Μια τελευταία συμβουλή από την Αυστραλή Holly Butcher – γραμμένη την προηγούμενη μέρα που πέθανε, τον περασμένο Ιανουάριο, από ένα σπάνιο καρκίνο, που συνήθως πλήττει παιδιά και εφήβους, το Σάρκωμα Ewning, σε ηλικία μόλις 27 ετών:
«Είναι περίεργο να ξέρεις ότι θα πεθάνεις νέος. Στα 26 μου, νόμιζα ότι είχα χρόνο. Να ερωτευτώ. Να κάνω οικογένεια. Να γεράσω. Αλλά ο καρκίνος δεν ενδιαφέρεται για σχέδια.
Τώρα, καταλαβαίνω πόσο εύθραυστη είναι στην πραγματικότητα η ζωή. Κάθε μέρα είναι ένα δώρο, όχι όμως μια εγγύηση ότι και αύριο θα είναι το ίδιο.
Δεν το γράφω αυτό για να σας τρομάξω. Αλλά για να σας προτρέψω να ζήσετε τη ζωή σας στο έπακρο. Το γράφω για να σας υπενθυμίσω: Ζήστε πραγματικά.
Σταματήστε να αγχώνεστε για μικρά πράγματα. Να είστε ευγενικοί με το σώμα σας – κινήστε το, θρέψτε το, σταματήστε να το επικρίνετε. Μια μέρα θα εύχεστε να το είχατε εκτιμήσει.
Βγείτε έξω. Χαζέψτε τον ουρανό. Νιώστε τον ήλιο. Υπάρξτε.
Ξοδέψτε λιγότερο χρόνο να κυνηγάτε «πράγματα» – δώστε περισσότερο, δημιουργώντας αναμνήσεις. Μην παραλείπετε στιγμές με ανθρώπους που αγαπάτε.
Γελάτε περισσότερο.
Γράψτε ένα σημείωμα.
Πείτε σε κάποιον ότι τον αγαπάτε.
Να προσδοκάτε λιγότερα. Να δίνετε πιο πολλά. Βοηθήστε όσους έχουν ανάγκη. Θα νοιώσετε ότι αυτό φέρνει περισσότερη χαρά από οτιδήποτε μπορείτε να αγοράσετε.
Να είστε παρόντες. Αφήστε στην άκρη το τηλέφωνο. Εμφανιστείτε αυτοπροσώπως σε εκείνον ή εκείνη που θα στέλνατε μια φωτογραφία σας, αντί να την αναρτήσετε στο Ιnstagram.
Δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνετε όλα. Δεν χρειάζεστε ένα τέλειο σώμα ή μια τέλεια ζωή.
Απλώς, ακολουθήστε αυτό που κάνει την καρδιά σας να φωτίζεται. Πείτε “όχι” σε ό,τι σας εξαντλεί. Κάντε αλλαγές όταν χρειάζεται.
Και σας παρακαλώ – δωρίστε αίμα. Δεν θα είχα αυτόν τον επιπλέον χρόνο χωρίς αυτό. Και αυτή η χρονιά μου έδωσε αναμνήσεις που θα κρατήσω κοντά μου… για πάντα.
Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε αυτό.
Ζήστε τη ζωή σας καλά.
Και ίσως… συναντηθούμε ξανά κάποια μέρα.
Holly»
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ. Για ημέρες χαλαρές, προτείνω «Το Εγκώμιο της Απραξίας» του Φρανσουά Ζιλιέν, ο οποίος πραγματεύεται την «αποτελεσματικότητα στην κινεζική σκέψη». Είναι ένα μικρό βιβλιαράκι 118 σελίδων και κυκλοφορεί από τις εξαιρετικές Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Προοπτικές, σε μετάφραση Θάνου Σαμαρτζή. Βασίζεται σε μια διάλεξη, το ακροατήριο της οποίας αποτελούνταν από διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων. Ο Ζιλιέν προέρχεται από τον χώρο της φιλοσοφίας που είναι, λέει, «χώρος της Ελλάδος». Όμως, στο βιβλίο επιλέγει ως «υπόθεση εργασίας» (case study) αυτόν της Κίνας. Που, όπως λέει, «αναπτύχθηκε έξω από την ευρωπαϊκή σκέψη, έξω από την γλώσσα μας». Στα μάτια του, «ο μεγαλύτερος πολιτισμός είναι η Κίνα», που αναπτύχθηκε, λέει, έξω από την ευρωπαϊκή σκέψη και έξω από την δική μας γλώσσα». Και προσθέτει:
«Η Κίνα είναι ένα βασίλειο του οποίου ο πολιτισμός, δίχως επαφή και επικοινωνία με τον δικό μας, ξεπερνά σε αριστεία τα δικά μας παραδείγματα από πολλές απόψεις. Η ιστορία της Κίνας με διδάσκει πόσο πιο πλατύς και ποικίλος είναι ο κόσμος απ’ όσο φαντάζονταν οι αρχαίοι, αλλά και εμείς οι ίδιοι».
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα και, για ανθρώπους σαν και μένα που υπογραμμίζουν τα πιο σημαντικά, όλο το βιβλίο είναι υπογραμμισμένο και με πολλές δικές μου σημειώσεις στο περιθώριο. Το συστήνω πολύ.
ΥΓ. Κάποιος θα το πει μελό, όλο αυτό. Μπορεί να το χαρακτηρίσει και ψεύτικο. Αυτό, πέρασε και από τη δική μου σκέψη, ειν’ αλήθεια. Αλλά αμέσως διαπίστωσα, μπαίνοντας στο site του ABC News της Αυστραλίας, από τα πιο σοβαρά και έγκυρα ΜΜΕ, ότι η ιστορία της Holly είναι αυτή που η ίδια, μόλις, μας περιέγραψε.