Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στη Βενεζουέλα είναι εξωφρενικό: Ξαφνικά, ένας τύπος ονόματι Γκουαϊδό, ηγέτης της αντιπολίτευσης, αυτοβαφτίζεται πρόεδρος. Και δεν φτάνει που ο Τραμπ τον αναγνώρισε πρώτος, μαζί με τις «φιλιπινέζες» των Αμερικανών Καναδά, Βρετανία, Βραζιλία κ.ά., τις ακολούθησε και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τα βάζουν με τον Τσίπρα, επειδή δεν πρέπει, λένε, η Ελλάδα να στενοχωρεί τους Αμερικανούς, ακόμα και αν πρόκειται για θέμα αρχών και νομιμότητας! Δηλαδή οι Αμερικανοί αποφασίζουν ποιος πρέπει να κυβερνά μια άλλη, ανεξάρτητη χώρα; Άμα δεν τους αρέσει ή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ο ηγέτης της, νομιμοποιούνται να τον αλλάζουν με αυτόν που προτιμάνε; Αυτό είναι το πραγματικό πραξικόπημα, όχι του Γκουαϊδό. Όποιος και αν είναι ο Μαδούρο και μόνο το ότι δεν τον θέλει ο Τραμπ κάτι θα πρέπει να μας λέει…

Τι τρέχει, λοιπόν, στη Βενεζουέλα; Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να πεινάνε και να υπάρχουν τέτοιες ελλείψεις σε φάρμακα, τρόφιμα και άλλα προϊόντα πρώτης ανάγκης σε μια χώρα τόσο πλούσια; Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο (40,4%) και είναι δεύτερη στη Δύση σε φυσικό αέριο, ενώ παρόλα αυτά είναι από τις λίγες χώρες που δεν χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα για παραγωγή ηλεκτρισμού, αλλά κυρίως υδροηλεκτρική ενέργεια. Όταν κρατικοποίησε την πετρελαιοβιομηχανία το 1973, οι αμερικανικές εταιρείες αποδυναμώθηκαν, χάνοντας το 50/50 μοίρασμα των κερδών που είχαν πετύχει από το 1943. 

Τα τεράστια κέρδη από τις εξαγωγές πετρελαίου την περασμένη δεκαετία επέτρεψαν στον σοσιαλιστή Ούγο Τσάβες μεγάλες κοινωνικές παροχές και επιδοτήσεις, όπως στην υγεία, τη στέγαση και την εκπαίδευση. Ωστόσο, η πτώση των τιμών μετά το 2014 περιόρισε το συνάλλαγμα και μειώθηκαν οι εισαγωγές, ενώ η διατίμηση στα γεωργικά προϊόντα για να συγκρατηθούν οι τιμές προκάλεσε μείωση της παραγωγής. Η κακοδιαχείριση, αλλά κυρίως οι κυρώσεις του Τραμπ στις εξαγωγές πετρελαίου στραγγάλισαν την εξαρτημένη κατά 95% από αυτό οικονομία. Ο κόσμος τα έβαλε, φυσικά, με τον Μαδούρο, ο οποίος δεν είναι Τσάβες και με το IQ μαρουλιού του τα έκανε όλα λάθος. 

Οι Αμερικανοί έχουν κάθε λόγο -και την ευκαιρία- να ξεφορτωθούν έναν εκπρόσωπο της Μπολιβαριανής Επανάστασης. Εμείς τι λόγο έχουμε να υποστηρίζουμε μια τόσο εξώφθαλμη επέμβασή τους, που θυμίζει τις εποχές που ανέτρεπαν κυβερνήσεις και επέβαλλαν δικτάτορες στις νοτιοαμερικανικές μπανανίες; Α, ναι, λένε πως ο Μαδούρο εξελέγη με νοθεία, καταστρέφει τη χώρα και ο λαός δεν τον θέλει. Και ο Γκουαϊδό τι θα κάνει για όλα αυτά; Το παράξενο με τη Βενεζουέλα είναι ότι, ενώ κολυμπά στο πετρέλαιο και το εξάγει κυρίως στις ΗΠΑ (που το δέχονται ευχαρίστως παρά την… αμαρτωλή προέλευσή του), εισάγει καύσιμα για τις ανάγκες της! Ο λόγος είναι, λένε, πως το βενεζουελανό μαζούτ είναι βαρύ και η διύλισή του δυσκολότερη και ακριβότερη. Ίσως ο Γκουαϊδό ξαναβάλει στο παιχνίδι της αμερικανικές εταιρείες, οπόταν ο Τραμπ και οι «οικιακές βοηθοί» του μπορεί να πετάξουν κανένα κοκκαλάκι στον λαό της Βενεζουέλας που πεινά – κυρίως εξαιτίας τους. 

chrarv@phileleftheros.com