Η περιοδεία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ στις πλούσιες χώρες του Περσικού Κόλπου άφησε μία απέραντη πίκρα πίσω της. Ο ολικός εναγκαλισμός του με τον Ταγίπ Ερντογάν, και η αθώωση των τζιχαντιστών της Συρίας, μούδιασε το Εβραϊκό Κράτος, που θα πάρει χρόνο να χωνέψει τον μπάτσο του Αμερικανού Πλανητάρχη. Η έκφραση αγάπης και φιλίας στον Τούρκο ισλαμιστή πρόεδρο προκάλεσε δικαιολογημένο σοκ στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Μέσα σε μερικές ώρες, επιχείρησε να αλλάξει μία πολιτική δεκαετιών στη Μέση Ανατολή, και να προκρίνει τον Ερντογάν έναντι του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος ήταν φίλος του από τα νεανικά τους χρόνια στη Νέα Υόρκη.

Ουδείς γνωρίζει πόσο θα κρατήσει αυτό το «πάγωμα» στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό, διότι ο κ. Τραμπ είναι πασίγνωστος για τις κωλοτούμπες του. Λέει και ξελέει στο δευτερόλεπτο. Το θέμα είναι ότι αν και πέρασαν τόσες ημέρες δεν επικοινώνησε με τον Νετανιάχου, αλλά ζήτησε από τον υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο να του τηλεφωνήσει και να του εκφράσει την ανησυχία του Προέδρου για την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, με την υπόσχεση για τη σιδερένια στήριξη του στο Εβραϊκό Κράτος.

Βεβαίως και είναι πρόβλημα μεγάλο η ανθρωπιστική κρίση και πρέπει να βρεθεί άμεσα μία λύση. Αλλά δεν είναι ο κ. Τραμπ που έλεγε μέχρι πρόσφατα στο Ισραήλ να φτάσει μέχρι το τέλος με τη Χαμάς; Δεν είναι ο Αμερικανός Πλανητάρχης που έστειλε, μόλις εξελέγη, στο Εβραϊκό Κράτος το παγωμένο -από την προηγούμενη κυβέρνηση- αμερικανικό πολεμικό υλικό. Δεν γνώριζε εναντίον ποιων θα χρησιμοποιούσε τα αμερικανικά όπλα και πυρομαχικά;

Είναι σίγουρο ότι η νέα αυτή «πολιτική» οφείλεται στις κλάψες του Ερντογάν ο οποίος βρήκε το κουμπί του κ. Τραμπ και τον δουλεύει ασταμάτητα. Σε αντίθεση με τον Νετανιάχου, ο Τούρκος αυταρχικός πρόεδρος δεν λέει όχι στον Αμερικανό Πρόεδρο. Επέλεξε την οδό των συμβουλών δήθεν για να τον προστατεύσει. Και μαζί με τους βασιλιάδες και τους εμίρηδες τον έσυραν σε ένα παιγνίδι που θα τον οδηγήσει σε περιπέτειες. Και το παιγνίδι αυτό είναι στην πιο επικίνδυνη φάση του. Φαίνεται ότι τον έχουν πείσει ότι η παρουσία του Νετανιάχου στα πολιτικά δρώμενα του Ισραήλ προκαλεί ζημιά και στον ίδιο και στα συμφέροντα της Αμερικής. Και αυτό είναι μέγα πρόβλημα για τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ και το ίδιο το Εβραϊκό Κράτος.

Εάν δεν βρεθεί τρόπος να συνέλθει ο κ. Τραμπ, θα είναι υπεύθυνος για την απομόνωση του πιο ισχυρού συμμάχου του. Διότι, ναι μεν οι ΗΠΑ βοηθούν με όλους τους τρόπους το Ισραήλ, αλλά το ίδιο έχει φάει άγριο ξύλο, όλα αυτά τα χρόνια από τους τρομοκράτες στο όνομα της Αμερικής και επειδή υποστήριζε την υπερδύναμη. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο.

Από την άλλη πλευρά, τι έπραξε η Τουρκία για την Αμερική; Το απόλυτο μηδέν. Οι Άραβες; Χρηματοδοτούσαν όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις εναντίον του Ισραήλ. Και έρχεται ο κ. Τραμπ, να πουλήσει το Ισραήλ -έτσι τουλάχιστον φαίνεται- και να αθωώσει τον τζιχαντιστή της Συρίας, οι οποίος ευθύνεται για τους θανάτους Αμερικανών πολιτών. Δεν πάει καθόλου καλά.

Η Ελλάδα και η Κύπρος βρέθηκαν ξαφνικά σε ένα σταυροδρόμι. Να είναι πιστοί σύμμαχοι των Αμερικανών και ο Πρόεδρος τους να αλληθωρίζει προς την Τουρκία, η οποία απειλεί αδιάντροπα στο Αιγαίο και τη Θράκη, ενώ συνεχίζει να κατέχει το 40% της Μεγαλονήσου.

Τι κάνουν; Πως αντιδρούν; Θα πρέπει να συνεχίσουν τις επαφές και τις συζητήσεις που έχουν σε όλα τα επίπεδα, να ολοκληρώσουν τις όποιες συμφωνίες έχουν στα σκαριά, καθώς πέραν των «ταρζανιών» του κ. Τραμπ, οι αξιωματούχοι στα διάφορα υπουργεία δεν έχουν καμία εντολή να σταματήσουν οι επαφές με την Αθήνα και τη Λευκωσία. Αντίθετα. Είναι στα σκαριά σε θέματα άμυνας και ενέργειας πολλά «πρότζεκτ» που έχουν εγκριθεί από την παρούσα αμερικανική κυβέρνηση.

Αργά ή γρήγορα ο κ. Τραμπ θα καταλάβει ότι η Αμερική χωρίς το Ισραήλ είναι μία κουτσή υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή. Ο Ερντογάν θα τον εκμεταλλευθεί όσο μπορεί και θα τον παρατήσει όπως έπραξε και μετά την ήττα του, το Νοέμβριο του 2020, όταν πίστεψε πως δεν θα επιστρέψει ξανά στο Λευκό Οίκο. Ο κ. Τραμπ, δυστυχώς, κολακεύεται εύκολα και τον περιτριγυρίζουν αξιωματούχοι που όλα τα βρίσκουν όμορφα και καλά.
 
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μετά τους ανεκπλήρωτους «έρωτες» του με τους … καημένους τους Τουρκοκύπριους, και μάλιστα στη 50η μαύρη «επέτειο» της δεύτερης εισβολής του Αττίλα, ο ανόητος νεαρός ευρωβουλευτής Φειδίας, βάδισε νέα στα νέα μονοπάτια του νέου του …«έρωτα», που είναι ο «ορθόδοξος» Βλαδίμηρος, ο αυταρχικός ηγέτης της Ρωσίας, ο οποίος φαντάζομαι ότι δολοφονεί ανθρώπους στην Ουκρανία, ανάμεσα τους και γυναικόπαιδα, στο όνομα της Χριστιανοσύνης. Και εμείς οι κακοί τον παρεξηγήσαμε τον άνθρωπο. Δολοφονεί στο όνομα της Ορθοδοξίας!!! Οπότε καλώς σκοτώνει ασύστολα!!!

Μα και η Τουρκία δεν έκανε το ίδιο το 1974 στην Κύπρο. Οι Αττίλες δεν δολοφονούσαν συμπατριώτες μας, δεν βίαζαν γυναίκες στο όνομα του …Μωάμεθ; Αυτά σου μαθαίνει ο ιερέας πατέρας σου ανόητε ευρωβουλευτή. Αλλά είπαμε… Δεν φταις εσύ… Ο κόσμος ήθελε να δώσει ένα μάθημα στους διεφθαρμένους πολιτικούς και ψήφισε μαζικά εσένα. Διότι η άλλη δύναμη, που παρουσιαζόταν «πατριωτική» και «αδιάφθορη» ήταν η ακροδεξιά. Οι σούπερ «πατριώτες» του ΕΛΑΜ, οι οποίοι είχαν βρει και τον τρόπο να μην πηγαίνουν στο στρατό.

Ο Φειδίας δεν είναι ένα «αθώο τυπάκι», όπως προσπαθούν να μας τον παρουσιάσουν. Είναι επικίνδυνος. Οι πολιτικές του είναι επικίνδυνες και δημιουργούν πρόβλημα στην Κύπρο και όσους εξ ημών πιστεύουμε ότι η εισβολή είναι εισβολή και η κατοχή είναι κατοχή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές εισβολές. Κάποιος να τον ενημερώσει επιτέλους.

Άκουσα μέλη του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος να ψέγουν τους πολίτες που ψήφισαν τον Φειδία. Και θα ήθελα να τους πω ότι το φαινόμενο που γίνεται …δράκος το δημιούργησαν οι ίδιοι. Διότι οι πολίτες βλέπουν και ακούνε και σίγουρα δεν είναι βλάκες. Τους κούρασε το υπάρχον πολιτικό σύστημα.

Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει; Από το εθνικό θέμα του Κυπριακού; Από την αναξιοκρατία; Από την απέραντη διαφθορά; Και που να πάει μετά; Στην Εκκλησία; Στη Δικαιοσύνη; Και δεν αναφέρομαι στους δικαστές που αντέχουν… Αλλά στο επίπεδο της Γενικής Εισαγγελίας. Θέλετε να μιλήσουμε για τους τραπεζίτες; Κατέστρεψαν την οικονομία της Κύπρου. Έσυραν το νησί στα μνημόνια. Και ακόμα βρίσκονται στις θέσεις τους και κάνουν τα ίδια. Ποιος πολιτικός ενδιαφέρθηκε για τους πολίτες που χάνουν τις περιουσίες τους λόγω των τραπεζών; Εάν το πολιτικό σύστημα δεν ενδιαφερθεί για τον κόσμο, θα εκλεγούν και άλλοι Φειδίες στις βουλευτικές εκλογές… Αυτό είναι σίγουρο.

mignatiou@aol.com