Η προχθεσινή ανακοίνωση έφερε παγωμάρα. Φτάσαμε ήδη τους πέντε νεκρούς. Αισθάνεσαι να σε λούζει κρύος ιδρώτας. Ναι, και οι πέντε είναι άγνωστοι στους πλείστους εκ ημών. Αλήθεια, όμως, έχει σημασία; Κάποιοι απαντούν με αριθμούς. Τόσοι πεθαίνουν καθημερινά από την τάδε ασθένεια ή την τάδε νόσο. Πασχίζουν με ακατανόητο τρόπο να υποτιμήσουν την πανδημία. Έφτασε ακόμη και μητροπολίτης να το ξεστομίσει. Με άκρατη επιπολαιότητα. «Θέλαμε τον κορωνοϊό να μας πει ότι μια μέρα θα πεθάνουμε; Αφού μια μέρα θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε ας πεθάνουμε τουλάχιστον τίμιοι με τον εαυτό μας και ενώπιον του Θεού ευάρεστοι», είπε. Τόση συσσωρευμένη σοφία απειλεί να μας… εξοντώσει γρηγορότερα και από τον κορωνοϊό.
Υποτιμούν ή αδυνατούν να κατανοήσουν την ουσία που καθιστά την πανδημία τόσο επικίνδυνη. Ότι ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε σημείο μπορεί να κτυπήσει τον καθένα μας. Η υπόθεση ότι ο ιός σκοτώνει μόνο πολύ ηλικιωμένους ή μόνο τους ανήκοντες στις ευπαθείς ομάδες, έχει ήδη αποδειχθεί μύθος. Το παράδειγμα της 16χρονης Ζουλί στο Παρίσι, είναι ένα μόνο από τα τρανά παραδείγματα παγκοσμίως, ότι ο ιός σκοτώνει αδιακρίτως. Η Ζουλί δεν είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα. «Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι αυτός ο ιός πλήττει μόνο τους ηλικιωμένους. Κανείς δεν είναι ανίκητος απέναντι στον ιό. Οι πνεύμονές της καταστράφηκαν από τον ιό», αναφέρει κλαίγοντας η αδελφή της. Ακόμη και οι περιπτώσεις των θανάτων στην Κύπρο διαλύουν τον μύθο. Δύο από τους πέντε δεν ήσαν ηλικιωμένοι και δεν εμφάνιζαν ιατρικό βιογραφικό με άλλα νοσήματα.
Την ώρα, λοιπόν, που οι γιατροί σε κάθε χώρα μετατρέπονται σε μικρούς θεούς αποφασίζοντας ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, οι απογοητεύσεις και οι προκλήσεις επιτείνουν την ήδη βεβαρημένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όπως αυτήν του μητροπολίτη Κέρκυρας. Σε μια επίδειξη ανευθυνότητας, κάλεσε τους εκκλησιαζόμενους να βγάζουν άδεια λέγοντας «εξέρχομαι για τη σωματική μου άσκηση» και να πηγαίνουν στην εκκλησία να κοινωνήσουν και να προσευχηθούν. Η αναφορά αποσκοπεί στο να προληφθεί ενδεχόμενο μίμησης και στον τόπο μας. Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης τονίζει ότι δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι πιστοί, τι προσθέσουμε εμείς.
Την ίδια στιγμή, διαβάζοντας χθες μια ανάρτηση του πνευμονολόγου Χάρη Αρμεύτη, για το λάθος που στοιχίζει ζωές, ήχησαν καμπανάκια. «Όταν ο ασθενής μένει σπίτι με διάγνωση ή πιθανή διάγνωση covid 19 υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να επιδεινωθούν τα συμπτώματα, κάτι που γίνεται σταδιακά και ο ασθενής αδυνατεί να αξιολογήσει από μόνος σωστά την κατάσταση του», επισημαίνει. Και τονίζει: «Όλοι οι ασθενείς πρέπει να τυγχάνουν συνεχούς εκτίμησης και από νωρίς έναρξη θεραπείας (azithromycin , xλωροκίνης) υπό ιατρική παρακολούθηση, όχι μόνοι τους. Αυτή είναι η σημασία των ιατρείων covid σε κάθε πόλη για να μπορεί όποιος ζητά ιατρική βοήθεια να την έχει άμεσα και όχι να του δίνουμε ένα απλό αριθμό τηλεφώνου και να τον αφήνουνε πρακτικά αβοήθητο. Ο φόβος της διασποράς του ιού δεν επιτρέπει σε καμιά περίπτωση οι ασθενείς να αφήνονται στο έλεος του Θεού και όταν φτάσουν στο απροχώρητο να τους βάζουμε σε ένα ασθενοφόρο και να τους παίρνουμε από το ένα νοσοκομείο στο άλλο». Προλαβαίνει έστω και τώρα το υπουργείο Υγείας να το εφαρμόσει, διότι είναι πασιφανές ότι δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, αφήνονται οι ασθενείς στην αναμονή κάποιας τηλεφωνικής κλήσης…
Τεράστια είναι και η απογοήτευση από τις επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφορικά με τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει το υπουργείο Υγείας με την επιστράτευση γιατρών του ιδιωτικού τομέα ώστε να στελεχωθούν τα δημόσια νοσοκομεία. Κάποιοι επικαλούνται προβλήματα υγείας είτε δικά τους είτε ατόμων της οικογένειάς τους για να μην παρουσιαστούν. Παράλληλα, κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν ενημερώσει το υπουργείο Υγείας ότι δεν επιθυμούν επιστράτευση των γιατρών τους, επικαλούμενα την ασφάλεια των ασθενών τους και προβλήματα που θα προκληθούν στα νοσοκομεία τους. Αυτό, μάλιστα, επιβεβαιώθηκε και από τον ΠΑΣΙΝ.
Τι σόι επιστράτευση είναι αυτή; Είναι δυνατόν, την ώρα που ένα σωρό γιατροί συγκαταλέγονται μεταξύ των προσβληθέντων από τον ιό, να υπάρχουν κάποιοι οπλαρχηγοί πρώτης γραμμής οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν; Είναι δυνατόν, την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία το ένα μετά το άλλο έχουν παροπλισθεί λόγω των αδυσώπητων κτυπημάτων του ιού, να υπάρχουν κάποιοι που καθοδηγούνται από τα δικά τους συμφέροντα;
Με το χέρι στην καρδιά και με απόλυτη επίγνωση της κρισιμότητας της κατάστασης, καλούμε τον υπουργό Υγείας να πράξει εκείνο που επιβάλλεται. Οφείλει να υλοποιήσει την επιστράτευση, όπως ακριβώς προκύπτει από την έννοια του όρου. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις. Εκτός από τις εξόφθαλμες περιπτώσεις όπου πραγματικοί λόγοι υγείας επιτάσσουν την εξαίρεση. Οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν και γενναίες αποφάσεις. Και ο στρατηγός Κωνσταντίνος Ιωάννου οφείλει να λάβει μια τέτοια γενναία απόφαση. Στέλνοντας να αντιμετωπίσουν την Δικαιοσύνη όσους επιχειρούν να ξεφύγουν. Άλλωστε, αυτό επιβάλλει και η αρχή της ισότητας, αφού όσοι έχουν ήδη επιστρατευθεί στα δημόσια νοσηλευτήρια, δεν είναι γιατροί κατώτερου Θεού…
Μόλις προχθές, ο υπουργός Υγείας με δηλώσεις του στον «Φ», υπερτόνισε ότι «τώρα αρχίζει το δύσκολο μέρος» και ότι «οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες». Διότι σε αυτές τις δύο εβδομάδες θα εμφανιστεί η πραγματική εικόνα της διασποράς του ιού και πόσο πλατιά έχει κτυπήσει. Διότι σε δύο εβδομάδες θα διαφανεί αν το μέτρο του περιορισμού στην κυκλοφορία των πολιτών έχει καταφέρει να σπάσει την αλυσίδα των κρουσμάτων. Αν έχουμε καταφέρει να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού.
Σε αυτές τις δύο εβδομάδες, ο καθένας πρέπει να κάνει το καθήκον του. Οι πολίτες συσσωρεύοντας υπομονή και αντοχή ώστε να συνεχίσουν να μένουν στο σπίτι. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, συσσωρεύοντας όλες τις δυνάμεις τους, ώστε να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές. Ο υπουργός και οι συν αυτώ, επιβάλλοντας την αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου όπλου. Μόνο έτσι, ενωμένοι θα νικήσουμε αδέλφια!
Υποτιμούν ή αδυνατούν να κατανοήσουν την ουσία που καθιστά την πανδημία τόσο επικίνδυνη. Ότι ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε σημείο μπορεί να κτυπήσει τον καθένα μας. Η υπόθεση ότι ο ιός σκοτώνει μόνο πολύ ηλικιωμένους ή μόνο τους ανήκοντες στις ευπαθείς ομάδες, έχει ήδη αποδειχθεί μύθος. Το παράδειγμα της 16χρονης Ζουλί στο Παρίσι, είναι ένα μόνο από τα τρανά παραδείγματα παγκοσμίως, ότι ο ιός σκοτώνει αδιακρίτως. Η Ζουλί δεν είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα. «Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι αυτός ο ιός πλήττει μόνο τους ηλικιωμένους. Κανείς δεν είναι ανίκητος απέναντι στον ιό. Οι πνεύμονές της καταστράφηκαν από τον ιό», αναφέρει κλαίγοντας η αδελφή της. Ακόμη και οι περιπτώσεις των θανάτων στην Κύπρο διαλύουν τον μύθο. Δύο από τους πέντε δεν ήσαν ηλικιωμένοι και δεν εμφάνιζαν ιατρικό βιογραφικό με άλλα νοσήματα.
Την ώρα, λοιπόν, που οι γιατροί σε κάθε χώρα μετατρέπονται σε μικρούς θεούς αποφασίζοντας ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, οι απογοητεύσεις και οι προκλήσεις επιτείνουν την ήδη βεβαρημένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όπως αυτήν του μητροπολίτη Κέρκυρας. Σε μια επίδειξη ανευθυνότητας, κάλεσε τους εκκλησιαζόμενους να βγάζουν άδεια λέγοντας «εξέρχομαι για τη σωματική μου άσκηση» και να πηγαίνουν στην εκκλησία να κοινωνήσουν και να προσευχηθούν. Η αναφορά αποσκοπεί στο να προληφθεί ενδεχόμενο μίμησης και στον τόπο μας. Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης τονίζει ότι δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι πιστοί, τι προσθέσουμε εμείς.
Την ίδια στιγμή, διαβάζοντας χθες μια ανάρτηση του πνευμονολόγου Χάρη Αρμεύτη, για το λάθος που στοιχίζει ζωές, ήχησαν καμπανάκια. «Όταν ο ασθενής μένει σπίτι με διάγνωση ή πιθανή διάγνωση covid 19 υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να επιδεινωθούν τα συμπτώματα, κάτι που γίνεται σταδιακά και ο ασθενής αδυνατεί να αξιολογήσει από μόνος σωστά την κατάσταση του», επισημαίνει. Και τονίζει: «Όλοι οι ασθενείς πρέπει να τυγχάνουν συνεχούς εκτίμησης και από νωρίς έναρξη θεραπείας (azithromycin , xλωροκίνης) υπό ιατρική παρακολούθηση, όχι μόνοι τους. Αυτή είναι η σημασία των ιατρείων covid σε κάθε πόλη για να μπορεί όποιος ζητά ιατρική βοήθεια να την έχει άμεσα και όχι να του δίνουμε ένα απλό αριθμό τηλεφώνου και να τον αφήνουνε πρακτικά αβοήθητο. Ο φόβος της διασποράς του ιού δεν επιτρέπει σε καμιά περίπτωση οι ασθενείς να αφήνονται στο έλεος του Θεού και όταν φτάσουν στο απροχώρητο να τους βάζουμε σε ένα ασθενοφόρο και να τους παίρνουμε από το ένα νοσοκομείο στο άλλο». Προλαβαίνει έστω και τώρα το υπουργείο Υγείας να το εφαρμόσει, διότι είναι πασιφανές ότι δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, αφήνονται οι ασθενείς στην αναμονή κάποιας τηλεφωνικής κλήσης…
Τεράστια είναι και η απογοήτευση από τις επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφορικά με τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει το υπουργείο Υγείας με την επιστράτευση γιατρών του ιδιωτικού τομέα ώστε να στελεχωθούν τα δημόσια νοσοκομεία. Κάποιοι επικαλούνται προβλήματα υγείας είτε δικά τους είτε ατόμων της οικογένειάς τους για να μην παρουσιαστούν. Παράλληλα, κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν ενημερώσει το υπουργείο Υγείας ότι δεν επιθυμούν επιστράτευση των γιατρών τους, επικαλούμενα την ασφάλεια των ασθενών τους και προβλήματα που θα προκληθούν στα νοσοκομεία τους. Αυτό, μάλιστα, επιβεβαιώθηκε και από τον ΠΑΣΙΝ.
Τι σόι επιστράτευση είναι αυτή; Είναι δυνατόν, την ώρα που ένα σωρό γιατροί συγκαταλέγονται μεταξύ των προσβληθέντων από τον ιό, να υπάρχουν κάποιοι οπλαρχηγοί πρώτης γραμμής οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν; Είναι δυνατόν, την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία το ένα μετά το άλλο έχουν παροπλισθεί λόγω των αδυσώπητων κτυπημάτων του ιού, να υπάρχουν κάποιοι που καθοδηγούνται από τα δικά τους συμφέροντα;
Με το χέρι στην καρδιά και με απόλυτη επίγνωση της κρισιμότητας της κατάστασης, καλούμε τον υπουργό Υγείας να πράξει εκείνο που επιβάλλεται. Οφείλει να υλοποιήσει την επιστράτευση, όπως ακριβώς προκύπτει από την έννοια του όρου. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις. Εκτός από τις εξόφθαλμες περιπτώσεις όπου πραγματικοί λόγοι υγείας επιτάσσουν την εξαίρεση. Οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν και γενναίες αποφάσεις. Και ο στρατηγός Κωνσταντίνος Ιωάννου οφείλει να λάβει μια τέτοια γενναία απόφαση. Στέλνοντας να αντιμετωπίσουν την Δικαιοσύνη όσους επιχειρούν να ξεφύγουν. Άλλωστε, αυτό επιβάλλει και η αρχή της ισότητας, αφού όσοι έχουν ήδη επιστρατευθεί στα δημόσια νοσηλευτήρια, δεν είναι γιατροί κατώτερου Θεού…
Μόλις προχθές, ο υπουργός Υγείας με δηλώσεις του στον «Φ», υπερτόνισε ότι «τώρα αρχίζει το δύσκολο μέρος» και ότι «οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες». Διότι σε αυτές τις δύο εβδομάδες θα εμφανιστεί η πραγματική εικόνα της διασποράς του ιού και πόσο πλατιά έχει κτυπήσει. Διότι σε δύο εβδομάδες θα διαφανεί αν το μέτρο του περιορισμού στην κυκλοφορία των πολιτών έχει καταφέρει να σπάσει την αλυσίδα των κρουσμάτων. Αν έχουμε καταφέρει να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού.
Σε αυτές τις δύο εβδομάδες, ο καθένας πρέπει να κάνει το καθήκον του. Οι πολίτες συσσωρεύοντας υπομονή και αντοχή ώστε να συνεχίσουν να μένουν στο σπίτι. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, συσσωρεύοντας όλες τις δυνάμεις τους, ώστε να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές. Ο υπουργός και οι συν αυτώ, επιβάλλοντας την αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου όπλου. Μόνο έτσι, ενωμένοι θα νικήσουμε αδέλφια!
