Ότι ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για το Κυπριακό Αλβάρο Ντε Σότο υπολειπόταν του ρόλου του και ενεργούσε μεροληπτικά άχρι αχρειότητας κατά, πριν και μετά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Σχεδίου Ανάν, είναι πασίγνωστο, αφού η σύγκρουσή του με τον μ. Τάσο πραγματοποιήθηκε δημόσια, στην παρουσία αξιόπιστων μαρτύρων.

Ως αποδεικνύεται ούτε το κόμπλεξ ούτε το άχτι του Ντε Σότο έναντι του Τάσου μειώθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Αντιθέτως: Αμετανόητος αναιδής και τουρκόφυλος ο Ντε Σότο στρεψοδικεί τη χολή του, ελπίζοντας στην καθολική αμνησία των έργων και των ημερών του.

Συγκεκριμένα:

Σε συνέντευξή του στο τουρκικό κανάλι ΤRT ο Ντε Σότο αναφέρτηκε στην περίοδο πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Σχεδίου Ανάν, εξυμνώντας τη στάση του Κληρίδη, του Ντενκτάς και των Τουρκοκυπρίων που «διάβασαν προσεκτικά» το Σχέδιο και τό αποδέχτηκαν, σε αντίθεση με τους Ελληνοκυπρίους που «δεν το διάβασαν», αλλά τό απέρριψαν, επειδή παρασύρτηκαν από τον Τ. Παπαδόπουλο, που επίσης «δεν… διάβασε το Σχέδιο».

Πράγματι, τραγική ειρωνεία, καθώς είναι παγκοίνως γνωστό πως: Ουδείς ανέγνωσε λεπτομερέστερα και εμπέδωσε το περιεχόμενο του Σχεδίου, κάλλιον του Τάσου, από την ώρα της παραλαβής του, ενώ οι υπόλοιποι είτε ύπνωτταν είτε αδιαφορούσαν, καθώς τα εγκεφαλικά τους γράδα υπολείπονται μιας σοβαρής ανάλυσης.

Λοιπόν, κατά τον αναιδή Ντε Σότο: «Αν γίνουν ορισμένες αλλαγές και τροποποιήσεις στο Σχέδιο Ανάν, αυτό μπορεί να είναι εφαρμόσιμο ακόμη και σήμερα, αρκεί οι Ελληνοκύπριοι να το επιδοκιμάσουν και να μην αντιταχθούν».

Ως παίζεται το Ανανικό βιολί τόσα χρόνια από τους εμπνευστές/συγγραφείς του και τους ευμενείς αποδέκτες του:

– Το θέμα είναι να μετατρέψουμε το ποσοστό αποδοχής του Σχεδίου σε πλειοψηφιακό. Αν είναι δυνατόν να αντιστρέψουμε το 70/30%.

Με πείσμα πρωτοφανές μη αποδοχής της ήττας που ξεκινά από το υποθετικό:

– Αν γινόταν αποδεκτό το Σχέδιο Ανάν και καταλήγει στο:

– Κρίμα που δεν αποδεχτήκαμε το Σχέδιο Ανάν!

Με τον α’ πληθυντικό να δηλοί συναισθήματα συνενοχής.

Υ.Γ.

Δικαιολογημένοι οι ύμνοι για την Ειρήνη Παπά. Αδικαιολόγητη η παράλειψη αναφοράς στον Μ. Κακογιάννη που τήν ανέδειξε!