Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη ανέδειξε για άλλη μια φορά τις ελληνικές αυταπάτες για την «απομονωμένη» Τουρκία. Στη Μαδρίτη ο Ερντογάν έκανε θετικό «ταμείο». Μπορεί να μην πήρε όλα όσα ήθελε, αλλά σίγουρα πήρε τα περισσότερα που θα πρέπει να ισοδυναμούν, σύμφωνα με κάποιες αναλύσεις, τουλάχιστον στο 80% των όσων επεδίωκε. Δύο χώρες που ήταν μέχρι σήμερα περήφανες για τη δημοκρατία τους και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Φινλανδία και η Σουηδία, υποχρεώθηκαν να υπογράψουν ένα ντροπιαστικό μνημόνιο με την Τουρκία, με το οποίο στην ουσία θέτουν υπό διωγμό τους Κούρδους και επιτρέπουν την εξαγωγή στρατιωτικού υλικού που είχαν απαγορεύσει λόγω των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία. Η συμφωνία φαίνεται να έγινε με μεσολάβηση των Αμερικανών και με πίεση που άσκησαν στις δύο σκανδιναβικές χώρες. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν την παραχώρηση 40 νέων F-16 και την αναβάθμιση άλλων 80 παλαιότερων F-16 που κατέχει η τουρκική αεροπορία. Πιστεύεται επίσης, χωρίς αυτό να έχει ανακοινωθεί, ότι δόθηκαν υποσχέσεις και για τα F-35. Ο Αμερικανός Πρόεδρος συνάντησε για περισσότερο από μία ώρα τον Ερντογάν και τον ευχαρίστησε τόσο για την άρση του βέτο που επιτρέπει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ όσο και για τις τουρκικές προσπάθειες ανοίγματος διαδρόμων εξαγωγής των σιτηρών της Ουκρανίας. 

Στη Μαδρίτη ο Ερντογάν συνάντησε και πολλούς άλλους ηγέτες μεταξύ των οποίων τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος επίσης εγκωμίασε την τουρκική πολιτική διαμεσολάβησης στην Ουκρανία, ενώ υπήρξε και συνάντηση με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν. Και όλα αυτά τη στιγμή που στην Αθήνα μιλούσαν για «απομόνωση» της Τουρκίας. Πολλοί παρατηρητές αναφέρουν ακόμη ότι πιθανόν να έχουν γίνει και υπόγειες συμφωνίες για διάφορα θέματα ανάμεσα στην Τουρκία, το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς. Με όλες αυτές τις επιτυχίες του ο Ερντογάν, φρονίμως ποιών, απέφυγε να αναφερθεί στα ελληνοτουρκικά για να μη χαλάσει το καλό κλίμα που δημιουργήθηκε γι’ αυτόν. Θα επανέλθει βέβαια στην ακραία ρητορική του εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Ενθαρρυμένος μάλιστα από το γεγονός ότι ούτε ο Έλληνας πρωθυπουργός κατήγγειλε την Τουρκία για τη συμπεριφορά της, αλλά ούτε και οι νατοϊκοί σύμμαχοι αποδοκίμασαν ή έστω έκαναν κάποια αναφορά στις τουρκικές απειλές εναντίον της Ελλάδας. Όπως ήταν φυσικό χρησιμοποιήθηκε η πιο σκληρή γλώσσα καταδίκης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, χωρίς όμως καμιά αναφορά στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. 

Συμπερασματικά η Αθήνα και η Λευκωσία αδυνατούν να παρακολουθήσουν και να διαβάσουν σωστά την τουρκική πολιτική. Οχυρώνονται πίσω από γενικόλογες αρχές και σε ρόλο «καλού παιδιού» ενώ η Τουρκία με την εκβιαστική πολιτική της, πατώντας πάνω σε δύο βάρκες, χωρίς να επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία, επαινείται και ανταμείβεται. Χαρακτηριστικό επίσης το γεγονός ότι ουδεμία αναφορά έγινε για τους ρωσικούς S-400 που απέκτησε η Τουρκία. Εν ολίγοις οι Αμερικανοί εξοπλίζουν εκ νέου την Τουρκία και ζητούν από την Ελλάδα να τα βρει μαζί της τόσο για το θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών όσο και για τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και όλες τις άλλες τουρκικές απαιτήσεις. Κατά τα άλλα η Αθήνα αποστέλλει όπλα στην Ουκρανία, απελαύνει Ρώσους διπλωμάτες και οδηγεί τις σχέσεις της με τη Μόσχα σε μία τέτοια επιδείνωση που δεν υπήρχε ούτε ακόμη και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Με τις ελλαδικές και τις κυπριακές πολιτικές ελίτ δεδομένες, δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες ότι κάποια στιγμή θα μας σταλεί και επιπλέον λογαριασμός για να ικανοποιηθεί η Τουρκία, όπως έγινε και το 2004 με το σχέδιο Ανάν. Εμείς δεν θα μείνουμε με τα χειροκροτήματα που εισέπραξε ο Μητσοτάκης στο αμερικανικό Κογκρέσο και με την ικανοποίηση ότι είμαστε με τη «σωστή πλευρά» της Ιστορίας.

*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.