Λόγω της ιδιότητας της συλληφθείσας (socialite-πολλοί δεν γνωρίζουν τι πάει να πει, αλλά δεν έχει σημασία) σταθήκαμε στα ‘ζουμερά’ της υπόθεσης. Η ουσία όμως είναι ότι ένας βαρυποινίτης διεύθυνε ολόκληρη επιχείρηση από τις φυλακές. Επιχείρηση εκατομμυρίων. Πως γίνεται;
Ο Γιώργος Χριστοδούλου, άλλως Ζαβράντωνας θεωρείται ο εγκέφαλος επιχείρησης εμπορίας ναρκωτικών και παροχής προστασίας, υπόθεση για την οποία τελούν υπό σύλληψη πέντε άτομα, εκ των οποίων τα τέσσερα είναι μέλη της ίδιας οικογένειας (η socialite, οι γονείς και ο αδελφός της). Ο Ζαβράντωνας έχει ένα πλούσιο βιογραφικό το οποίο ξεκινά από το 1996 με καλλιέργεια κάνναβης, κλοπή χειροβομβίδων από αποθήκη της ΕΦ και αργότερα για εμπλοκή σε δολοφονία πρώην συνεργάτη του. Το 2005 καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση και αποφυλακίστηκε με προεδρική χάρη το 2009. Στη συνέχεια καταδικάστηκε σε οχτώ χρόνια φυλάκιση για απόπειρα φόνου σε βάρος του Ανδρέα Κασάπη και του αδελφού του, αλλά και πάλι του δόθηκε προεδρική χάρη, καθώς ήταν ένας από τους βασικούς μάρτυρες στη δίκη για τον φόνο του Άντη Χατζηκωστή. Τότε φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό με τον όρο πως αν επιστρέψει στην Κύπρο πριν περάσει το διάστημα της ποινής του θα καταλήξει στη φυλακή. Το 2014 όμως ενώ θα έπρεπε να βρισκόταν στο εξωτερικό, ενεπλάκη σε ανταλλαγή πυροβολισμών στην Περιστερώνα και αμέσως ενεργοποιήθηκε η ποινή φυλάκισης των οκτώ χρόνων. Τελευταία φορά συνελήφθηκε το 2020 στα κατεχόμενα για εμπορία ναρκωτικών και αφού παραδόθηκε στις αρχές, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλάκισης.
Το άτομο αυτό όμως φέρεται να μπορούσε να διατηρεί ερωτική σχέση με τη socialite και να συνεχίζει μαζί της και με τη βοήθεια της τη δράση του, κερδίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες. Πως γίνεται; Ένα κινητό τηλέφωνο, το οποίο δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην κατοχή ενός φυλακισμένου και δη βαρυποινίτη, δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται κι άλλη βοήθεια από μέρους των φυλακών. Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, η socialite, σύντροφος του Ζαβράντωνα, δωροδοκούσε δεσμοφύλακες για να έχουν καλά το αγόρι της.
Δεν γνωρίζουμε πόσα από αυτά ευσταθούν και που θα καταλήξει η υπόθεση, αλλά δεν είναι η μοναδική περίπτωση που δείχνει πως οι φυλακές κάθε άλλο παρά τιμωρούν ή σωφρονίζουν. Η εμπορία κινητών στις φυλακές αποτελεί πλέον συνηθισμένη πρακτική. Και ο αρμόδιος υπουργός αντί να ψάξει να βρει πως εισέρχονται, θα εγκαταστήσει ξανά ένα πολυδάπανο σύστημα αποκοπής του σήματος τηλεφώνου, παραλύοντας όλη την περιοχή γύρω από τις φυλακές. Κι οι βαρυποινίτες με τη βοήθεια και τις ευλογίες ακόμα και των προέδρων που τους απονέμουν χάρες, θα βρουν άλλους τρόπους να συνεχίζουν τη δράση τους, όσο εμείς θα κάνουμε χάζι με τις socialite.