Σε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη της το περασμένο Σάββατο, η πρόεδρος του Συμβουλίου «Φωνή» Αναστασία Παπαδοπούλου προσπάθησε να εξηγήσει με απλά λόγια ποιος είναι ο στόχος της νομοθεσίας για την εφαρμογή της ολιστικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών στα σχολεία. Από νωρίς το πρωί του Σαββάτου και η βουλευτής Ειρήνη Χαραλαμπίδου, ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό τη συνέντευξη συνοδεύοντας την και με το εξής σχόλιο:

 «Επειδή η σκόπιμη παραπληροφόρηση έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνοδευόμενη από αισχρότητες, στοχοποίηση, ύβρεις, και απειλές, δημοσιεύω τη συνέντευξη της Προέδρου της Φωνής Αναστασίαs Παπαδόπουλου. Αυτοί που θέλουν να ενημερωθούν πραγματικά  ας την διαβάσουν». Η βουλευτής του ΑΚΕΛ, όπως και άλλοι/ες συνάδελφοι της, δέχθηκαν έντονη κριτική για την ψήφιση της συγκεκριμένης νομοθεσίας, όπως φυσικά και η ίδια η Αναστασία Παπαδοπούλου, η οποία έγινε και στόχος του βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους. Τι είπε η Αναστασία Παπαδοπούλου στη συνέντευξη της;

Σε γενικές γραμμές ανέφερε ότι το υλικό, το οποίο υπάρχει για το μάθημα που ήδη διδάσκεται στα σχολεία μας, προσαρμόστηκε από το υπουργείο Παιδείας από το 2011, στη βάση των ηλικιών των παιδιών. «Τα θέματα ομοφοβίας, ρατσισμού, μπούλινγκ και όχι μόνο, αντιμετωπίζονται στην ανάλογη ηλικία στο σχολείο, μέσω του οποίου τα παιδιά διδάσκονται και τις έννοιες της αποδοχής και του σεβασμού. Ξεκάθαρα όμως πρέπει να τονιστεί ότι κανένας δεν μπορεί και δεν θα διδάξει κανένα παιδί οποιασδήποτε ηλικίας να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι», δήλωσε.

Για να εξηγήσει παρακάτω ότι στόχος του μαθήματος να διδάξει στα παιδιά πρωτίστως τα όρια που πρέπει να βάζουν για το σώμα τους έναντι των άλλων. «Τα μαθαίνουμε για τα καλά και κακά μυστικά, δηλαδή ότι ένας ενήλικας δεν δικαιούται να ζητήσει ποτέ από ένα μικρό παιδί να κρατήσει μυστικό από τους γονείς του. Τα διδάσκουμε για τα καλά και κακά αγγίγματα. Όλα αυτά είναι απαραίτητα και βασικές αρχές για την αυτοπροστασία τους», πρόσθεσε.

«Τι είναι αυτό που αλλάζει από την επόμενη σχολική χρονιά όσον αφορά στο μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης;», ρωτά στη συνέχεια της συνέντευξης η καλή συνάδελφος Ευαγγελία Σιζοπούλου την Αναστασία Παπαδοπούλου. Η οποία στην απάντηση της επισημαίνει μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η στάση ζωής που επιχειρούμε να διδάξουμε στα παιδιά συνδέεται με πολλά άλλα πράγματα, όπως ανέφερε πρόσφατα και η υπουργός Παιδείας.

Με τις εξαρτήσεις από ουσίες, με το κάπνισμα, με το μπούλινγκ. Όλα αυτά καθώς και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που συνδέεται με την αυτοπροστασία διδάσκονται μέσω του μαθήματος της Αγωγής Υγείας. Η νομοθεσία το μόνο που έχει αλλάξει ουσιαστικά είναι ότι θα ενταχθούν και κάποιες ώρες διδασκαλίας στα Λύκεια και στις Τεχνικές Σχολές γιατί μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάτι. Κι όλα αυτά, υπολογίζοντας και τον φόρτο εργασίας που έχουν τα παιδιά αυτών των ηλικιών αλλά και το γεγονός ότι παιδιά 16 με 18 ετών πρέπει να τα αντιμετωπίσεις με διαφορετικό τρόπο. Το υπουργείο αποφάσισε ότι δεν θα τους κάνουν μάθημα με την έννοια που γίνεται σε μικρότερες ηλικίες αλλά με συζητήσεις και πιο διαδραστικές δράσεις για εκμάθηση».

Επί της ουσίας λοιπόν, υπάρχει αντίλογος σε αυτά που αναφέρει η πρόεδρος του Συμβουλίου «Φωνή»;

Θα διδάσκονται κάτι άλλο τα παιδιά στο σχολείο; Υπάρχει οποιαδήποτε σχέση αυτών που αναφέρει η Αναστασία Παπαδοπούλου σε σχέση με τα όσα γράφονταν και σχολιάζονταν όλο αυτό το διάστημα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης; Και γιατί κάποιος να έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνης στα όσα διαβάζει και βλέπει στο facebook και στο «tik tok», σε σχέση με αυτά που διαβάζει σε μια ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας, ή του λέει ο εκπρόσωπος ενός φορέα ή συνδέσμου;

Ο καθένας ασφαλώς δικαιούται να έχει την άποψη του και να την υποστηρίζει. Αυτό που δεν δικαιούται είναι να προσπαθεί να δημιουργεί εντυπώσεις διαδίδοντας ανυπόστατες πληροφορίες ως δεδομένα. Όπως βέβαια, έχει ευθύνη και ο καθένας μας να φιλτράρει την κάθε πληροφορία ή την κάθε «είδηση» που διαβάζει και μετά να καταλήγει σε συμπεράσματα. Οι ύβρεις και η στοχοποίηση ανθρώπων δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σε καμία περίπτωση. Δυστυχώς όμως, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ευδοκιμούν συχνά συμπεριφορές τύπου όχλου…