Πριν από ένα ακριβώς χρόνο γράψαμε πως δεν φταίει η παρούσα κυβέρνηση (και η Πρώτη Κυρία προσωπικά) για την ύπαρξη του Ταμείου Κοινωνικής Στήριξης. Φταίει όμως για την πεισματική συνέχιση του εν λόγω Ταμείου το οποίο συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις και αμφισβητήσεις θέτοντας ερωτήματα όπως: Υπάρχει συσχέτιση εισφορών στο Ταμείο και αναλήψεων εργασιών του δημοσίου ή άλλων ευεργεσιών από την κυβέρνηση ως έμμεσο αντάλλαγμα; Αυτοί που τυγχάνουν βοήθειας με ποια κριτήρια ευεργετούνται; Μέσω των βοηθημάτων δημιουργούνται σχέσεις και διαπλοκές;
Τα ερωτήματα επανέρχονται με αφορμή έκθεση του νέου γενικού ελεγκτή, τον οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος πως είναι προκατειλημμένος με το προεδρικό ζεύγος ή κινείται ωθούμενος από εμμονές. Ο νέος ελεγκτής ανέλαβε καθήκοντα πέρσι τον Οκτώβριο διορισμένος από τον νυν πρόεδρο έχοντας ήδη επιδείξει έργο ως διευθυντής του ΟΑΥ.
Αναφερόμενοι πέρσι στο θέμα τονίσαμε το ρόλο μιας σύγχρονης Πρώτης Κυρίας, η οποία μάλιστα είναι εργαζόμενη. Μετά από ένα χρόνο άδεια επέστρεψε στο διπλωματικό σώμα όπου υπηρετούσε. Δεν είναι η Κυρία του Κυρίου που ασκεί φιλανθρωπίες όπως έκανε, για παράδειγμα, τη δεκαετία του ’50 η Εβίτα Περόν.
Στον ανεπτυγμένο κόσμο, όπως σημειώσαμε και πριν ένα χρόνο, οι κυβερνήσεις φροντίζουν να δημιουργούν δομές που να ασχολούνται με τα προβλήματα των πολιτών στο σύνολο κι όχι προσωπικά και κατά το δοκούν. Φροντίζουν να θεσμοθετούν διαδικασίες βάσει των οποίων ο πολίτης μπορεί να διεκδικήσει παροχές. «Η εκάστοτε Πρώτη Κυρία της Γαλλίας ή της Γερμανίας, για παράδειγμα, δεν έχει ένα ταμείο όπου ανώνυμοι δωρητές εισφέρουν για να μοιράζει αυτή σε όσους φτάνουν κοντά της, όπως έκανε η Εβίτα Περόν». Υπάρχουν μάλιστα χώρες που δεν έχουν καν Πρώτη Κυρία.
Φυσικά οι ανάγκες δεν παύουν να υπάρχουν. Κι ούτε η ιδιωτική πρωτοβουλία, είτε από ανάγκη προσφορά είτε για άλλους λόγους, παύει να υπάρχει. Οι ιδιώτες, όμως, που θέλουν να προσφέρουν το κάνουν με άλλους τρόπους. Αν επιθυμούν να διαθέσουν πολλά χρήματα, φτιάχνουν δικά τους ιδρύματα. Αν θέλουν να εισφέρουν πιο λίγα, το κάνουν απευθείας όπου κρίνουν ή δια μέσου ιδρυμάτων τα οποία εμπιστεύονται και συμφωνούν με τους σκοπούς τους. Και έχουμε αρκετά παραδείγματα τέτοιων δωρεών από τις οποίες επωφελείται όλος ο πληθυσμός όταν χρειαστεί, χωρίς διακρίσεις και προεδρικά φίλτρα.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου ρωτήσαμε και πέρσι και ρωτάμε ξανά: Αν σε λίγα χρόνια έχουμε γυναίκα πρόεδρο ο σύζυγος της –αν είναι παντρεμένη- θα εγκαταλείψει την επαγγελματική του ενασχόληση και θα παίζει το ρόλο του Πρώτου Κυρίου κάνοντας μεταξύ άλλων φιλανθρωπίες με τα λεφτά ανώνυμων ή επώνυμων δωρητών;
