Ας το ξανασκεφθεί ο γ.γ. του ΑΚΕΛ. Πραγματικά βλέπει γύρω του ότι τα 3/4 της κοινωνίας «θέλουν την αλλαγή», όπως δήλωσε στο Alpha Καλημέρα; Και ποιαν αλλαγή θέλουν όλοι αυτοί και εμείς δεν καταλάβαμε τίποτε;

Όταν σχεδόν όλοι πιστεύουν πως αν ο Αβέρωφ φερόταν λιγότερο εγωιστικά και χειριστικά και «κατέβαζε» στο γήπεδο ως επίσημο Συναγερμικό υποψήφιο τον Χριστοδουλίδη, η κυβερνώσα παράταξη (μαζί με αυτούς που το ξέκοψαν από νωρίς ότι δεν είχαν διάθεση να κάτσουν για άλλη μια πενταετία στην αντιπολίτευση) θα έκανε περίπατο στις εκλογές, για ποιαν αλλαγή μιλούμε και για ποια 3/4 της κοινωνίας;

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα του ΑΚΕΛ, με το οποίο συμφωνώ, υποβάλλει πως είτε ο κ. Χριστοδουλίδης εκλεγεί, είτε ο κ. Νεοφύτου, η οκκά τετρακόσια. Σε ό,τι αφορά τουλάχιστο τα θέματα ουσίας στην εσωτερική διακυβέρνηση. Θα έχουμε, με μικρές ίσως παραλλαγές, συνέχιση σε γενικές γραμμές της διακυβέρνησης της ίδιας παράταξης, με πιο εμφανή δεκανίκια αυτή τη φορά, από άλλους πολιτικούς χώρους.

Διότι μοιάζει απίθανο να γυρίσει την πλάτη ο ΔΗΣΥ στην εξουσία και τον Χριστοδουλίδη, μετά τον πρώτο γύρο ή μετεκλογικά. Και ίσως έτσι, η όποια -ας την πούμε «ενίοτε διορθωτική»- παρέμβαση είχε η Βουλή κατά τη δεκαετή διακυβέρνηση Αναστασιάδη (με πλειοψηφούσα θεωρητικά έστω την αντιπολίτευση) θα χαθεί και αυτή. Θα… ομαλοποιηθεί πολιτειακά η κατάσταση, με ορατό ενδεχόμενο οι δύο εξουσίες να γίνουν μία.

Το γεγονός ότι από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται πως ένα σημαντικό τμήμα του ΔΗΣΥ, περίπου ένας στους τρεις, θεωρεί πως άλλο ο Αβέρωφ και άλλο ο Χριστοδουλίδης και επιλέγει να ψηφίσει Χριστοδουλίδη δεν αλλάζει και πολύ τα δεδομένα ως προς την ποιότητα της αλλαγής που θέλει, αν θέλει, η πλειοψηφία. Καθώς ο κ. Χριστοδουλίδης παλεύει ο άνθρωπος να πείσει το παγκύπριο ότι δεν διανοείται τη νέα Κυβέρνηση χωρίς τον Συναγερμό (ή τους Συναγερμικούς) μέσα.

Μετά από δέκα χρόνια Αναστασιάδη και Συναγερμού, ο πιο δημοφιλής υποψήφιος είναι αυτός που έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις -ψιλοστημένες έστω- εσωκομματικές διαδικασίες, προβλήθηκε από το επίσημο κόμμα σαν προδότης, διαγράφηκε, κατέβηκε «μόνος» του, μάζεψε πολλούς από την πάλαι ποτέ αντιπολίτευση και φιγουράρει σαν βέβαιος επόμενος Πρόεδρος, αρνούμενος να πει κακό λόγο για τον Αναστασιάδη, τη διακυβέρνησή του και τα κατορθώματά της. Και όσο επιμένει να μην κατηγορεί τη σημερινή διακυβέρνηση, τόσο περισσότερο πλησιάζει στο Προεδρικό. Και ο δεύτερος (ή τρίτος) πιο δημοφιλής υποψήφιος είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.

Ε, δεν θέλουν ουσιαστική αλλαγή τα 3/4 της κοινωνίας, αγαπητέ Στέφανε. Κι ας αντιλαμβάνομαι ότι μιλάς για την κοινωνία και όχι μόνο αυτούς που θα πάνε στις κάλπες.