Κάτι σοβαρό θα έχει υπόψη ο Στέφανος Στεφάνου. Μίλησε στο Συνέδριο του ΑΚΕΛ για φαινόμενα μαζικών εξαγορών οικονομικών μονάδων και μεγάλων εκτάσεων γης από πολίτες του Ισραήλ και σημείωσε ότι υπάρχουν πληροφορίες ακόμα και για «στοχευμένη πολιτική επέκτασης προς την Κύπρο».

Το ότι αγοράζουν οι Ισραηλινοί είναι γνωστό, αλλά τι σημαίνει αυτό με την πολιτική επέκτασης; Δηλαδή, το Ισραήλ αποφάσισε να επεκτείνει την επικράτειά του στην Κύπρο και στοχευμένα στέλνει πλούσιους να την αγοράζουν λίγη – λίγη ώστε να περάσει κάποια στιγμή στα χέρια του; Περίεργα πράματα! Πάντως, κάλεσε την κυβέρνηση ο κ. Στεφάνου «να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία και να διασφαλίσει ότι η Κύπρος θα ανήκει στους Κύπριους και θα ελέγχεται από αυτούς». Άρα; Πρέπει να είναι πολύ σοβαρά τα πράματα για να μιλά έτσι.

Αλλά, έχω μια απορία. Το πρόβλημα είναι επειδή πρόκειται για Ισραηλινούς; Διότι η Κύπρος ως γνωστό, κατά καιρούς, προσέλκυσε διάφορους ξένους «αιμοδότες». Τους οποίους υποδεχόμαστε πάντα με ανοικτές αγκάλες. Λιβανέζους, Ρώσους, Ουκρανούς… Στη Λεμεσό, ας πούμε, είχαν κανονική αποικία οι Ρώσοι, με εταιρείες, σχολεία, ρωσόφωνα ΜΜΕ… Μάλλον, αραίωσαν μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά πολλοί έμειναν για πάντα. Όπως και οι δουλειές τους. Δεν είδαμε κανέναν να ανησυχεί. Τώρα πρέπει να ανησυχήσουμε για τους Ισραηλινούς;

Δεν το λέω γιατί έχω καμιά συμπάθεια για τους Ισραηλινούς, αλλά πρέπει να σημειωθεί η επιλεκτική ανησυχία της πολιτικής ηγεσίας. Διότι, όφειλε εδώ και χρόνια να ανησυχήσει και να φροντίσει με μηχανισμούς και ελέγχους να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία και το ότι η Κύπρος θα ανήκει στους Κύπριους. Τώρα πια, το χάσαμε το παιχνίδι.

Όταν, ας πούμε, έστηναν τους νόμους για να έρθουν οι εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων, τα λεγόμενα επενδυτές – γεράκια, να αγοράζουν από τις τράπεζες τα υποθηκευμένα, δεν σκεφτόταν κανένας ότι θα περνούσαν στα χέρια τους τεράστιες εκτάσεις γης, σπίτια, εργοστάσια, χωράφια, πύργους, καφετέριες, μαγαζιά μικρά και μεγάλα… Δεν ήξεραν οι ταγοί του τόπου ποιοι είναι αυτοί; Από πού θα έρχονταν; Πάντως Κύπριοι δεν είναι. Είναι όμως ιδιοκτήτες τεράστιων ακινήτων και δεν τους αφορά αν θα πουλήσουν την Κύπρο σε Ισραηλινούς ή Μαλαισιανούς.

Όταν κτίζονταν οι πύργοι στην παραλία της Λεμεσού ποιοι θα αγόραζαν ή θα ενοικίαζαν διαμερίσματα εκατομμυρίων πάνω στο κύμα; Κύπριοι; Αν είναι δυνατό! Πόσοι είναι οι εκατομμυριούχοι μας;

Όταν τα ενοίκια ειδικά στη Λεμεσό πήγαν στα ύψη και για ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα των δύο υπνοδωματίων ζητούν €2.000 τον μήνα, ποιοι τα πληρώνουν;

Όταν στήναμε καζίνο προδιαγραφών Λας Βέγκας για ποιους το στήναμε; Για τους Ζακακιώτες ή για τους Τριμικλινιώτες; Για τους Ισραηλινούς το στήναμε, που ούτως ή άλλως, πήγαιναν στα κατεχόμενα για να παίζουν στα καζίνο.

Όταν θέλουμε μαρίνες υπερπολυτελείας στη Λάρνακα και στην Πάφο και στην Αγία Νάπα και στη Λεμεσό για ποιον τις θέλουμε; Για τους Κύπριους που ούτε το ενοίκιο ελλιμενισμού δεν μπορούν πληρώσουν και διαμαρτύρονται;

Έτσι στήσαμε την Κύπρο με ευθύνη και όραμα της πολιτικής ηγεσίας. Για να έρχονται λεφτάδες να υπάρχει κίνηση. Αν είναι Ισραηλινοί ή Ρώσοι ή Κινέζοι η Σαουδάραβες δεν έχει καμιά σημασία. Οι κομματικές ηγεσίες έχουν μερίδιο από τον ξένο πλούτο, όπως αποκαλύπτεται κατά καιρούς. Μόνο ο κοσμάκης έχει κόστος. Στην ποιότητα και το κόστος ζωής του. Διότι η οικονομία της Κύπρου ενισχύεται και από τους Ισραηλινούς επενδυτές (ή και τουρίστες), αλλά η εκτόξευση των τιμών, των ακινήτων αλλά και άλλων προϊόντων και υπηρεσιών, γίνεται απαγορευτική για τους Κύπριους.

Επειδή, λοιπόν, τώρα θερίζουμε ό,τι σπείραμε, μας έκανε εντύπωση η αιφνίδια δραματική αναφορά του κ. Στεφάνου για τη «στοχευμένη πολιτική επέκτασης του Ισραήλ προς την Κύπρο». Εκτός φυσικά κι αν έχει πληροφορίες ότι αναβίωσε το σχέδιο που είχαν κάποιοι Σιωνιστές πριν από δυο αιώνες, να εγκατασταθούν στην Κύπρο αντί στην Παλαιστίνη…