Ο Γιάννης Πεγειώτης γράφει σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στο Αφγανιστάν.
Η μάχη των πληροφοριών γύρω από τους Ταλιμπάν και το Αφγανιστάν αποτελεί ένα μυστήριο των ημερών για στοχαστές και ερευνητές του κλάδου αυτού της ιστοριογραφίας και της γεωστρατηγικής ανάλυσης.
Οι πληροφορίες που διαρρέουν μιλούν για μια σειρά πιθανών σεναρίων που ετοίμασαν οι αμερικανικές Υπηρεσίες μετά τη συμφωνία του Κατάρ. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα ήταν ένα από τα σενάρια αλλά όχι στην ακραία εκδοχή που παρακολουθούμε.
Βέβαια όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς την ανθρωπογεωγραφία της χώρας τα τελευταία τριάντα χρόνια και το παρελθόν της περιοχής σε βάθος δύο τουλάχιστον αιώνων είχαν από καιρού συνειδητοποιήσει την πολύπλοκη πραγματικότητα του Αφγανιστάν και των επαρχιών του. Υπάρχουν περιοχές απάτητες και από τους Σοβιετικούς και από τους Αμερικανούς και από τους ίδιους τους Ταλιμπάν.
Το κομβικό ερώτημα είναι τι οδήγησε στη διάλυση ενός ολόκληρου αφγανικού στρατού με σύγχρονο εξοπλισμό και καλή εκπαίδευση. Ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και την Καμπούλ. Η άμυνα μιας τέτοιας πόλης αποκλείεται να μην απασχόλησε τακτικά και στρατηγικά τα έμπειρα δυτικά στρατιωτικά στελέχη για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Οι απαντήσεις θα είναι πολλαπλές. Με πρώτη, μια εμφανή διαφωνία ανάμεσα στους στρατιωτικούς και τις τρεις τελευταίες αμερικανικές κυβερνήσεις με εντονότερη τη ρήξη με την κυβέρνηση Τραμπ. Εκείνο που απασχολεί τα διάφορα επιτελεία στη Δύση είναι ο έλεγχος των σύγχρονων οπλικών συστημάτων δυτικής προέλευσης που παρέμειναν στη χώρα και εγκαταλείφτηκαν από τον αφγανικό στρατό.
Κατόπιν, οι φυλές και οι τοπικοί ηγέτες όριζαν ένα άλλο πολύπλοκο τοπίο. Οι επικοινωνίες ανάμεσα στα μέρη δεν ήτο ούτε είναι δυτικού τύπου. Εδώ διαρρέουν πληροφορίες για επικοινωνία προ δέκα και περισσοτέρων ετών ανάμεσα στους Ταλιμπάν και τον Καρζάι, τον προηγούμενο ηγέτη της αφγανικής κυβερνήσεως.
Αυτή τη στιγμή οι υπηρεσίες πληροφοριών δρουν με όποιο διαθέσιμο μέσο για να διασφαλίσουν το αεροδρόμιο της Καμπούλ, τη συνεχή λειτουργία του και την απελευθέρωση των οδών προς αυτό, ενώ παράλληλα χαρτογραφούν τις τάσεις εντός των Ταλιμπάν, της κεντρικής ηγετικής ομάδας και των ηγετών στις μεγάλες πόλεις και τις επαρχίες που ελέγχουν πραγματικά οι Ταλιμπάν. Οι αμερικανικές και οι βρετανικές υπηρεσίες ερευνούν το περιεχόμενο των τυχόν επαφών της Κίνας και της Ρωσίας με τους Ταλιμπάν και τις συζητήσεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας και άλλα διμερή θέματα ενδιαφέροντος. Η Τουρκία και η ΜΙΤ φαίνεται να περίμενε τις εξελίξεις γι’ αυτό και συνομιλούσε άνετα μετά την κρίση για παροχή ασφαλείας από μέρους της στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.
Άλλο θέμα αποτελεί η αλλαγή της καθημερινότητας των κατοίκων στην Καμπούλ και τα μεγάλα αστικά κέντρα, καθώς υπάρχει ο φόβος για τυχόν βίαιες ενέργειες κατά του πληθυσμού και κυρίως των γυναικών από τους Ταλιμπάν
Τέλος, η πιθανότητα να ξεσπάσει μια ανθρωπιστική κρίση απασχολεί τον ΟΗΕ, την ΕΕ και διεθνείς ανθρωπιστικούς οργανισμούς.
Το τοπίο δεν είναι τόσο απλό. Μας περιμένουν ποικίλες εκπλήξεις. Η εικόνα στο Αφγανιστάν δεν έχει ξεκαθαρίσει. Θα χρειαστούν μήνες και πάμπολλες δημόσιες, μυστικές αλλά και άκρως απόρρητες επαφές των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και όποιων άλλων κρατών που επιθυμούν να εμπλακούν στη μορφοποίηση του νέου Αφγανιστάν για να ξεκαθαρίσει η νέα πραγματικότητα. Προσωπικά, πιστεύω πως οι Ταλιμπάν από μόνοι τους δεν θα ελέγξουν από ολόκληρη τη χώρα.
