Ο Αντωνάκης Ανδρονίκου αποχαιρετά τον πρωτοπόρο και διορατικό επιχειρηματία
Η είδηση του θανάτου του Μιχαλάκη Λεπτού μου προκάλεσε πολύ μεγάλη λύπη και ιδιαίτερο πόνο. Τον γνώρισα το 1960 όταν ήμουν Βοηθός Έπαρχος στην Επαρχεία Κερύνειας. Νεαρός αρχιτέκτονας τότε, απόφοιτος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, απέδειξε τις ικανότητες του σαν ένας προσοντούχος, δραστήριος και αποτελεσματικός αρχιτέκτονας – επιχειρηματίας. Δημιούργησε στην Επαρχία Κερύνειας, την οποία αγαπούσε ιδιαίτερα, πολυκατοικίες, συνοικισμούς και προέβαλε σε μεγάλο βαθμό την Κερύνεια, η οποία προτιμάτο τότε από ξένους επιχειρηματίες και ιδίως Άγγλους συνταξιούχους για εξοχική κατοικία.
Μετά την βάρβαρη τουρκική εισβολή όλοι οι κόποι και οι προσπάθειες του Μιχαλάκη απωλέσθησαν. Όμως το πάθος του για εργασία, δημιουργία και ανάπτυξη δεν χάθηκε. Μετά από σύντομη εργασία στις αραβικές χώρες επέστρεψε και άρχισε το δημιουργικό του έργο στην Πάφο, όπου εγκαταστάθηκε. Ο αείμνηστος Μιχαλάκης δεν χαρακτηρίζετο μόνο από εργατικότητα, επαγγελματισμό και τιμιότητα, αλλά και από φαντασία και δημιουργικότητα. Δημιούργησε στην Πάφο έργο απαράμιλλο και προήγαγε σε μεγάλο βαθμό την πόλη και επαρχία της Πάφου. Η ευφυΐα του, η δημιουργικότητα του και η αγάπη του για την πόλη οδήγησε μεταξύ άλλων και στην ίδρυση Πανεπιστημίου, ένα έργο που τιμά όχι μόνο τον ίδιο, αλλά την πόλη και την επαρχεία σε ολόκληρη την Κύπρο και το εξωτερικό. Ο διορισμός του σαν επίτιμος πρόξενος του Βασιλείου της Ιορδανίας ήταν μια ένδειξη της ικανότητας και του εκτοπίσματος του.
Η ψυχή του ήταν εφοδιασμένη με πολλά χαρίσματα, αγάπη για την πατρίδα, την εργασία, την οικογένεια, τη δημιουργία και τον άνθρωπο. Η ερίτιμος σύζυγος του και τα παιδιά του πρέπει να είναι περήφανοι για το έργο του αείμνηστου Μιχαλάκη.
Αιωνία του η μνήμη.
