Αγαπητέ Μιχάλη,
σου γράφω με έκπληξη. Δεν ανέμενα μέσα σε ενάμιση μόλις μήνα στο Υφυπουργείο, ότι το πρώτο «έργο» που θα είχες να επιδείξεις θα ήταν η αλλαγή του ονόματος του από Πολιτισμού σε «Πολιτισμού και Ευχών». Ζήλεψες από το υπουργείο από το οποίο γεννήθηκε το Υφυπουργείο; Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας ήταν μέχρι που αποκόπηκε το Πολιτισμού. Ατυχής η έμπνευσή σου ωστόσο. Διότι υποβιβάζει ένα υφυπουργείο με την τεράστια βαρύτητα της έννοιας Πολιτισμός στο επίπεδο του «Happy Birthday».
Αγαπητέ Μιχάλη,
προφανώς και αστειεύομαι. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις. Δεν υπάρχει οτιδήποτε που να μας χωρίζει. Μόλις μια φορά στη ζωή μας συναντηθήκαμε όταν προ πολλών ετών είχες επισκεφθεί τον «Φ» για επαγγελματικούς λόγους. Ούτε και τρέφω αρνητικά αισθήματα προς το άτομό σου. Αντιθέτως, ως καλλιτέχνη σε συμπαθώ και με χέρια ψηλά σε χειροκροτώ.
Αγαπητέ Μιχάλη,
Ομολογώ πως όταν σε διόρισε ο Χριστοδουλίδης, δεν είδα με καλό μάτι την επιλογή του. Πρώτη μου σκέψη ήταν πως ο Πολιτισμός είναι βαρύτατη έννοια με τεράστιο περιεχόμενο και μεγάλο βάθος και εκτίμησή μου ήταν πως είναι δύσκολο για κάποιον εμπορικό τραγουδιστή να κουβαλήσει τέτοιο βάρος. Ωστόσο, μπροστά στη θύελλα αντιδράσεων που ακολούθησε τον διορισμό σου, ομολογώ πως σε συμπόνεσα. Διέκρινα μανία και κακία σε πολλούς από τους αντιδρούντες. Δεν σου κρύβω ότι ενδόμυχα ευχήθηκα να καταφέρεις να μας διαψεύσεις όλους. Διότι αυτό θα ήταν μια νίκη επί του βεβιασμένου μηδενισμού κάθε ατόμου, που τυγχάνει να μην συμπαθούμε.
Αγαπητέ Μιχάλη,
δυστυχώς, τις πρώτες εβδομάδες με απογοήτευσες. Όχι, δεν ανέμενα φυσικά να απογειώσεις τον Πολιτισμό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ούτε να επιλύσεις τα πάμπολλα προβλήματα των ανθρώπων του χώρου. Ανέμενα, όμως, να σε δω να σκύβεις το κεφάλι. Να τοποθετήσεις ανθρώπους με πολιτιστική βαρύτητα δίπλα σου. Ως συμβούλους. Να κάνεις επαφές στα μουλωχτά για να μάθεις τα προβλήματα. Να σχηματίσεις μια ομάδα με ανθρώπους που διαθέτουν παπάρια στην ψυχή, για να αρχίσετε να σχεδιάζετε μεθοδικά, αποτελεσματικά βήματα.
Αγαπητέ Μιχάλη,
αντ’ αυτού, σε είδα να τριγυρνάς από κανάλι σε κανάλι, από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο και από εφημερίδα σε εφημερίδα. Λες και έβγαλες κάποιο σπουδαίο δίσκο μετά από πολλά χρόνια και έπρεπε να τον διαφημίσεις ώστε να γίνει σίγουρα πλατινένιος.
Αγαπητέ Μιχάλη,
σε μερικές εβδομάδες, ήταν αδύνατο να έχεις οτιδήποτε σημαντικό να εξαγγείλεις στα ΜΜΕ. Δεν είχες πρόγραμμα, δεν είχες προτάσεις, δεν είχες αποφάσεις. Όταν βγαίνεις στα ΜΜΕ και αερολογείς, το μόνο που καταφέρνεις είναι να δώσεις την ευκαιρία σε όσους ζήτησαν την κεφαλή σου επί πίνακι από την πρώτη στιγμή, να πανηγυρίσουν γιατί δικαιώθηκαν.
Αγαπητέ Μιχάλη,
Δυστυχώς, προχθές, υπέπεσες και σε μεγαλύτερο λάθος. Ανήρτησες στην ιστοσελίδα του Υφυπουργείου το παρτάκι του Νικόλα και το «Happy Birthday» που του τραγούδησες. Τραγικό! Το πρόβλημα δεν είναι αυτό που κάποιοι επικαλέστηκαν, ότι τάχα είχες δικαίωμα να πας στο πάρτι. Σαφώς και είχες το απόλυτο δικαίωμα. Σαφώς και είναι φυσιολογικό σε μια τέτοια εκδήλωση να σου ζητήσουν να τραγουδήσεις. Και τα «Χέρια ψηλά» και το «Happy Birthday» και το «γύρω γύρω όλοι» άμα λάχει. Εκείνο το οποίο δεν δικαιούσαι, όμως, είναι να αναρτάς τις προσωπικές σου στιγμές οπουδήποτε στην επίσημη ιστοσελίδα του Υφυπουργείου Πολιτισμού. Προσβάλλεις τον Πολιτισμό (τον οποίο τόσο πολύ έχουμε βιάσει) όταν τον εμπλέκεις με το «Happy Birthday». Ναι, δεν ήταν έγκλημα καθοσιώσεως για να σου πάρουμε το κεφάλι. Ήταν, ωστόσο, γκάφα ολκής!
Αγαπητέ Μιχάλη,
δυστυχώς, η αντίδρασή σου μετά την αποκάλυψη της γκάφας έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Μάλιστα, επέμενες ακόμη και χθες. Άκου «εκ παραδρομής»… Η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών χειροτέρα της όποιας γκάφας. Ποια ήταν η παραδρομή; Γραμμένο σε τρίτο πρόσωπο ήταν το κείμενο «Ο Υφυπουργός Πολιτισμού παρευρέθηκε…». Αν ήταν στο πρώτο πρόσωπο «Παρευρέθηκα χθες…», άντε να το χάψουμε ότι αντί να το αναρτήσεις στην προσωπική σου σελίδα το ανήρτησες στου Υφυπουργείου. Αν και έτσι να ήταν, ξέρεις, πλέον, και τα πεντάχρονα κάνουν αναρτήσεις χωρίς λάθος…
Αγαπητέ Μιχάλη,
μάθε ότι ο λαός ξέρει να συγχωρεί όσους αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Αρκούσε να έλεγες «έκανα λάθος» και να ζητούσες ταπεινά συγγνώμη. Οι… επαγγελματίες πολιτικοί αγνοούν αυτή την τόσο σπουδαία έννοια της αναγνώρισης ενός λάθους. Εσύ, πριν γίνεις… επαγγελματίας πολιτικός, μάθε το και κάνε το πράξη.
Αγαπητέ Μιχάλη,
πρέπει να αντιληφθείς τάχιστα ότι είσαι ο πιο αδύναμος κρίκος αυτής της Κυβέρνησης. Στρώσου στη δουλειά για να πετύχεις μερικό έργο και άσε τις συνεντεύξεις και την προβολή εκδηλώσεων. Διαφορετικά φίλε μου, θα σε κράξει ακόμη και το παρδαλό κατσίκι.
