Ο Κυριάκος Πολυκάρπου αποτυπώνει γλαφυρότατα την κατάσταση που δυστυχώς επικρατεί στους κυπριακούς δρόμους με τους οδηγούς που δεν ακολουθούν πιστά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Πριν από λίγες ημέρες, είχα αναφερθεί στα τροχαία δυστυχήματα, ή καλύτερα τις τροχαίες αυτοκτονίες. Κάθε μέρα άνθρωποι διαφόρων ηλικιών χάνουν άδικα τη ζωή τους. Φαίνεται πως ό,τι και να πούμε, ό,τι και να γράψουμε, είναι άδικος κόπος. Κανείς δεν ακούει, όλοι είναι σίγουροι πως δεν θα πάθουν τίποτε. Συνεχίστε, λοιπόν, να σκοτώνεστε στους δρόμους…
Συνεχίστε, λοιπόν, να τρέχετε στους δρόμους στο διπλάσιο του ορίου ταχύτητας, γιατί είστε σίγουροι ότι δεν θα πάθετε τίποτε. Συνεχίστε να προσπερνάτε επικίνδυνα νιώθοντας σίγουροι ότι θα προλάβετε το αυτοκίνητο που έρχεται από απέναντι. Συνεχίστε να οδηγείτε τη μοτοσυκλέτα σας χωρίς κράνος, γιατί είστε απόλυτα σίγουροι ότι δεν θα πάθετε τίποτε.
Συνεχίστε να οδηγείτε προς τον θάνατο αδιαφορώντας για τους γύρω σας, για τα παιδιά, τους γονείς, την οικογένειά σας. Συνεχίστε να οδηγείται ανεξέλεγκτα αδιαφορώντας εάν ο άλλος που θα σκοτώσετε έχει παιδιά και οικογένεια. Συνεχίστε να σκοτώνεστε στους δρόμους….
Κάποτε τα φορτώναμε στους «δρόμους λαιμητόμους» λες και είναι οι δρόμοι που σκοτώνουν τους οδηγούς. Αποδεικνύεται, σήμερα, πως η βασική αιτία των τροχαίων δυστυχημάτων δεν είναι οι δρόμοι, δεν είναι οι όποιοι αρμόδιοι. Βασική αιτία είναι οι ίδιοι οι οδηγοί. Εμείς οι ίδιοι που βρισκόμαστε κάθε μέρα μέσα στους δρόμους.
Ξέρετε, οι πινακίδες με το όριο ταχύτητας δεν τοποθετούνται κάπου χωρίς λόγο και αιτία. Υπάρχει λόγος που μια πινακίδα δείχνει ως ανώτατο όριο ταχύτητας 50 χιλιόμετρα μέσα σε κατοικημένη περιοχή, κάπου αλλού γράφει 65 και στους αυτοκινητόδρομους 100 χιλιόμετρα. Δεν μπαίνουν αβέρτα οι πινακίδες γιατί κάποιοι θέλουν να μας ταλαιπωρούν και να πηγαίνουμε αργά. Το όριο ταχύτητας καθορίζεται σε μια περιοχή λαμβάνοντας υπόψη τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και τον συγκεκριμένο δρόμο. Όταν υπάρχει πινακίδα σε έναν αγροτικό δρόμο που γράφει μέγιστη ταχύτητα τα 65 χιλιόμετρα, υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που έχει τοποθετηθεί αυτή και όχι κάποια άλλη που γράφει 80 ή 100 χιλιόμετρα.
Όπως βεβαίως και όταν μπαίνουν κάποια απαγορευτικά σήματα, δεν είναι γιατί το σκέφτηκαν κάποιοι «βλάκες αστυνομικοί ή αρμόδιοι» που θέλουν να ταλαιπωρούν τον κόσμο. Το έκαναν γιατί έχουν αναλογιστεί τι μπορεί να προκύψει εάν κάποιος που πάει προς μια κατεύθυνση αποφασίσει, αντί να πάει στο εγκεκριμένο σημείο για να στρίψει, να κάνει ξαφνικά επαναστροφή. Θέλει να κερδίσει χρόνο, αλλά και ο άλλος που πάει αντί με 65, 80 ή 90 χιλιόμετρα θέλει κι αυτός να κερδίσει χρόνο. Στο τέλος, όμως, κανείς δεν κερδίζει τίποτε κι αν είναι τυχεροί θα συνεχίσουν να ζουν.
Όταν μας λένε να ελέγχουμε τις μηχανές και τα ελαστικά των αυτοκινήτων μας, δεν το κάνουν επειδή θέλουν να μας βάζουν σε περιττά έξοδα. Το κάνουν γιατί τα αυτοκίνητα που οδηγούμε πρέπει να παρέχουν ασφάλεια. Κι αν βεβαίως το έκανε αυτό ο καθένας από μόνος του σκεφτόμενος την οικογένεια και τους γύρω του, δεν θα φτάναμε στο σημείο της νομοθέτησης για να υπάρχει υποχρεωτικός έλεγχος οχημάτων. Αλλά και πάλι εδώ κάποιοι προσπαθούν να ξεγελάσουν. Αλλά σίγουρα δεν ξεγελούν κανένα πέραν του ίδιου του εαυτού τους.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να κάνουμε τους έξυπνους στους δρόμους. Υπάρχουν πολλοί άλλοι χώροι και τρόποι, όπου ο καθένας μπορεί να δείξει την εξυπνάδα του. Όχι οδηγώντας επικίνδυνα.
