Η PR & Media Expert στην Cal Creative Communication μοιράζεται μαζί μας στιγμές από την καθημερινότητά της.
Σε ποια περιοχή έχεις μεγαλώσει;
Στην ήσυχη Αγία Βαρβάρα, λίγο έξω από τη Λευκωσία. Μεγάλωσα χωρίς κινητό, σε μια εποχή όπου όλοι μπορούσαμε να παίζουμε στις αυλές των σπιτιών μας μέχρι το σούρουπο. Αυτό από μόνο του ήταν σπουδαίο! Κι αργότερα, πηγαίνοντας σχολείο στο κέντρο της πρωτεύουσας, έμαθα να την αγαπώ όπως αγαπούν οι έφηβοι. Με πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Η παλιά πόλη έγινε η αγαπημένη μου. Ήταν προτού ανακαλύψω και ερωτευτώ τις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου, οπότε τότε, η παλιά πόλη έδειχνε στα μάτια μου μια κούκλα. Και ήταν.
Σε ποια περιοχή έχεις μεγαλώσει;
Στην ήσυχη Αγία Βαρβάρα, λίγο έξω από τη Λευκωσία. Μεγάλωσα χωρίς κινητό, σε μια εποχή όπου όλοι μπορούσαμε να παίζουμε στις αυλές των σπιτιών μας μέχρι το σούρουπο. Αυτό από μόνο του ήταν σπουδαίο! Κι αργότερα, πηγαίνοντας σχολείο στο κέντρο της πρωτεύουσας, έμαθα να την αγαπώ όπως αγαπούν οι έφηβοι. Με πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Η παλιά πόλη έγινε η αγαπημένη μου. Ήταν προτού ανακαλύψω και ερωτευτώ τις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου, οπότε τότε, η παλιά πόλη έδειχνε στα μάτια μου μια κούκλα. Και ήταν.
Ποιο σημείο του νησιού έχεις συνδέσει με τις πιο όμορφές σου αναμνήσεις;
Αναμφίβολα την Πάφο. Όταν ήμουν μικρή, ο μπαμπάς μου με έβαζε στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε οι δυο μας Σαββατοκύριακο στη γιαγιά, σε ένα από τα ομορφότερα και πιο αυθεντικά χωριά της. Στον δρόμο αναλύαμε ασταμάτητα, συγγραφείς, βιβλία και ποιήματα – κάπως έτσι, υποθέτω, ανέπτυξα αυτή την εξάρτηση με το διάβασμα. Και αργότερα, μεγαλώνοντας και κάνοντας δικά μου παιδιά, πάλι στην Πάφο επέστρεφα. Αγαπώ τη φύση της, τους ανθρώπους της, την αυθεντικότητά της.
Αναμφίβολα την Πάφο. Όταν ήμουν μικρή, ο μπαμπάς μου με έβαζε στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε οι δυο μας Σαββατοκύριακο στη γιαγιά, σε ένα από τα ομορφότερα και πιο αυθεντικά χωριά της. Στον δρόμο αναλύαμε ασταμάτητα, συγγραφείς, βιβλία και ποιήματα – κάπως έτσι, υποθέτω, ανέπτυξα αυτή την εξάρτηση με το διάβασμα. Και αργότερα, μεγαλώνοντας και κάνοντας δικά μου παιδιά, πάλι στην Πάφο επέστρεφα. Αγαπώ τη φύση της, τους ανθρώπους της, την αυθεντικότητά της.
Πού έβγαλες την πιο ωραία φωτογραφία;
Στη χερσόνησο του Ακάμα, ηλιολουσμένη από το φως του δειλινού, στο βάθος η θάλασσα και πίσω από το κλικ ο άντρας μου.
Στη χερσόνησο του Ακάμα, ηλιολουσμένη από το φως του δειλινού, στο βάθος η θάλασσα και πίσω από το κλικ ο άντρας μου.
Ποια είναι η αγαπημένη σου διαδρομή με τα πόδια και ποια με το αυτοκίνητο;
Η αγαπημένη μου διαδρομή με τα πόδια, θα είναι πάντα μία. Είναι μια συγκεκριμένη που περνά από την Πλάκα στην Αθήνα, την οποία στα χρόνια πριν τον κορωνοϊό, έκανα πάρα πολύ συχνά. Με το αυτοκίνητο, στην Κύπρο μου αρέσει μια συγκεκριμένη διαδρομή στον Ακάμα, που πάντα μου προκαλεί ευφορία, ανάταση ψυχής και χαμόγελο. Διανύοντάς την ανοίγω πάντα τα παράθυρα για να νιώσω τον αέρα και τον ήλιο να μου χτυπάνε το πρόσωπο.
Η αγαπημένη μου διαδρομή με τα πόδια, θα είναι πάντα μία. Είναι μια συγκεκριμένη που περνά από την Πλάκα στην Αθήνα, την οποία στα χρόνια πριν τον κορωνοϊό, έκανα πάρα πολύ συχνά. Με το αυτοκίνητο, στην Κύπρο μου αρέσει μια συγκεκριμένη διαδρομή στον Ακάμα, που πάντα μου προκαλεί ευφορία, ανάταση ψυχής και χαμόγελο. Διανύοντάς την ανοίγω πάντα τα παράθυρα για να νιώσω τον αέρα και τον ήλιο να μου χτυπάνε το πρόσωπο.
Ποιο βιβλίο διαβάζεις;
Αυτή τη στιγμή διαβάζω το «Ιτσίγκο Ιτσιέ», ένα βιβλίο που σε παροτρύνει να κάνεις κάθε στιγμή κάτι μοναδικό, να ελευθερωθείς από το βάρος του παρελθόντος και την αγωνία του μέλλοντος και να χαρείς το σήμερα. «Ιτσίγκο Ιτσιέ» στα ιαπωνικά σημαίνει περίπου το εξής: αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να επαναληφθεί ποτέ, επομένως πρέπει να εκτιμούμε κάθε στιγμή σαν θησαυρό.
Αυτή τη στιγμή διαβάζω το «Ιτσίγκο Ιτσιέ», ένα βιβλίο που σε παροτρύνει να κάνεις κάθε στιγμή κάτι μοναδικό, να ελευθερωθείς από το βάρος του παρελθόντος και την αγωνία του μέλλοντος και να χαρείς το σήμερα. «Ιτσίγκο Ιτσιέ» στα ιαπωνικά σημαίνει περίπου το εξής: αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να επαναληφθεί ποτέ, επομένως πρέπει να εκτιμούμε κάθε στιγμή σαν θησαυρό.
Ποιο είναι το επόμενο στη λίστα σου;
Το διεθνές best seller «Η τίγρη που θέλησε να γίνει ακροβάτης» (Εκδόσεις Διόπτρα), μια αλληγορία γεμάτη φως, λυρισμό, αγάπη, τρυφερότητα και πάθος για τη ζωή. Το είχα ξεκινήσει πριν δύο μήνες, αλλά μετά έμπλεξα με πολλά «πρέπει» και το άφησα. Τώρα, είμαι ξανά έτοιμη να κάνω αυτό «το ταξίδι στο κέντρο της ύπαρξής μου» όπως με καλεί να πράξω το βιβλίο.
Το διεθνές best seller «Η τίγρη που θέλησε να γίνει ακροβάτης» (Εκδόσεις Διόπτρα), μια αλληγορία γεμάτη φως, λυρισμό, αγάπη, τρυφερότητα και πάθος για τη ζωή. Το είχα ξεκινήσει πριν δύο μήνες, αλλά μετά έμπλεξα με πολλά «πρέπει» και το άφησα. Τώρα, είμαι ξανά έτοιμη να κάνω αυτό «το ταξίδι στο κέντρο της ύπαρξής μου» όπως με καλεί να πράξω το βιβλίο.
Ποια ταινία είδες τελευταία;
Το «Marriage Story» και καπάκι το «Lion», και τα δύο βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Είναι και τα δύο must see.
Το «Marriage Story» και καπάκι το «Lion», και τα δύο βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Είναι και τα δύο must see.
Η σειρά με την οποία έχεις κολλήσει;
Κόλλησα με πολλές σειρές, από το «Game of Thrones» μέχρι το «La Casa de Papel». Αναμένω εντός των ημερών τον τέταρτο κύκλο και είμαι σίγουρη ότι και πάλι θα περάσω ένα ολόκληρο 48ωρο κάνοντας μόνο αυτό.
Κόλλησα με πολλές σειρές, από το «Game of Thrones» μέχρι το «La Casa de Papel». Αναμένω εντός των ημερών τον τέταρτο κύκλο και είμαι σίγουρη ότι και πάλι θα περάσω ένα ολόκληρο 48ωρο κάνοντας μόνο αυτό.
Ποιο τραγούδι ακούς πιο συχνά αυτές τις μέρες;
Τρεις μέρες τώρα, ακούω Julio Iglesias! Συνέβαλε πολύ στο να βρω περισσότερη εσωτερική γαλήνη.
Τρεις μέρες τώρα, ακούω Julio Iglesias! Συνέβαλε πολύ στο να βρω περισσότερη εσωτερική γαλήνη.
Σε ποιο μέρος του πλανήτη ονειρεύεσαι πως βρίσκεσαι;
Στην Τοσκάνη, Απρίλιο μήνα.
Στην Τοσκάνη, Απρίλιο μήνα.
Τι θα έκανες αν είχες την ευκαιρία να βρεθείς εκεί;
Θα οδηγούσα ώρες ολόκληρες, κάνοντας στάσεις για ονειρεμένες pasta, espressos και τιραμισού. Θα έπινα κόκκινα κρασιά στην αγκαλιά του άντρα μου, λες και δεν υπάρχει αύριο. Θα μοιραζόμουν με τα παιδιά μου τεράστια gelato και μετά, θα τα «πληρώναμε» γελώντας, περπατώντας για ένα δίωρο.
Θα οδηγούσα ώρες ολόκληρες, κάνοντας στάσεις για ονειρεμένες pasta, espressos και τιραμισού. Θα έπινα κόκκινα κρασιά στην αγκαλιά του άντρα μου, λες και δεν υπάρχει αύριο. Θα μοιραζόμουν με τα παιδιά μου τεράστια gelato και μετά, θα τα «πληρώναμε» γελώντας, περπατώντας για ένα δίωρο.
Αν η ζωή σου αυτή την περίοδο ήταν κινηματογραφική ταινία (ή βιβλίο), τι τίτλο θα της έδινες;
«Θα τα καταφέρουμε».
Περιοδικό “Down Town”, τεύχος 693.
«Θα τα καταφέρουμε».
Περιοδικό “Down Town”, τεύχος 693.