Άννα Γιαγκιώζη: Οι άνθρωποι ξεχνάμε εύκολα μόλις περάσουν τα δύσκολα

Όταν η ζωή μας περιορίζεται αναγκαστικά σε μερικές δεκάδες τετραγωνικά είναι μια καλή αφορμή για να σκεφτούμε. Ή όπως λέει η ηθοποιός Άννα Γιαγκιώζη, μια ευκαιρία για «να γίνουμε πιο αλληλέγγυοι, λίγο πιο ευσυνείδητοι και αυτάρκεις».

– Περιγράψτε μου τη θέα από το παράθυρό σας. Η θέα μου… Είναι η θέα των παιδικών μου χρόνων. Αυτές τις μέρες μένω στο πατρικό μου. Και έτσι η θέα μου από το μπαλκονάκι μου είναι ένας δρόμος ανηφορικός και αρκετό πράσινο, με πολύ λίγες πολυκατοικίες και κάποια σπίτια της δεκαετίας του 60. Λίγο πιο κάτω το Δημοτικό μου. Και ουρανός…. Πολύς ουρανός με τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα. 

 

– Ποια είναι η νέα σας καθημερινότητα, μένοντας πια στο σπίτι; Η καθημερινότητα μου πλέον συμπεριλαμβάνει βόλτα με τα σκυλιά, καφέ και παρέα με τη μάνα μου, πιάνο, τραγούδι, κιθάρα, ακορντεόν, μουσική, καθαριότητα, σχέδια για να διαβάσω διάφορα και για να δω ταινίες. Ακόμα δεν έχω διαβάσει τίποτα ούτε είδα ταινίες. Στο βάθος πάντα οι ειδήσεις… Έχω ανοίξει τη ραπτομηχανή μου και έχω φτιάξει διάφορα. Το καλύτερο που φτιάχνω τώρα είναι χειρουργικές μάσκες από μαξιλαροθήκες και τι σερτ. 

– Λέτε να βγούμε σοφότεροι από αυτή την τρομακτική περιπέτεια που βιώνουμε; Ένα μεγάλο δυστύχημα είναι πως η σοφία στη ζωή μας έρχεται αργά. Θέλω να πιστεύω πως ναι, κάτι θα μάθουμε. Ίσως να γίνουμε πιο αλληλέγγυοι, λίγο πιο ευσυνείδητοι και αυτάρκεις. Αλλά νομίζω πως η σοφία μας βρίσκει λίγο πριν κλείσουμε τα μάτια μας. Απαισιόδοξη δήλωση; Ίσως… Απλώς βλέπουμε πως οι άνθρωποι ξεχνάμε εύκολα μόλις περάσουν τα δύσκολα. Και μέχρι να προλάβει κάποιος να μεταλαμπαδεύσει τη σοφία του τα λάθη επαναλαμβάνονται.  Ένας φαύλος κύκλος η ζωή μας. 

 

– Τώρα που «μίκρυνε» αναγκαστικά ο κόσμος μας είναι μια ευκαιρία για επαναξιολόγηση; Αυτή η συρρίκνωση του κόσμου μας όντως μας οδηγεί στο να στραφούμε μέσα μας. Να κάνουμε μια ενδοσκόπηση αλλά και μια αναζήτηση αξιών και ουσίας. Είχαμε χαθεί όλοι μας μέσα στη δίνη της καθημερινότητας. Οπότε αυτή η «παύση» στη ζωή μας, μας δίνει τη δυνατότητα να ηρεμήσουμε. Σαν να μην υπάρχουμε για λίγο. Γιατί κάποια στιγμή θα πάψουμε να υπάρχουμε και τότε είναι που μπορούμε να δούμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Οπότε, ας ηρεμήσουμε λίγο. Δεν είμαστε και τίποτα σπουδαίο… 

 

– Τι σας παρακίνησε για να κάνετε τα βιντεάκια στο Facebook και τι ξεχωρίζετε από την «επιστροφή» που είχατε;  (γελάει) Ήταν μια μέρα που προσπαθούσαμε να βρούμε μια άκρη οι ηθοποιοί, με τα γυρίσματα, τις πρόβες, τις παραστάσεις και κατά πόσον θα έχουμε αύριο να φάμε ή αν θα ξαναυπάρξει πολιτισμός. Κι ένιωσα σιγά- σιγά μια κρίση πανικού να με περιβάλλει. Η μουσική για μένα είναι θεραπευτική. Οπότε έκανα ένα βήμα πίσω και ξεκίνησα το τραγούδι.  Ένιωσα να ηρεμώ. Κι αυθόρμητα είπα να το μοιραστώ. Δεν το σκέφτηκα και πολύ, παρόλο που δεν είμαι και πολύ των δημοσιεύσεων αυτού του είδους. Τα μηνύματα που με κατέκλυσαν ήταν αποκαλυπτικά. Ξαφνικά ένοιωσα πως έκανα ένα δώρο σε κάποιους.  Ξεκίνησαν οι παραγγελιές. Και έτσι έγινε μια γέφυρα επαφής με ανθρώπους που ήθελαν και θέλουν να ακούσουν ένα δυο τραγουδάκια.

Είναι ένα μοίρασμα και πολύ το χαίρομαι.

 

– Μετανιώνετε για κάτι που αναβάλατε στην ζωή σας; Ναι δυστυχώς μετανιώνω για πολλά πράγματα που όχι μόνο ανέβαλα, αλλά και που δεν τόλμησα. 

 

– «Ο μόνος τρόπος να καταπολεμήσεις την πανούκλα είναι η εντιμότητα» έγραψε ο Καμύ. Είμαστε αντάξιοι των περιστάσεων πιστεύετε; Αυτό που μπορώ να πω είναι πως δρέπουμε τους καρπούς της ανθρώπινης εξέλιξης με ό,τι συνεπάγεται αυτό. 

 

– Ποια είδηση διαβάσατε πρόσφατα και σας έκανε εντύπωση; Ότι ένας ιός ήρθε για να μας εξοντώσει…. 

– Ποιο ήταν το τελευταίο πράγμα που σας συγκίνησε αληθινά; Η δήλωση του Δρ. Τσιόδρα. Ήταν η πρώτη φορά αυτή τη περίοδο τρόμου όπου ένιωσα πραγματικά την ανθρώπινη υπόσταση σε όλο αυτό που περνάμε.  Και το ότι μια φίλη μου με ζωγράφισε με ένα δικό της χαρακτηριστικό τρόπο.  Δεν μπορούσα να το πιστέψω μόλις μου έστειλε το σκίτσο μου. 

 

– Όταν επιστρέψουμε στην «κανονικότητα» τι έχετε προγραμματίσει να κάνετε; «Όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει». Έχω προγραμματισμένη επαγγελματικά όλη μου τη σεζόν… Ε και;  Τα σχέδια μου είναι να ζήσω με λίγη περισσότερο σωφροσύνη, υπομονή και λιτότητα. Και να ζήσουνε και όλοι όσοι αγαπώ, να είναι καλά και να μπορέσω να τους αγκαλιάσω.

 

– Εν τω μεταξύ, πείτε μου μια ταινία, μια σειρά, ένα βιβλίο ή οτιδήποτε στο διαδίκτυο που αξίζει ν’ αναζητήσουμε ενώ Μένουμε Σπίτι. Λοιπόν προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε το «The Man Who Killed Don Quixote» σε σκηνοθεσία Terry Gilliam, μέλος των Monty Pythons. Και γενικά προτείνω να ψάξετε να δείτε τις ταινίες των Monty Pythons. Κάντε τους ένα αφιέρωμα. Αξίζει λίγη απόδραση από τη τραγικότητα που ζούμε.