Το μεταναστευτικό δεν είναι απλώς κοινωνικό ή ανθρωπιστικό ζήτημα. Στην περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει μετατραπεί σε εργαλείο αποσταθεροποίησης και υπόγειας εισβολής, με την Τουρκία να ηγείται μιας οργανωμένης και επικίνδυνης στρατηγικής που στόχο έχει την αλλοίωση του δημογραφικού ιστού του νησιού.
Μεθοδικά και μεθοδευμένα, η Άγκυρα προωθεί μεταναστευτικές ροές μέσω των κατεχομένων, αδιαφορώντας πλήρως για τη νομιμότητα και εκμεταλλευόμενη κάθε χαραμάδα της διεθνούς απάθειας. Δεν πρόκειται για απλή “ανθρωπιστική κρίση”. Πρόκειται για υβριδική απειλή, με σαφή γεωπολιτικό στόχο: τον αφανισμό του ελληνικού στοιχείου και την αποδυνάμωση της κυπριακής ταυτότητας.
Και ενώ οι αριθμοί μεγαλώνουν και οι δομές υποδοχής ασφυκτιούν, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει εκκωφαντικά σιωπηλή, με τα βλέμματά της στραμμένα αλλού. Η Κύπρος, αν και προπύργιο της ΕΕ στην Ανατολική Μεσόγειο, αφέθηκε να αντιμετωπίσει μόνη της ένα πρόβλημα που αφορά όλη την Ευρώπη.
Η Ελλάδα, ως εγγυήτρια δύναμη και αδελφό κράτος, οφείλει να σταθεί έμπρακτα στο πλευρό της Κύπρου. Όχι με γενικόλογες δηλώσεις ή ευχολόγια, αλλά με ξεκάθαρη πολιτική στάση, διπλωματική πίεση και ενεργοποίηση των διεθνών θεσμών.
Η παθητικότητα είναι συνενοχή. Η πολιτεία – τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία – οφείλει να αφυπνιστεί. Τα μεγάλα λόγια και οι ατέρμονες συσκέψεις πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε δράση, μέτρα και αντιστάθμιση της τουρκικής προπαγάνδας. Γιατί το μεταναστευτικό, όπως εξελίσσεται, δεν είναι πρόβλημα απλώς κοινωνικό ή διοικητικό – είναι υπαρξιακό.
Ήρθε η ώρα οι υπεύθυνοι να διανοηθούν, να τολμήσουν και να πράξουν. Η ιστορία δεν συγχωρεί τους αδιάφορους.
Το Μεταναστευτικό: Ο Δούρειος Ίππος Κατά της Κυπριακής Κυριαρχίας
Η Κύπρος δεν βρίσκεται αντιμέτωπη απλώς με μια κρίση. Βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα υβριδικό πόλεμο, όπου οι ροές παράνομων μεταναστών μετατρέπονται σε εργαλείο αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας, αποσταθεροποίησης και μεθοδικού ελέγχου.
Η Τουρκία, συνεχίζοντας την επεκτατική πολιτική της που ξεκίνησε με την εισβολή του 1974, δεν περιορίζεται πλέον στην κατοχή εδαφών. Περνά σε ένα νέο στάδιο. Εκμεταλλευόμενη τα κατεχόμενα, τα έχει μετατρέψει σε πύλη εισόδου μεταναστών, στέλνοντας καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους, πολλούς εκ των οποίων χωρίς έγγραφα, μέσα από μια οργανωμένη διαδρομή που παρακάμπτει κάθε έλεγχο.
Το σχέδιο είναι σαφές: αλλοίωση του πληθυσμού, διάλυση της κοινωνικής συνοχής και εξαφάνιση κάθε ελληνικού αποτυπώματος από το νησί. Πρόκειται για στρατηγική που θυμίζει τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας μας – από την Καταστροφή της Σμύρνης μέχρι τον Αττίλα.
Και την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ένωση τι κάνει; Σιωπά. Βλέπει. Καταγράφει αριθμούς και συντάσσει εκθέσεις. Καμία ουσιαστική παρέμβαση, καμία κύρωση, καμία πίεση προς την Τουρκία που εργαλειοποιεί ανθρώπινες ζωές για να επιβάλει τις νεο-οθωμανικές της επιδιώξεις.
Ήρθε η ώρα για Αντίσταση – Όχι για Υποχωρήσεις
Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει επιτέλους να παύσουν να φέρονται σαν παρατηρητές και να αναλάβουν δράση. Δεν υπάρχει χώρος για “χαμηλούς τόνους” όταν παίζεται η εθνική επιβίωση.
Τι πρέπει να γίνει άμεσα:
1. Ανακήρυξη των κατεχομένων ως πύλη παράνομης εισόδουκαι ανάδειξή τους σε διεθνές επίπεδο ως εργαλείο γεωπολιτικής απειλής.
2. Αποστολή φακέλου στον ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιομε τεκμηριωμένες αποδείξεις για τη συντονισμένη δράση της Τουρκίας.
3. Αναστολή αιτήσεων ασύλου για όσους εισέρχονται από τα κατεχόμενα, ως μη νόμιμα σημεία διέλευσης.
4. Διεθνής εκστρατεία ενημέρωσης και πίεσης για τις ευθύνες της Τουρκίας.
5. Αύξηση της επιτήρησης της Πράσινης Γραμμής με τεχνολογικά μέσα και ανθρώπινο δυναμικό.
6. Πρόσκληση εθνικής συνεννόησης όλων των κομμάτων για τη δημιουργία ενιαίας εθνικής στρατηγικής.
Αν η Τουρκία χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως όπλο, εμείς οφείλουμε να σηκώσουμε ασπίδα πολιτική, διπλωματική και κυρίως εθνική.
*Δικηγόρος
