Ο Χαράλαμπος Μερακλής επισημαίνει την ανάγκη της ήρεμης πολιτικής βούλησης και διπλωματίας.
Βιώνουμε στην περιοχή μια ελληνοτουρκική κρίση και αντιπαλότητα που αναγκάζει τις εμπλεκόμενες χώρες και τις υπόλοιπες να ξαναδούν τα πράγματα από διαφορετική οπτική αφήνοντας πίσω πολιτικές προσεγγίσεις, δεδομένα και νοοτροπίες που συνέβαλαν για να φθάσουμε μέχρι εδώ τώρα.
Σήμερα καλούμαστε να αντικρίσουμε τα προκύψαντα προβλήματα σε διαφορετικές συνθήκες και συγκυρίες που συσσωρεύουν νέα προβλήματα και εντάσεις αφού αφήσαμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, αλλά και ηπιότερες συνθήκες συνεννόησης και αλληλοκατανόησης μακριά από την έξαρση των εθνικισμών και αντιπαλότητας που βρίσκονται τώρα στο ζενίθ ασυνεννοησίας.
Τα προκύψαντα προβλήματα μεταξύ των δυο χωρών είναι το Κυπριακό, οι διώξεις των Ελλήνων στην Τουρκία, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η πετρελαϊκή κρίση, η ανεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή, το Δίκαιο της Θάλασσας, η επέκταση των χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου, το Αιγαίο, η αμφισβήτηση αριθμού νησιών στο Αιγαίο, η αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και θάλασσας ΑΟΖ, η τεχνολογική πρόοδος, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου, η εξάρτηση της Τουρκίας από τους εισαγόμενους υδρογονάνθρακες, η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων νότια της Κύπρου ή μη λύση του Κυπριακού και η νεκρή περίοδος συνομιλιών για τη λύση του.
Όλα αυτά συνέβαλαν ώστε να υπάρξουν πολεμικές αντιπαραθέσεις και μια οξεία διπλωματική αντιπαράθεση και προπαγάνδα, αλλά ταυτόχρονα και σειρά συμμαχιών που στοχεύουν στην απομόνωση της αντίπαλης πλευράς, στο κέρδος των εντυπώσεων και του δικαίου υπέρ της μιας πλευράς.
Δυστυχώς, η αυξημένη εθνικιστική προπαγάνδα σε αμφότερες τις πλευρές και οι κατηγορίες ενάντια στις ήπιες φωνές που επιζητούν προσγειωμένες προσεγγίσεις στα εγειρόμενα προβλήματα, καταλήγουν στην κατηγορία ότι λειτουργούν σαν δούρειοι ίπποι στα εθνικά συμφέροντα.
Θα πρέπει να επισημανθεί πως οι μικρές χώρες δεν μπορούν να επιβάλουν τις πολιτικές και κυρώσεις τους αγνοώντας τις διεθνείς σχέσεις και την πολιτική που σχετίζεται άμεσα με το ποιος έχει το πάνω χέρι.
Οι ανυποχώρητες θέσεις και εξοπλισμοί δεν λύνουν προβλήματα αλλά εξοστρακίζουν προς τη σύγκρουση και τη χρεοκοπία των χωρών που απεργάζονται τέτοιες μεθόδους και διατηρούν τα προβλήματα και την όξυνση.
Ήρθε η ώρα για έναν ειλικρινή ρεαλισμό και συμβιβασμό με τη βοήθεια τρίτων για το καλό και όφελος αμφοτέρων των πλευρών. Αυτό επιβάλλει ο αληθινός πατριωτισμός, γιατί οι σημερινές σοβαρές δυσκολίες που περνούν αμφότερες οι χώρες καταλήγουν ότι αυτές δεν είναι καταδικασμένες να έχουν εσαεί κακές έως εχθρικές σχέσεις.
Οι σχέσεις αυτών των χωρών δεν πρέπει να αντικρίζονται ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Εφόσον επιλυθούν με καλή θέληση και με ρεαλιστικό συμβιβασμό τα υπάρχοντα διμερή προβλήματα, αμφότερες οι χώρες θα μπορέσουν να συνεργασθούν σε διάφορα ζητήματα και επίπεδα ως φυσιολογικοί γείτονες ισχυροποιώντας την οικονομία και διπλωματία τους στην περιοχή με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ήρεμη πολιτική βούληση και διπλωματία είναι εκείνη που θα φέρει τα κέρδη και στις δυο χώρες και θα συμβάλει στη συνεργασία των χωρών της περιοχής.
