Το υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, μία υπηρεσία που έχει να κάνει με τον άνθρωπο, συχνά πυκνά κατηγορείται για την εσωστρέφεια του, για την αποφυγή της όποιας επικοινωνίας είτε με δημοσιογράφους, είτε με οργανώσεις. Τη στάση του αυτή ψέγει και η Επίτροπος Διοίκησης, μετά από διερεύνηση καταγγελίας που υποβλήθηκε από την Οργάνωση Παραπληγικών Κύπρου (Ο.ΠΑ.Κ).

Εδώ και πολλούς κυοφορείται η ετοιμασία ενός νομοσχεδίου για άτομα με αναπηρίες. Και οι πρώτοι που θα έπρεπε να έχουν λόγο σε αυτό, είναι τα άτομα που τα αφορά. Που ζουν τα προβλήματα, που ξέρουν τις ανάγκες. Ωστόσο το υφυπουργείο, με τη δικαιολογία ότι συνδιαλέγεται με τη Συνομοσπονδία των διαφόρων οργανώσεων (ΚΥΣΟΑ) δεν είχε επαφές με άλλες οργανώσεις. Οι οποίες μάλιστα, όπως η ΟΠΑΚ, ζήτησαν να έχουν συμμετοχή.

Η Επίτροπος στην έκθεση της παραθέτει αποσπάσματα από σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ στην οποία καθορίζεται ρητά πως τα άτομα με αναπηρίες πρέπει να έχουν την ευκαιρία να εμπλέκονται ενεργά σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με πολιτικές και προγράμματα, περιλαμβανομένων εκείνων που άμεσα τα αφορούν. Ακόμα και παιδιά με αναπηρίες θα πρέπει να έχουν λόγο. Σύμφωνα με άρθρο της Σύμβασης, «κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή νομοθεσίας, πολιτικών και άλλων διαδικασιών λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα που σχετίζονται με τα άτομα με αναπηρίες, τα κράτη μέλη του ΟΗΕ διαβουλεύονται στενά και εμπλέκουν ενεργά άτομα με αναπηρίες περιλαμβανομένων των παιδιών με αναπηρίες, μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων τους». Θα πρέπει μάλιστα αυτό να αντιμετωπίζεται ως υποχρεωτικό βήμα όπως υπογραμμίζει ο ΟΗΕ, από τα πρώιμα κιόλας στάδια.

Ενδεχομένως το υφυπουργείο να επικαλεστεί τη διαβούλευση που έχει με την ΚΥΣΟΑ. Ωστόσο ο ΟΗΕ επισημαίνει πως η όποια διαβούλευση δεν μπορεί να περιορίζεται με οργανώσεις ομπρέλα (όπως είναι η ΚΥΣΟΑ), αφού «συχνά τους λείπει η λεπτομερής γνώση των προσωπικών συνθηκών ενώ μεμονωμένες οργανώσεις ατόμων με αναπηρία που εκπροσωπούν συγκεκριμένες κοινότητες είναι σε καλύτερη θέση να αναλάβουν το ρόλο αυτό», σύμφωνα με τον ΟΗΕ και την Επίτροπο Διοίκησης. Η σχετική σύμβαση καθορίζει ακόμα και τον τρόπο που μπορεί να γίνεται αυτό αν υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, όπως για παράδειγμα με ομάδες εργασίας.

Το υφυπουργείο όχι μόνο δεν έκανε όλα αυτά, αλλά καθυστερεί κιόλας στην ετοιμασία του νομοσχεδίου διαιωνίζοντας έτσι υφιστάμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άτομα με αναπηρίες. Η καθυστέρηση αυτή απασχόλησε τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας, η οποία έλαβε την υπόσχεση πως αρχές του ’26 θα καταθέσει το νομοσχέδιο, του οποίου η εφαρμογή θα γινόταν το ’25 σύμφωνα με εξαγγελία του προέδρου.

Θα βρει χρόνο να ακούσει και τις οργανώσεις;