Ο Λάζαρος Αποστολίδης θεωρεί ότι με αφορμή την πανδημία, οι πολίτες έχουν γίνει θύματα εξευτελισμών, εκβιασμών και κακοποιήσεων από κυβέρνηση, εργοδότες και προϊσταμένους.
Τελευταίως ακούμε συνεχώς καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις και αρκετός κόσμος που ασχολείται με αυτό το θέμα. Λίγοι άνθρωποι ασχολούνται με την κακοποίηση που προκαλούν η κυβέρνηση, οι «επιδημιολόγοι» και τα παπαγαλάκια τους. Βγάζουν διατάγματα τα οποία ούτε οι ίδιοι δεν τηρούν π.χ. Αναστασιάδης και Κούσιος στο θίασο-Ερευνητική Επιτροπή για τις πολιτογραφήσεις, τους είδαμε χωρίς μάσκες, πολιτικοί πρωταγωνιστούν σε συνεστιάσεις άνω των 50 ατόμων αλλά δεν ακούσαμε να ευαισθητοποιηθεί ο Γενικός Εισαγγελέας και να διατάξει έρευνα όπως σε άλλες περιπτώσεις. Στέρησαν από τον κόσμο το εισόδημα του, οι τράπεζες όμως, με τις παράνομες ρήτρες του και τη συγκατάθεση της κυβέρνησης, αρπάζουν τις περιούσιες των μη προνομιούχων. Έκλεισαν τους πολίτες στα σπίτια τους δήθεν για προστασία και αύξησαν την ενδοοικογενειακή βία. Φυσικά, η κυβέρνηση το υποδέχθηκε με ανακούφιση αν όχι με ικανοποίηση για να εξοικονομήσει χρήματα για την προεκλογική εκστρατεία του ΔΗ.ΣΥ. Μήπως καταργήθηκε το ιατρικό απόρρητο, τα προσωπικά δεδομένα; Πόσοι έχασαν τη ζωή τους λόγω πείνας απελπισίας υποστελέχωσης των κρατικών νοσοκομείων; Γιατί δεν ενημερωνόμαστε για να έχουμε μέτρο σύγκρισης; Όταν πριν χρόνια υπήρχε έξαρση με το AIDS προτάθηκε όπως οι φορείς του ιού φέρουν βραχιόλι για προστασία των άλλων και κυρίως των γιατρών και νοσηλευτών. Η πρόταση δεν εφαρμόστηκε λόγω αντιδράσεων από διάφορες ομάδες. Γιατί σιωπούν οι Επίτροποι Προσωπικών Δεδομένων, Διοικήσεως, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι βουλευτές των αντίστοιχων κοινοβουλευτικών Επιτροπών; Πόσοι πρέπει να χάσουν τη ζωή τους την υγεία τους, σωματική και ψυχική, τη δουλειά τους για να καταλάβουν το παιγνίδι που γίνεται εις βάρος μας; Μέχρι πότε θα είμαστε θύματα εξευτελισμών, εκβιασμών, κακοποιήσεων από κυβέρνηση, εργοδότες και προϊσταμένους; Όπως είπε χαρακτηριστικά και ιατρός Δημήτρης Ποντίκας «δεν μας αφήνουν να ζήσουμε για να μην πεθάνουμε».
