Σε πλήρη εξέλιξη ήταν χθες οι προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για ανατροπή των αρνητικών δεδομένων που δημιουργήθηκαν στην υπόθεση του Ιρανού Behdad Jafari, καταζητούμενου από τις Αρχές για υπόθεση μεγάλης κλίμακας σφετερισμού ελληνοκυπριακής γης στα κατεχόμενα.

Πληροφορίες του «Φ» αναφέρουν ότι μέχρι και χθες είχε γίνει σειρά ενεργειών προκειμένου να ανατραπεί η ετυμηγορία του γαλλικού Δικαστηρίου που κλήθηκε να εξετάσει έκδοσή του στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο τον 39χρονο.

Οι προσπάθειες είχαν ως αποδέκτρια τη Γενική Εισαγγελία της Γαλλίας για να εφεσιβάλει την απόφαση, η οποία βάση των δεδομένων που έχουμε ενώπιόν μας από πηγές πληροφόρησης, λαμβάνει πολιτική διάσταση.

Η ετυμηγορία

Η ετυμηγορία του Δικαστηρίου της Προβηγκίας  προκαλεί προβληματισμό, καθώς δεν αξιολόγησε καν τις θέσεις που πρόβαλε η νομική εκπορσώπηση του Behdad Jafari. Κατέληξε, εν ολίγοις, ότι δεν μπορεί να τον εκδώσει γιατί το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν εφαρμόζεται και δεν ισχύει σε περιοχή, στην οποία η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο.

Ανεπάρκεια…

Αυτή η απόφαση, σύμφωνα με καλά ενημερωμένους κύκλους στη Λευκωσία, αποδίδεται στην παραγνώριση νομολογίας (υπόθεση Αποστολίδη), αλλά και στο γεγονός ότι η γαλλική εισαγγελία δεν φαίνεται να προώθησε με επάρκεια το αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας για έκδοσή του. Γίνεται αντιληπτό, συνεπώς, ότι η επιχείρηση για να προσβληθεί δευτεροβάθμια η εν λόγω ετυμηγορία έχει πολιτική σημασία για τη Δημοκρατία.

Άλλωστε, πλέον είναι αμφίβολο κατά πόσον μπορεί να επιτευχθεί η έκδοση του Behdad Jafari. Μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στα κατεχόμενα και είναι αμφίβολο κατά πόσον θα μεταβεί πάλι σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Οι θέσεις που καταγράφονται

Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως το αρμόδιο Δικαστήριο που κλήθηκε να αποφασίσει για το αίτημα της Δημοκρατίας, το οποίο προωθήθηκε από την γαλλική εισαγγελία, δεν προχώρησε στην αξιολόγηση των θέσεων του Jafari. Βέβαια, αυτές καταγράφονται στην ετυμηγορία.

Ανάμεσα σ΄ άλλα ο συνήγορος υπεράσπισης του Jafari πρόβαλε τις ακόλουθες θέσεις/ισχυρισμούς:

>> Η Κυπριακή Δημοκρατία επιχειρεί να ποινικοποιήσει γεγονότα αστικής φύσεως.

>> Οι ενέργειας στα κατεχόμενα ήταν βάσει νομοθεσίας που ισχύει εκεί.

>>Υπάρχει πολιτικό κίνητρο με μοναδικό σκοπό να παρεμποδιστεί η οικιστική ανάπτυξη στα κατεχόμενα.

>> Ο μηχανισμός για έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης χρησιμοποιήθηκε καταχρηστικά.

Όπως σημειώσαμε αυτές οι «θέσεις» δεν αξιολογήθηκαν από το Δικαστήριο, αλλά καταγράφονται στην απόφαση. Κρίνεται πως, βάσει της ετυμηγορίας, αμφισβητείται η δικαιοδοσία της Δημοκρατίας να διώξει ποινικά πρόσωπα για αδικήματα που τελέστηκαν στα κατεχόμενα. Κάτι το οποίο έρχεται σε απόλυτη αντίφαση με την υπόθεση του Αϊκούτ.

Επτά έργα

Να σημειωθεί ότι ο 39χρονος γεννήθηκε στην Τεχεράνη, το 1986, όπως υποδηλώνεται και από την ηλικία του, ενώ διέμενε μόνιμα στη Νίκαια της Γαλλίας. Στοιχεία που έχουν οι Αρχές της Δημοκρατίας υποδεικνύουν πως η εταιρεία συμφερόντων του ISATIS Construction Group ανέγειρε στην Αμμόχωστο έξι (6) τουριστικά συγκροτήματα και μια πολυκατοικία. Όλες οι αναπτύξεις είναι σε γη που ανήκει σε ελληνοκύπριους.

Δηλώσεις Jafari

Από χθες η είδηση της επιστροφής του Behdad Jafari στα κατεχόμενα μέσω Κωνσταντινούπολης προβάλλεται ευρέως σε ιστοσελίδες του ψευδοκράτους. Τα εν λόγω ΜΜΕ, επικαλούμενα ισχυρισμούς του Jafari που πρόβαλε ο ίδιος σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, σημειώνουν το Τμήμα Εφετών του Εφετείου της Aix-en-Provence φέρεται να απέρριψε στις 10 Δεκεμβρίου την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης.

Εξάλλου, σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, η εφημερίδα «Κίπρις» μεταδίδει ότι ο Τζιαφάρι δημοσιοποίησε γραπτή του δήλωση, αφού έφτασε στα κατεχόμενα. «Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εναντίον του», αναφέρει, «βασίστηκε σε ισχυρισμούς σχετικά με τις κατασκευαστικές του δραστηριότητες στη «βόρεια Κύπρο» – όπως αναφέρεται στα κατεχόμενα – και πως ορισμένα έργα εκτελέστηκαν παράνομα σε περιουσίες που ανήκουν σε Ελληνοκύπριους».

Λέει ακολούθως πως οι γαλλικές δικαστικές αρχές «εξέτασαν την υπόθεσή μου σχολαστικά, ανεξάρτητα και με πλήρη αμεροληψία. Αυτό καταδεικνύει ξεκάθαρα τη δύναμη του κράτους δικαίου στη Γαλλία. Οι δικαστικές αποφάσεις βασίζονται σε νομικές αρχές και αποδεικτικά στοιχεία, όχι σε πολιτικά κίνητρα».