Ο Τάσος Γ. Οικονόμου θεωρεί πως υπάρχει ακόμα ευκαιρία για την πατρίδα μας, με τις συνομιλίες που έρχονται.
Στον καθένα μας, στον κάθε άνθρωπο, μετρά, το «θέλω» και το «μπορώ». Με τη θέληση του, ή και την πίστη του, μετακινεί και ολόκληρο βουνό. Ο δικός μας ο πρόεδρος, ο κύριος Αναστασιάδης, βαδίζει στη δεύτερη του πενταετία, και στο χέρι του είναι η τύχη μας, και το όνομα του. Αν θέλει, γίνεται μεγάλος, πολύ ΜΕΓΑΛΟΣ, ή μένει στη σειρά και ανθρωπάκος.
Αλίμονο όμως στους λαούς, που στη δεδομένη στιγμή, είχαν ηγέτες αδύνατους και… «φτανούς».
Η Μ. Βρετανία, το 1940, εμπιστεύθηκε τις τύχες της, στον μεγάλο Ουίνστον Τσώρτσιλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες, για καλή τους τύχη, και του κόσμου όλου, είχαν πρόεδρο τον Ρούσβελτ και η Ρωσία τον Στάλιν. Είναι αυτοί που συνεργάστηκαν και έσωσαν τον κόσμο όλο και τον πολιτισμό, από τις ορδές και τα σχέδια του Χίτλερ.
Όπως ομολογείτε στη συνέντευξη σας στον «Πολίτη», κύριε Αναστασιάδη, θα προτιμούσατε χίλιες φορές, να μην μπλέκατε με τα διαβατήρια. Και όμως αυτά, είναι περασμένα, ήσσονος σημασίας.
Το μεγάλο έγκλημα για την πατρίδα μας, θα είναι η διχοτόμηση με δύο κράτη. Ούτε δείχνετε, ούτε κατηγορηθήκατε από κανένα, από όσους σας γνωρίζουν, ότι στερείστε νοημοσύνης και ικανοτήτων. Απεναντίας, από πολλούς χαρακτηρίζεστε και έξυπνος και πονηρός.
Πάνω από όλα, κύριε Αναστασιάδη, θα συμφωνείτε, ότι είναι η πατρίδα. Φαίνεται ότι, στο Κραν Μοντανά, από κακούς υπολογισμού, και την «ψυχολογία Κοτζιά», δειλιάσατε στην κρίσιμη στιγμή.
Πιστεύω ακόμη, ότι υπάρχει ευκαιρία, με τις συνομιλίες που έρχονται. Έγκλημα θα είναι, τα δύο κράτη και η διχοτόμηση της μικρής μας πατρίδας.
Ένας Μακάριος και ένας Καραμανλής, το 1960, δέχτηκαν τις εγγυήσεις της Τουρκίας και έδωσαν χρώμα και σχήμα στην κυπριακή σημαία, που σήμερα, όλοι αυτοί οι όψιμοι πατριώτες, μηδενός εξαιρουμένου, την επικαλούνται και την υπερασπίζονται.
Ίσως, πολύ κοντινοί σας συνεργάτες, με τον τρόπο τους, να σας αποθαρρύνουν για το σωστό. Όταν βλέπω όμως, ή ακούω, τον κύριο Κούσιο, έρχεται στο μυαλό μου η Αμμόχωστος, το Βαρώσι και είναι στο χέρι του να βοηθήσει ή να παραιτηθεί.
ΥΓ. Παροτρύνετε τον κύριο Αναστασιάδη για συνομιλίες, κύριε Άντρο Κυπριανού. Γιατί δεν πρωτοστατείτε με το ΑΚΕΛ για τις τουρκικές εγγυήσεις, ώστε να φύγει και η Τουρκία από την Κύπρο;