Σχόλιο με αφορμή την είδηση στον «Φ» την Τρίτη, 3/8/21 με τίτλο «Το πρώτο Κέντρο Εκπαίδευση Αγροτών στην Κύπρο» από τον Γεώργιο Νεοκλέους πρώην Πρώτο Λειτουργό Γεωργίας και πρώην Διευθυντή του Οργανισμού Γεωργικής Ασφάλισης.
Είναι πράγματι άξιοι επαίνου τόσο η Επαρχιακή Διοίκηση Πάφου όσο και το Κοινοτικό Συμβούλιο Κοίλης για την πρωτοβουλία τους να ανεγείρουν και λειτουργήσουν ένα τέτοιο περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο για τους αγρότες, που θα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών δρστηριοτήτων για τους αγρότες της περιοχής και όχι μόνο. Ειναι ένα πρωτοποριακό κέντρο που τα τελευταία χρόνια έλειπε απο τον τόπο και που θα καλύψει ένα κενό.
Όμως, αξίζει για λόγους ιστορικής αλήθειας να αναφερθεί ότι στο παρελθόν και για περίπου μια τεσσαρακονταετία, από το 1960 μέχρι το 2000, λειτουργούσαν υπό την αιγίδα του Τμήματος Γεωργίας τα Κέντρα Γεωργικής Εκπαίδευσης (γνωστά ως ΚΕ.Γ.Ε.), ένα στου Μόρφου προ της τουρκικής εισβολής και ένα στον Αγρό που είχε την μακροβιότερη ιστορία. Στα ΚΕ.Γ.Ε. αυτά εκπαιδεύοντο αγρότες και αγρότισσες από όλη την Κύπρο σε ολιγοήμερες εκπαιδευτικές σειρές, με εξασφαλισμένη διαμονή και διατροφή, πάνω σε ποικιλία γεωργοκτηνοτροφικών ενοτήτων και σε θέματα Αγροτικής Οικιακής Οικονομίας.
Πιστεύω πως άξιζε αυτή η ιστορική αναδρομή, γιατί τότε το Τμήμα Γεωργίας αλλά και άλλα Τμήματα του υπουργείου προσέφεραν μέσω των Υπηρεσιών κα των λειτουργών τους τεράστια συμβολή στην ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, ιδίως μετά την τουρκική εισβολή. Είναι μια περίοδος που εμείς οι παλαιότεροι τη θυμόμαστε με περηφάνεια και που οι νεότεροι θα πρέπει όχι μόνο να μην την ξεχνούν αλλά και να αντλούν διδάγματα από αυτή.
