Ο Νίκος Τινής υποστηρίζει ότι μόνο μέσα από ταυτόχρονες εκλογές, προεδρικές και βουλευτικές, θα έρθει η κάθαρση.

Έτος 1959. Κάπου στην Ανατολική Μεσόγειο, σε ένα νησί ονόματι Κύπρος διεξαγόταν ένας απελευθερωτικός Αγώνας. Τρεις μεγαλομέτοχοι αποφάσισαν να τους δωρίσουν ένα μεγάλο καράβι, ξύλινο, αλλά σύγχρονο για την εποχή, με δύο καταστρώματα και με ένα μεγάλο αμπάρι που να χωράει ένα λαό για πλήρωμα. Το καράβι αυτό το ονόμασαν «Κυπριακή Δημοκρατία» που απ’ έξω φαινόταν ωραίο, ωστόσο, τόσο πρόχειρα και βιαστικά το κατασκεύασαν που το αμπάρι του -στα καιρικά φαινόμενα έστω και εποχιακά που άλλαζαν- έμπαζε νερά.

Όμως ο πρώτος καπετάνιος, άξιος και ικανός χάραζε τη ρότα του καραβιού ανάλογα με τη φουρτούνα που αντιμετώπιζε και όχι μόνο. Του έκαμε μια καλή επισκευή που άντεξε στο χρόνο. Ο ξαφνικός θάνατος του το 1977 έφερε αναστάτωση στον λαό αλλά όχι το χάος. Οι επόμενοι καπετάνιοι και ο καραβοκύρης λαός άντεξαν τις φουρτούνες με συνεχή μπαλώματα ανά πενταετία του καραβιού κι ο λαός να υπομένει καρτερικά πότε θ’ αλλάξουν οι καιρικές συνθήκες. Και ενώ ο λαός ήταν το λάβαρο και το ξίφος του πρώτου καπετάνιου, σήμερα είναι κομματικά διασκορπισμένος, ζει μέσα στο δόλο, στον μιμητισμό, στο μίσος, εκβιάζεται, τρομοκρατείται, αντιμετωπίζει τις ανισότητες και τη φτώχεια που του επέβαλε το σύστημα, το κατεστημένο, η διαφθορά, την ώρα που η δικαιοσύνη έπιασε πάτο, η οικονομία καταρρέει, ο φασισμός εμφανίζεται,  ενώ παντού υπάρχει αδιαφάνεια που τρώει τα σωθικά αυτού του δύσμοιρου λαού που ζητά κάθαρση. Ο λαός έχει το δικαίωμα στην πληροφόρηση, οι θεσμοί πρέπει να είναι υπηρέτες του λαού. Οι κυβερνώντες πρέπει να λογοδοτούν σ’ αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύουν (λαός)

Το καράβι με τον τελευταίο καπετάνιο του άρχισε να μπάζει νερά και να αργοβυθίζεται σε αχαρτογράφητα νερά. 

Κύριε ΠτΔ, σημερινέ καπετάνιε του καραβιού «Κυπριακή Δημοκρατία», ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ σε αποκάλεσε καλό τιμονιέρη. Οποία υποτίμηση και υποβιβασμός του αξιώματος σας. Καραβοκύρης είναι ο λαός, καπετάνιος είναι ο ΠτΔ που χαράσσει τη ρότα και τιμονιέρης ένα ναυτόπουλο. Κύριο μέλημα του καπετάνιου σε περίπτωση τρικυμίας, να μη ρίξει το καράβι του στη δίνη του κυκλώνα και στις ξέρες.

Κύριε Πρόεδρε, ιστορικός συμβιβασμός είναι οι αντίθετες θεωρίες, απόψεις να κυβερνούν και όχι οι προσωρινές διευθετήσεις. Άλλο η περηφάνια, ο εγωισμός και άλλο ναρκισσισμός.

Κύριε Πρόεδρε και κύριοι βουλευτές, ξεχάστε να μιλάτε για αμπάρια και πληρώματα του καραβιού «Κυπριακή Δημοκρατία» και δώστε στον λαό την ευκαιρία να ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα, να ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου τόσο για προεδρικές (εντός 45 ημερών) όσον και βουλευτικές εκλογές (αυτοδιάλυση της Βουλής) ταυτόχρονα.Οι παραιτήσεις  των δύο αυτών θεσμών δεν θα επιφέρει το χάος αλλά την κάθαρση. Αυτή είναι η Δημοκρατία.