«Το κτήνος στραγγαλίζει την περηφάνια της γυναικείας ύπαρξης που μέχρι τότε, την κρατούσε φυλακτό», γράφει ο Λοΐζος Πίπης με αφορμή τα όσα τεκταίνονται τον τελευταίο καιρό.
Ψυχιατρικές ή ψυχολογικές διαταραχές μπορούν να εξηγηθούν σαν αποτέλεσμα σύγκρουσης. Σύγκρουση θεωρείται η αντίδραση σε μια νέου τύπου ένταση, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται ψυχολογικά, ψυχογενή συμπτώματα ή ψυχοσωματικά συμπτώματα. Οι ασθενείς με ψυχοσωματικά συμπτώματα δεν έχουν ψυχολογική εξήγηση και φαίνονται να συνδέονται με ψυχολογικούς παράγοντες. Οι διαταραχές τους παρουσιάζουν χρόνιους πόνους που δεν εξηγούνται οργανικά.
Παράδειγμα: Μια νεαρή κατευθύνθηκε γρήγορα – γρήγορα στο Τμήμα Πρώτων Βοηθειών του νοσοκομείου παραπονούμενη για ατονία του αριστερού βραχίονα της. Μόλις πριν λίγες ημέρες είχε τελειώσει τη θεραπεία της στο ίδιο νοσοκομείο με τον προσωπικό της γιατρό όπου σκόπιμα ένας ελαφρόμυαλος εκπαιδευτής, χωρίς κανένα λόγο και δίχως να της πει τίποτε, κάθισε δίπλα της και μάλιστα πολύ κοντά της. Στην αρχή την άγγισε στο αριστερό της χέρι, ύστερα στο πρόσωπο και προχώρησε βαθμιαία στα μέσα της. Ήθελε να τον κτυπήσει, να του πει «ΟΧΙ» ή να τον καταγγείλει στον προϊστάμενο του αλλά φοβήθηκε. Οι γιατροί δεν εύρισκαν τίποτε το παθολογικό στον βραχίονα της ή σ’ όλο το σώμα της, ενώ αυτή αναστάτωνε το Τμήμα με τις γοερές κραυγές της.
Αργότερα, το πόρισμα της ψυχοθεραπευτικής εργασίας επεξηγούσε πως η ατονία του αριστερού βραχίονα της ήταν ένα συμβιβασμός μεταξύ της επιθυμίας της να κτυπήσει τον εκπαιδευτή και του φόβου της να τον καταγγείλει στον υπεύθυνο της ψυχοθεραπευτικής ομάδας.
Τη σημασία των συγκρούσεων ανεγνώρισε ο Φρόιντ ο οποίος πρόβαλε την άποψη πως οι σωματικές διαταραχές προκαλούνται από μια συναισθηματική τραυματική εμπειρία και παραμένει «ανέκφραστη» είτε γιατί το τραύμα είναι μεγάλο, είτε το πρόσωπο που δεχόταν το τραύμα ήταν σε δύσκολη κατάσταση.
Κατ’ άλλους, οι πιο πάνω διαταραχές είναι αποτέλεσμα βαρειών καταστολών που σχετίζονται με μη αποδεκτούς τρόπους σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Ναι, ένα κτήνος με μια σεξουαλική κακεντρέχεια δολοφονεί αθώες μικρές ψυχές και στραγγαλίζει γυναικείες υπάρξεις, κατακρημνίζει την περηφάνεια τους που μέχρι τότε την κρατούσαν φυλακτό ανάμεσα στα «Άγια των Αγίων».
Η ενέργεια του «ακέφαλου» τούτου τέρατος τρυπά τον εσωτερικό ψυχικό κόσμο των θυμάτων του που όσο κι αν προσπαθούν μέσα από τα καυτά δάκρυα τους να ξεριζώσουν το βαθύ τούτο τραύμα δεν το μπορούν, γιατί τούτο επανέρχεται ξανά και ξανά υπενθυμίζοντας τους, το χαμερπές είδος.