Μετά την επιχείρηση «Midnight Hammer» στις 22 Ιουνίου, που στόχευσε τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν βρίσκονται σε παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις για ένα πιθανό πυρηνικό «deal». Παρά την επιτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση, που σύμφωνα με το Πεντάγωνο κατέστρεψε σημαντικές εγκαταστάσεις στο Φορντό και το Νατάνζ, η αμερικανική στρατηγική στρέφεται πλέον στη διπλωματία.
Όπως αναφέρουν διεθνή μέσα, μεταξύ των οποίων η Washington Post, οι ΗΠΑ αποφεύγουν να επιβεβαιώσουν εάν το Ιράν κατάφερε να απομακρύνει το εμπλουτισμένο ουράνιο από τις εγκαταστάσεις πριν την επίθεση, κάτι που σύμφωνα με τις Financial Times είναι πιθανό. Η πραγματική έκταση της επιτυχίας παραμένει ασαφής, δημιουργώντας ερωτήματα για τη συνολική αποτελεσματικότητα της επιχείρησης.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το CNN, διεξάγονται μυστικές διαβουλεύσεις με στόχο την αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης και τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας από το Ιράν. Στο τραπέζι βρίσκονται τέσσερις βασικές προτάσεις:
- Επενδύσεις για ειρηνική πυρηνική χρήση: Πρόταση για επενδύσεις ύψους έως 30 δισ. δολαρίων σε νέο πρόγραμμα ειρηνικής πυρηνικής ενέργειας στο Ιράν, χωρίς εμπλουτισμό ουρανίου, με χρηματοδότηση από αραβικά κράτη.
- Άρση κυρώσεων: Σταδιακή αφαίρεση επιλεγμένων οικονομικών κυρώσεων και αποδέσμευση παγωμένων ιρανικών κεφαλαίων.
- Εισαγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου: Επιλογή εισαγωγής εμπλουτισμένου ουρανίου από τρίτες χώρες, όπως η Ρωσία ή η Γαλλία, ώστε να καλύπτονται ενεργειακές ανάγκες χωρίς να επιτρέπεται εγχώριος εμπλουτισμός.
- Ανακατασκευή εγκαταστάσεων με διαφάνεια: Συζήτηση για ανακατασκευή των πυρηνικών εγκαταστάσεων με ενισχυμένα μέτρα ελέγχου και επιτήρησης για αποτροπή στρατιωτικής χρήσης.
Σύμφωνα με τον στρατηγό Νταν Κέιν, η επιχείρηση ήταν αποτέλεσμα στρατηγικής 15 ετών, με τη χρήση υπόγειων βομβών GBU-57A/B σχεδιασμένων για στόχους υψηλής θωράκισης. Ωστόσο, η μεταστροφή σε διπλωματική οδό καταδεικνύει την επιθυμία της Ουάσινγκτον για σταθερότητα στην περιοχή, χωρίς παρατεταμένη στρατιωτική αντιπαράθεση.
Παρά τα ανοίγματα, η Τεχεράνη εμφανίζεται επιφυλακτική, επιμένοντας στην αυτονομία του προγράμματός της και στην άρση όλων των κυρώσεων. Οι διαπραγματεύσεις παραμένουν εύθραυστες, καθώς η εσωτερική πίεση στο Ιράν και η διεθνής απαίτηση για μη διάδοση πυρηνικών συνεχίζουν να ορίζουν τους όρους του διαλόγου.
