Οι τουρκικές αντιδράσεις με αφορμή την απόκτηση από την Κύπρο του αντιαεροπορικού συστήματος Barak MX από το Ισραήλ δεν διαφέρουν σε ένταση από εκείνες που καταγράφονταν την περίοδο μεταξύ 1997-98 γύρω από τους S300. Τα τουρκικά τηλεοπτικά μέσα να δείχνουν συνεχώς τα πυραυλικά σε δράση δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα και την εντύπωση ότι οι στόχοι που πλήττονται είναι τουρκικοί.
Για την κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη και τη σημερινή ηγεσία στο Υπουργείο Άμυνας, τα γεγονότα του 1998 ενδεχομένως να αποτελούν ένα ιστορικό-πολιτικό μάθημα καθώς το 2025 δεν ακολουθήθηκε εκείνη η οδός. Ο Υπουργός Άμυνας, Βασίλης Πάλμας, ερωτηθείς χθες εάν η Κύπρος – ένεκα των τουρκικών αντιδράσεων και πιέσεων από πλευράς τρίτων – θα βίωνε εκ νέου εγκατάλειψη του συστήματος Barak MX, ήταν αρκούντως ξεκάθαρος σημειώνοντας τις διαφορετικές συνθήκες ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις.
Πέταξαν 300 εκατομμύρια λίρες
Σημείωσε ότι η διαφορά με την περίοδο των S300 ήταν ότι επρόκειτο για μια περίοδο προεκλογική, πολυδιαφημιζόμενη και γινόταν διαγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων ποιος θα φέρει τους S300 και ποιος δεν θα τους φέρει. Όπως είπε το αποτέλεσμα τελικά ήταν να ασκηθούν αφόρητες πιέσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία και να πετάξουν στον αέρα 300 εκατομμύρια λίρες που ήταν το ποσό που κόστισαν τότε οι S300, οι οποίοι τότε εγκατεστάθηκαν στην Κρήτη.
«Σήμερα επιλέξαμε την οδό της σιωπής, των χαμηλών τόνων και τελικά επειδή επιλέξαμε αυτήν την μέθοδο και αυτήν την οδό μπορώ να σας δηλώσω με κάθε υπευθυνότητα ότι έχουμε οι δυνατότητες να υπερασπιστούμε αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά την Κυπριακή Δημοκρατία, εάν και εφόσον αυτόν χρειαστεί», είπε.
Όλοι βεβαίως, σημείωσε, «απευχόμαστε να υπάρξουν τέτοιου είδους κρίσεις και τέτοιου είδους καταστάσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία ή στην επικράτεια μας».
Επεσήμανε επίσης ότι όσο διαρκεί η κατοχή και η παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, η Κύπρος οφείλει να λαμβάνει τα μέτρα της, ώστε να διασφαλίζεται ότι ο αγώνας για λύση του Κυπριακού «αξίζει τον κόπο».
Αναφερόμενος σε τουρκικές αντιδράσεις για την εγκατάσταση ισραηλινού αντιαεροπορικού συστήματος στην Κύπρο, ο κ. Πάλμας τις χαρακτήρισε υποκριτικές.
«Θεωρώ ότι είναι απόλυτα υποκριτικές υπό την έννοια του ότι εδώ και 51 χρόνια 40.000 τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στην κατεχόμενη Κύπρο. Η Κύπρος είναι θύμα εισβολής. Και το αυτονόητο δικαίωμα της για υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της μέσω της αποτρεπτικής της ισχύς, μέσω της αμυντικής της θωράκισης, είναι μία υποχρέωση που έχουμε έναντι του κυπριακού λαού και έναντι του εαυτού μας,» ανέφερε.
Πραγματικότητες και ρεαλισμός για το SAFE
Στο θέμα του ευρωπαϊκού αμυντικού προγράμματος SAFE ο Κύπριος ΥΠΑΜ κινήθηκε πάνω σε δύο άξονες καταγράφοντας τις πραγματικότητες, ως προς τη θέση της ίδιας της ΕΕ αλλά και τον ρεαλισμό, που έχει να κάνει με της «χαραμάδες» και τις σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.
Όπως είπε, παρόλο που οι θέσεις του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα ήταν σαφείς και ξεκάθαρες και δεν χρήζουν καμίας παρερμηνείας η Τουρκία, είναι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ. Πρόσθεσε ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και εκείνες μέλη του NATO και έχουν άμεση σχέση και συνεργασία με την Τουρκία σε διάφορα ζητήματα. Πρόσθεσε ότι ανέμεναν τέτοιου είδους πιέσεις από μέρους του ΝΑΤΟ για να δοθεί η δυνατότητα και στην Τουρκία μέσα από το SAFE να ενισχυθεί στα αμυντικά ζητήματα και στα εξοπλιστικά προγράμματα.
Τόνισε επίσης την ξεκάθαρη θέση της ΚΔ που εκφράζεται «με ένα στόμα, μια φωνή» με τον Έλληνα Υπουργό Νίκο Δένδια τον τελευταίο τουλάχιστον ένα χρόνο σε όλα τα Συμβούλια Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως είπε, τόνιζαν με έμφαση το γεγονός ότι δεν είναι εναντίον τρίτα κράτη της διεθνούς κοινότητας να μπορούν να συμμετέχουν μέσων άλλων κρατών της Ευρώπης στα προγράμματα αυτά, με την προϋπόθεση ότι δεν αποτελούν κίνδυνο για κράτη μέλη της Ένωσης. Στην προκειμένη περίπτωση, τόνισε, η Τουρκία είναι ένα κράτος το οποίο είναι εγκατεστημένο στην Κύπρο ως εισβολέας εδώ και 51 χρόνια και την ίδια ώρα καθημερινά απειλεί στο Αιγαίο και στα νησιά της Ελλάδας, την ίδια την Ελλάδα.
Για την πιθανή συμμετοχή εταιρειών τουρκικών συμφερόντων που λειτουργούν εντός ΕΕ, ο Υπουργός ξεκαθάρισε εφόσον προκύψει τέτοιου είδους θέμα και υποβληθεί τέτοιου είδους αίτηση, θα πρέπει να εξεταστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα πρέπει να υπάρξει ομοφωνία για να γίνει αποδεκτό αυτό το αίτημα.
