Στην πολεμική βιομηχανία μιας πολεμικά ανίσχυρης χώρας απαιτείται σωφροσύνη. Διότι η εχθρική κατασκοπεία καραδοκεί να εκμηδενίσει τις δυνατότητες διεξαγωγής αγώνα που συνιστά προϋπόθεση επικράτησης.
Ο σώφρων λογισμός είναι η ανάγκη της επιβολής των δικαίων ενός λαού.
Εν εναντία περιπτώσει είναι καταδικασμένη κάθε προσπάθεια εξ αρχής.
Όροι επιβίωσης μιας αγωνιζόμενης κοινωνίας είναι η προστασία των μέσων και η πρόληψη των κινδύνων. Αυτή η αλήθεια αναδεικνύεται στην ιστορία μας. Φρόνηση και μυστικότητα. Το 1821 οι μυστικοί μύλοι κατασκευής δυναμίτιδας και βολιών από τον ορεινό όγκο της Δημητσάνας, εφοδίαζαν τους επαναστάτες για την πραγμάτωση της γιγαντιαίας παλιγγενεσίας. Στον αγώνα της ΕΟΚΑ οι χειροβομβίδες του «Κρουπ» – ήταν ο Στυλιανός Λένας- που εγκατέστησε, με οδηγίες του Διγενή το συνεργείο κατασκευής βομβών στο απομονωμένο σπίτι του Παπαχριστόδουλου στον Αγρό και διοχέτευε τις χειροβομβίδες του συσκευασμένες στους παραστατούς των θυρών του Διομήδη Μαυρογιάννη. Όταν ο τότε υπουργός της Μητρός πατρίδος Ευάγγελος Αβέρωφ παρακώλυε εφοδιασμό της ΕΟΚΑ με οπλισμό, η Οργάνωση εφεύρισκε τρόπους καλύψεως των αναγκών όπως των κυνηγετικών Ιανουάριο του ’56. Είναι γνωστή η κράτηση του εμπορικού πλοίου που μετέφερε σε δοχεία καυσαερίου αυτόματα «Μ3». Υπόθεση «ΛΙΒΟΡΝΟ». Δύτες από το Παραλίμνι με τον Αντώνη Παπαδόπουλο ανέσυραν δυναμίτιδα από ναυαγισμένο πλοίο στον βυθό της θάλασσας. Ο Τρικωμίτης αγωνιστής Κάμηλος ανέλαβε την κατασκευή οπλοπολυβόλου τύπου «στεν», σε σιδηρουργείο του χωριού. Κι ο Γιώργος Βασιλείου με Γιαλουσίτες συναγωνιστές έκαναν την καταστρεπτική νάρκη που προκάλεσε την ανατίναξη του αγγλικού φορτηγού στον δεύτερο όροφο του αστυνομικού σταθμού της κωμόπολης. Ο απελευθερωτικός αγώνας του 55-57 νίκησε τις 40 χιλιάδες στρατού της βρετανικής αυτοκρατορίας γιατί εξελίχθηκε στη βάση του σχεδίου Γρίβα, με φοίτηση σε σχολές της Ελλάδας, της Γαλλίας και στις ηρωϊκές εμπειρίες της Μικρασιατικής εκστρατείας του ’22 και της Ηπείρου του ’40. Πρυτάνευσαν η σωφροσύνη και η παλληκαριά που όταν διακόπηκαν, από την νηπιώδη πολιτική, έσυραν στην πανωλεθρία των έκτοτε 70 χρόνων. Βλπ: «Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα- Διγενή: ΑΓΩΝ ΕΟΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ» (Πολιτικοστρατιωτική μελέτη).
Γιατί η προλογική αναφορά; Διότι παρακολούθησα από το κρατικό ραδιόφωνο μια εκπομπή στην οποία είδα τους συμμετέχοντες να συνομιλούν ανεπιφύλακτα για την υποχρέωση πολεμικής άμυνας στην τουρκική κατοχή και στις απειλές νέας πολεμικής επιδρομής. Εισηγούνταν εξασφάλιση αμυντικής προπαρασκευής, ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας και σχέδια ανακοπής του τουρκικού στρατού. Συν τοις άλλοις αναφέρονταν σε τρόπους αντίδρασης στις διαδηλούμενες προθέσεις των Τούρκων και υπεισέρχονταν σε τρόπους αντιμετώπισης των προοιωνιζομένων συμφορών. Με λίγα λόγια προδιέγραφαν την στάση του Κράτους έναντι των απειλών, δημοσιοποιώντας την ενδεχόμενη αντίδραση στην εχθρική επιβουλή.
Αλλά με τέτοιες δημοσιευόμενες σκέψεις, η τουρκική κατασκοπεία που οργιάζει, βρίζει και απειλεί, περιέρχεται σε δευτερεύουσα θέση. Η πρόθυμη εισηγητική από τα ΜΜΕ παραθέτει στο πιάτο στον εχθρό τις πιθανές ενέργειες της χώρας στις ώρες της κρίσεως. Ανοίγει τον χάρτη άμυνας και αποκαλύπτει τα σημεία προσβολής στον επιδρομέα. Προδιαγράφει τις πιθανές αποφάσεις των αμυνομένων. Τις σκέψεις αντιμετώπισης της εχθρικής επιβουλής.
Η λογική είναι οφθαλμοφανής. Διευκολύνει τον εχθρό. Και επιβάλλει την υποχρέωση των συνδιαλεγομένων να σιωπούν και στο κρατικό κανάλι να αποφεύγει συζητήσεις που υποβοηθούν τον αντίπαλο. Και στους προσκαλεσμένους να σκέπτονται με ευθύνη και σοβαρότητα τη συμπεριφορά τους και να συνειδητοποιούν ότι οι σκέψεις τους μπορεί να ωθήσουν σε εδώλια δικαστηρίων με κατηγορίες φοβερές. Να μην ξεχνιούνται ο Νικόλαος Πλαστήρας και το εκτελεστικό απόσπασμα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του ’22… Η Δίκη είναι από τη φύση της ακοίμητη.
*Πρόεδρος των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ
