Η πανδημία άλλαξε τη ζωή μας. Άλλαξε την καθημερινότητά μας. Αποστασιοποιηθήκαμε, ενώ η κλασική παραδοσιακή χειραψία είναι πλέον απαγορευμένη. Νέα ήθη, νέες συνθήκες που κρύβουν φόβο και ανασφάλεια. Μας φόρεσαν μάσκες για να προστατευθούμε από τον εχθρό.
Τώρα φόρεσαν και στα παιδιά. Να δούμε τι άλλο θα μας προκύψει. Το βέβαιο είναι ότι δοκιμαζόμαστε. Και φαίνεται πως θα δοκιμαστούμε και άλλο.
Ζούμε έναν βιολογικό πόλεμο. Και δεν είναι μόνο ο ιός. Είναι και η ρύπανση που φαίνεται πως κερδίζει τη μάχη. Το οξυγόνο οδεύει στο τέλος και η ζωή απειλείται. Τα πράγματα δεν είναι αστεία. Είναι πολύ σοβαρά. Και δύσκολα. Και τα χρόνια δίσεκτα. Πιθανόν να ακολουθούν και χειρότερα. Μια είδηση των τελευταίων ημερών πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Από το 1990 έως και το 2020 ο πλανήτης απώλεσε 420 εκατομ. εκτάρια δάσους, έκταση μεγαλύτερη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε 30 χρόνια η γη από πυρκαγιές, καταστροφές και άλλες αιτίες απώλεσε τεράστιους πνεύμονες παραγωγής οξυγόνου.
Σε μια άλλη εξέλιξη πρόσφατα ο Φρανς Τίμερμανς, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνος για το κλίμα και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία σε συνέντευξή του στο Euronews αναφέρθηκε στη μεγάλη μάχη που θα πρέπει να δώσει το 2050 η ανθρωπότητα για νερό και φαγητό εξαιτίας της κλιματικής κρίσης.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «ο εγγονός μου, που είναι μόλις ενός έτους, το 2050 θα είναι 31 ετών. Αν αποτύχουμε, τόνισε, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια στη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, ο εγγονός μου θα πρέπει να παλέψει με άλλους ανθρώπους για λίγο νερό και για λίγο φαγητό. Αυτή η σκοτεινή πραγματικότητα είναι αυτή που αντιμετωπίζουμε».
Η απειλή της εξαφάνισης της ζωής είναι περισσότερο από ορατή. Κάναμε τη γη ένα μεγάλο σκουπιδότοπο και τώρα η φύση μάς εκδικείται. Και μας τιμωρεί. Επείγει η προστασία του περιβάλλοντος. Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί… χθες.
Μια άλλη είδηση πέρασε και αυτή απαρατήρητη. Περισσότεροι από 800 άνθρωποι πεθαίνουν τον χρόνο στην Κύπρο από κακής ποιότητας αέρα. Σχεδόν 67 νεκροί τον μήνα. Αναπνέουμε σκόνη και καταπίνουμε τη μόλυνση που μας έρχεται είτε από τη Μέση Ανατολή, που βρίσκεται διαρκώς σε πολέμους και συγκρούσεις, είτε από τη ρύπανση που προκαλείται στους δρόμους από την κυκλοφορία χιλιάδων αυτοκινήτων.
Η πολιτεία ανακοινώνει καθημερινά τους κορωνο-θανάτους, αλλά ξεχάσαμε όλους τους υπόλοιπους που προέρχονται από μολυσματικές και άλλες ασθένειες.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Και επικίνδυνα. Το μέλλον αβέβαιο και δυσοίωνο. Η εποχή που ζούμε χρειάζεται προσοχή, προσευχή, δυνατές αντοχές και υπομονή. Μεγάλη υπομονή.
Όχι όμως στην άρνηση, την αδράνεια και τη σιωπή. Παρά τις δυσκολίες, η ελπίδα δεν πρόκειται να χαθεί. Ούτε και η προσπάθεια να σταματήσει. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να λύσουμε προβλήματα και να ξεπεράσουμε δυσκολίες, ώστε να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής. Της δικής μας και των παιδιών μας. Το αθώο και γνήσιο βλέμμα των εγγονιών μας, μας δείχνει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας, αλλά και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Τον δρόμο της αλήθειας, της αξιοπρέπειας, της διεκδίκησης. Με τεκμηρίωση και πειθώ να υποχρεώσουμε το πολιτικό προσωπικό της χώρας να γίνει καλύτερο, ποιοτικότερο, περισσότερο παραγωγικό γιατί η Κύπρος πρέπει να πάει μπροστά. Και μπροστά δεν πηγαίνεις ούτε με τη διαφθορά, ούτε με τη διαπλοκή, ούτε με την αναξιοκρατία που μαστίζει την Κυπριακή Δημοκρατία από την ίδρυσή της.
Μπροστά πηγαίνεις μόνο με το φως της αλήθειας, της τεκμηρίωσης και της απόδειξης, ότι μπορείς να κάμεις τα πράγματα καλύτερα.
*Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος
