Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στη Γάζα είναι αποκαλυπτικές πολλών πραγμάτων τα οποία μπορούν και πρέπει να μας οδηγήσουν σε κάποια σημαντικά συμπεράσματα.

Πέρα από τα ψέματα για τη Συμφωνία και τον ατέλειωτο εμπαιγμό, η Χαμάς, χρησιμοποίησε την εκεχειρία προκειμένου να προβεί σε νέες βαρβαρότητες οι οποίες πέρασαν και δεν άγγιξαν τις κατά τα άλλα υψηλές ευαισθησίες της Δύσης και ειδικά εκείνων οι οποίοι είχαν, όσο το ζήτημα αφορούσε το Ισραήλ, ανακαλύψει πραγματικά μια φλέβα χρυσού. Έτσι που να αυτοπροβάλλονται στα social media και αλλού, ως μνημεία ευαισθησίας και ανθρωπισμού. Ακόμα και όταν αναπαρήγαγαν συνειδητά την τερατώδη προπαγάνδα της Χαμάς και των υποστηρικτών της. Καιο ανάλογα προσπερνούσαν τις διαψεύσεις.

Τι να γίνει όμως που, πέρα από την θλιβερή ανάγκη της εποχής μας, τη συλλογή likes, το χάιδεμα των ώτων των αφελών αλλά και την επίδειξη πνεύματος ανέξοδα, δεν γίνεται να κόπτεσαι (τάχα) για τους Παλαιστίνιους όταν τους σκοτώνουν οι Ισραηλινοί αλλά, δεκάρα να μην δίνεις όταν τους σκοτώνει η Χαμάς. Για να μην πάμε και σε όλες τις εθνότητες ή και στο θέμα ταμπού: τους Ισραηλινούς πολίτες που έσφαξαν οι συγκεκριμένοι.

Η Χαμάς δεν προσφέρεται για καμία διαπραγμάτευση. Είναι μία ισλαμοφασιστική οργάνωση την οποία στελεχώνουν τέρατα τα οποία με τη σειρά τους ακολουθούν τη τζιχαντιστική διαστροφή μιας ιστορίας, ενός βιβλίου του 6ου αιώνα μ.Χ.

Όποιος σήμερα ψελλίζει έστω, διότι υπάρχει και χειρότερη εκδοχή, παραμύθια για «κινήματα» και για αγώνα τον Παλαιστινίων από αυτά τα κτήνη, είναι είτε ηλίθιος είτε τραγικά αδιάβαστος. Εάν πάλι καταλαβαίνει και το κάνει συνειδητά, τότε είναι αήθης και επικίνδυνος.

Καμία ειρήνη στη Γάζα δεν μπορεί να έρθει δυστυχώς χωρίς την εξόντωση της Χαμάς. 

Εγώ δίνω πάντα το εξής παράδειγμα χάριν συζήτησης: Ας υποθέσουμε ότι σε μια παραλλαγή της ιδιοφυούς εκείνης επιχείρησης κατά των τρομοκρατών της Χεζμπολάχ, προκύπτει η δυνατότητα, ας πούμε ότι κατάφεραν να τους εμφυτεύσουν κάτι, και με το πάτημα ενός κουμπιού να πέσουν νεκροί όλοι οι της Χαμάς. Τέζα. «Πολύ« τρομοκράτες, «λίγο» τρομοκράτες πείτε τους ότι θέλετε. Όλοι. Να εξαφανιστούν μέχρι τον τελευταίο. 

Θα ήταν σωστό να το πατήσει κάποιος; Ας υποθέσουμε ότι ήταν πια παγιδευμένοι, έτρεχαν όλοι τους να σωθούν οι της Χαμάς: στη Γάζα, στο Κατάρ, στην Ευρώπη, στη Δύση αλλού. Και έβγαινε ο Τραμπ, έδινε τις αποδείξεις ότι πέραν αυτών δεν θα πάθαινε κάτι κανένας άλλος αλλά, όλοι αυτοί είτε το παίζουν του «πολιτικού» σκέλους είτε του «στρατιωτικού» το ίδιο δηλαδή πράγμα, θα πέθαιναν. Και θα τελειώναμε μια και καλή.

Δεν θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε τι θα έλεγε ο καθένας;

Να βλέπαμε όλους εκείνους που είναι «με την ειρήνη» και «με τον άνθρωπο», οι οποίοι έχουν λουφάξει, όχι τώρα, αλλά εδώ δύο χρόνια εάν μιλάμε για τη Χαμάς (και πολύ περισσότερα εάν μιλάμε για εντελώς «δικούς τους», Πούτιν και πάει λέγοντας) τι θα έλεγαν;

Δεν θα ήταν εντυπωσιακό να βλέπαμε τους «φοβερά προχωρημένους» και τους επιλεκτικά ανθρωπιστές να θυμούνται όσα δεν θυμήθηκαν για τα θύματα της 7ης Οκτωβρίου, για τα γυναικόπαιδα των Παλαιστινίων που έβαζαν αυτά τα τέρατα ως ανθρώπινες ασπίδες, για τους αμέτρητους άκλαυτους Παλαιστίνιους – πολλά παιδιά ανάμεσά τους – τους οποίους εκτέλεσαν αυτά τα ανθρωπόμορφα ή τους έσπαγαν και τους πυροβολούσαν τα πόδια επειδή αμφισβήτησαν τη συμμορία; Είτε να ενίστανται δια το μη πρέπον του πράγματος ή απλά να κάνουν την πάπια;

Μ’ αυτούς, λοιπόν, καλούμαστε να συμβιώσουμε. Μ’ αυτούς οι οποίοι εδώ και δύο χρόνια τρομοκρατούν με «αλήθειες» απόλυτες, δοτές από τη Χαμάς ενίοτε και το κάνουν εν γνώσει τους για να γίνουν αρεστοί και να πουλήσουν φούμαρα ανθρωπισμού ή από ιταμά πολιτικά κίνητρα. Αυτών που έχουν βαφτίσει όλους τους άλλους πληρωμένους, υποστηρικτές της «γενοκτονίας» φασίστες και ένα σωρό άλλα. Δεν θα είχε ενδιαφέρον να δούμε την αντίδρασή τους; 

Δυστυχώς δεν υπάρχει το κουμπί. Υπάρχει όμως το μυαλό μας και επιβάλλεται, όσο τίποτα άλλο, να σκεφτεί λίγο αυτό το σενάριο και τι θα βλέπαμε. Για να κατανοήσει το χθες μα και, κυρίως, το αύριο.

Υστερόγραφο: Φαίνεται πως τελικά ο Τραμπ δεν «απέκλεισε» τυχαία τις χώρες του Κόλπου από τη Συμφωνία για τη Γάζα. Το Ισραήλ πήρε πίσω τους ομήρους οι δε υπόλοιπες, μη ισλαμιστικές χώρες του Κόλπου, ειδικά τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία κατηγορούν, δικαίως, την Τουρκία και το Κατάρ ότι απέτυχαν να εφαρμόσουν τη συμφωνία, βάζοντας αναπόφευκτα όρια και στην Αίγυπτο. H επόμενη πράξη όπως όλα δείχνουν δεν θα παιχτεί με άλλους όρους, ίσως και πρωταγωνιστές.