Ο Χαράλαμπος Μερακλής αναφέρεται στις κοινωνικές συγκρούσεις ανά το παγκόσμιο.
Ο Γάλλος γεωγράφος Christopher Gillum με τα βιβλία του «La France periphirique» και «No Society» ασχολείται με τις κοινωνικές συγκρούσεις που ξέσπασαν στη Γαλλία και σε άλλες χώρες που προκαλούν ζωηρές συζητήσεις γύρω από την παρακμή της Ευρώπης, που όπως τονίζεται και επισημαίνεται, είναι το τέλος της δυτικής μεσαίας τάξης.
Το νέο οικονομικό μοντέλο δεν ενσωματώνει όλες τις κοινωνικές κατηγορίες- τη βάση των κοινωνικών κατηγοριών, της δυτικής μεσαίας τάξης η οποία αποτελείτο από εργαζόμενους, υπαλλήλους, αγρότες, μικρομεσαίους επιχειρηματίες η πλειοψηφία των οποίων εκτοπίσθηκε από τον νεοφιλελευθερισμό.
Αυτός ο εκτοπισμός οδηγεί στη σύγκρουση των κοινωνικών ομάδων σε αντίθεση με την παγκοσμιοποίηση που με τον καταμερισμό της εργασίας αναδείχθηκε η μεσαία κινέζικη και ινδική μεσαία τάξη ενώ αυτή κατέστρεψε τις θέσεις εργασίας στις δυτικές βιομηχανίες.
Οι θέσεις εργασίας στις δυτικές κοινωνίες πωλήθηκαν και καταλήφθηκαν από καλά αμειβόμενους με υψηλή ειδίκευση και στους υπόλοιπους καλύπτουν τις επισφαλείς θέσεις εργασίας που επεκτείνονται σε όλες τις τάξεις της μεσαίας τάξης της Δύσης.
Οι θέσεις των Θάτσερ και Ρέιγκαν που υιοθετήθηκαν από τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς οδήγησαν στη μείωση του κοινωνικού κράτους και την απόσχιση των ελίτ από το σύνολο των ανωτέρων τάξεων οι οποιες επωφελούνται από το οικονομικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού.
Ο δημιουργούμενος πλούτος από την παγκοσμιοποίηση συγκεντρώνεται σε Γαλλία, ΗΠΑ, Βρετανία οι οποίες είναι πυκνοκατοικημένες και αποτελούν τα νέα φρούρια του πλούτου του 21ου αιώνα.
Οι νέοι εργαζόμενοι ζουν σε απομακρυσμένες βιομηχανικές και αγροτικές υποβαθμισμένες περιοχές, όπου δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες του κράτους ή σε πυκνοκατοικημένες, υποβαθμισμένες περιοχές των πόλεων που χρειάζεται η αστική τάξη για τις κατασκευές, υπηρεσίες και εστιάσεις.
Αυτός ο κοινωνικός καταμερισμός, σύμφωνα με τον Christopher Guilluy οδηγεί σε έναν εθνικό κοινωνικό διαχωρισμό και είναι η νέα εργατική τάξη του 21ου αιώνα και δεν διαχωρίζεται σε Δεξιά/Αριστερά.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες βρίσκονται οι κοινωνίες επιβάλλεται όπως διαχειριστούμε ορθά αυτή την κοινωνική οπισθοδρόμηση και ξαναφτιαχτούν οι κοινωνίες.
Τέτοιες καταστάσεις επικρατούν και στο νησί μας και κύριο λόγο έχουν οι κυρίαρχες τάξεις και τα κόμματα που με κατάλληλα προγράμματα και οικονομικές ενισχύσεις θα ξαναφτιαχθούν οι κοινωνίες.
