Η πολιτική φέρνει μαζί της και κριτική. Πολλές φορές αυστηρή, άλλες φορές άδικη και άλλες δικαιολογημένη. Στην προκειμένη, η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραχωρήσει τη σύνταξη του, που απέκτησε μετά από 18 χρόνια δουλειάς, σε ιδρύματα έγινε πεδίο αντιπαράθεσης και κριτικής από κόμματα και βουλευτές. Πριν μήνες η κριτική ήταν γιατί να λαμβάνει σύνταξη. Η κριτική σήμερα είναι γιατί παραχωρεί τη σύνταξη. Βασικά, ό,τι κι αν έκανε θα ήταν λάθος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για 18 χρόνια κατέβαλε κανονικά κοινωνικές ασφαλίσεις για να δικαιούται αυτή τη σύνταξη, όπως τη δικαιούται και κάθε δημόσιος υπάλληλος.
Αν δεν μας αρέσει ας αλλάξουμε τη νομοθεσία και να κόψουμε από όλους τους δημόσιους το δικαίωμα στη σύνταξη.
Το παράδοξο ωστόσο της υπόθεσης δεν είναι η κριτική από τον κόσμο, αλλά από τα κόμματα και τους βουλευτές. Βουλευτές οι οποίοι θα λάβουν για την πενταετή θητεία τους τη διπλάσια σύνταξη από αυτή που έλαβε ο Νίκος Χριστοδουλίδης ως υπάλληλος για 18 χρόνια δουλειάς και χωρίς μάλιστα να καταβάλουν κοινωνικές ασφαλίσεις.
Ναι. Για όσους δεν το γνωρίζουν ένας βουλευτής λαμβάνει πάνω από 1.300 ευρώ σύνταξη για μια πενταετία και πάνω από 3.300 ευρώ για δύο θητείες, επιπλέον των εφάπαξ.
ΥΓ: Ένας απλός πολίτης δουλεύει 35 χρόνια και στο τέλος θα πάρει σύνταξη 700 ευρώ. Εσείς πέντε χρόνια και θα λάβετε – μόνο από την ενασχόληση σας με την πολιτική – 1.300 ευρώ και χωρίς να δώσετε ούτε και σεντ στις κοινωνικές ασφαλίσεις. Αυτό δεν είναι πρόκληση κύριοι βουλευτές;
Ζακ
