Οι δασικές πυρκαγιές είναι καθημερινό φαινόμενο στον τόπο μας. Η συχνότητα και το μέγεθός τους προκαλούν έντονη ανησυχία. Οι τεράστιες ζημιές, οικολογικές και άλλες, που προκαλούνται, καθιστούν το πρόβλημα πελώριο. Η ανάγκη μιας δυναμικής και σκληρής αντιμετώπισής τους έχει αναγνωρισθεί από όλους γενικά. Ο κάθε πολίτης εκφράζει αισθήματα ανασφάλειας και απαιτεί αποτελεσματική κρατική παρέμβαση. Οι δε συνθήκες κάτω από τις οποίες προκαλούνται είναι γνωστές, ορατές και προβλέψιμες πέραν των κακόβουλων πράξεων. Πολύ έγκαιρα, πρόσφατα και παλαιότερα στον ημερήσιο Τύπο έγραψα άρθρο με τίτλο «Τα δάση και τα μάτια μας» και καλούσα τον κάθε Κύπριο πολίτη να είναι άγρυπνος φρουρός των δασών μας αφ’ ενός, αφ’ έτέρου να παρέχει την πλήρη συμπαράστασή του στο δύσκολο έργο των αρμοδίων υπηρεσιών.
Προειδοποιούσα ότι με τη φόρα που πήραν οι πυρομανείς αυτού του τόπου δεν θα αφήσουν πράσινο στην κυπριακή γη. Μόνο με την ομαδικότητα, τη συνεργασία πολιτών και αρμοδίων υπηρεσιών θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε τους «δολοφόνους» των δασών. Πρόσφατα ακούσαμε τον έντιμο υπουργό Γεωργίας, έναν δραστήριο άνθρωπο, γνώστη του αντικειμένου του, να εισηγείται αύξηση των ποινών μπας και φοβηθούν αυτοί οι εγκληματίες και σταματήσουν αυτό το βάρβαρο έργο τους. Ουδείς διαφωνεί ότι οι αυστηρές ποινές συνετίζουν τον εγκληματία και επενεργούν προληπτικά. Σ’ αυτόν τον τόπο δεν έχουμε έλλειψη αυστηρών ποινών, όμως το κάψιμο των δασών, το κακόβουλο, πρέπει να θεωρείται ισότιμο της εσχάτης προδοσίας και οι δράστες να επικηρύσσονται για ένα σεβαστό ποσό, να παραχωρείται αμοιβή σε όσους δίδουν έγκυρες πληροφορίες που να οδηγούν στη σύλληψη του δράστη. Ο κάθε Κύπριος πατριώτης που αγαπά αυτόν τον τόπο να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή και ως εκ τούτου επιβάλλεται να επαγρυπνούμε και να επιδοθούμε σε έναν αγώνα σωτηρίας των δασών μας. Ως σωστοί πολίτες της νήσου των αγίων, αντάξιοι του καλού ονόματος του τόπου μας, απαλλαγμένοι από πράξεις και παραλείψεις που αμαυρώνουν και αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της Κύπρου μας.
Ως κατακλείδα τονίζω προς άπαντες ότι τούτη τη γη που την καθαγίασαν οι ήρωες των αγώνων μας να τη σεβόμεθα και να την αγαπάμε όπως τη μάνα μας. Ως σωστοί Ευρωπαίοι πολίτες, η φιλοπατρία μας να εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, παντοιοτρόπως, με την αγάπη προς τα δάση να είναι απαλλαγμένη από πράξεις η παραλείψεις που καταστρέφουν κάθε σπιθαμή.
Προδοσία δεν είναι μόνο η παροχή πληροφοριών στον εχθρό αλλά και η καταστροφή των δασών, η δυσφήμηση του τόπου μας και όποιες άλλες πράξεις ή παραλείψεις αντιστρατεύονται το καλώς νοούμενο εθνικό συμφέρον. Κατά την αρχαιότητα η Κύπρος μας ήτο καταπράσινη από άκρο σε άκρο, και αυτή ακόμη η Μεσαορία η οποία τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες μοιάζει με Σαχάρα. Πέραν τούτου μερικοί των επιστημόνων προειδοποιούν ότι εξελίσσονται οι κλιματολογικές αλλαγές της υφηλίου· η Κύπρος μετατρέπεται σε έρημο.
Εμείς ως Κύπρος να επιτελέσουμε το καθήκον εκείνο που μας αναλογεί για τη σωτηρία της Κύπρου μας.
Τέλος το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών ενδιαφέρει όλους. Η συμβολή όλων είναι αναγκαία για τεχνική προστασία, απόλυτα επιβεβλημένη. Παράλληλα χρειάζεται έντονη και διαρκής προσπάθεια των κρατικών και άλλων υπηρεσιών και ταυτόχρονη βοήθεια και συμπαράσταση των πολιτών προς τες αρμόδιες Αρχές, στο δύσκολο έργο που καλούνται να αντιμετωπίζουν.
*Πρώην Ανώτερος Αστυνόμος
