Το 2025, σε μια δημοκρατική χώρα, μία γυναίκα χρειάστηκε να εξηγήσει πως δεν είναι η κυρία του κυρίου, αλλά μια ανεξάρτητη προσωπικότητα που όχι μόνο δικαιούται αλλά έχει υποχρέωση να εκφράζει την άποψη της.

Η Μαρίνα Μιχαηλίδου-Καδή πιστεύει, όπως πολλοί πολίτες αυτού του τόπου, πως είναι λάθος η επίσκεψη του προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, στο Ισραήλ για να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, ο οποίος αν ταξιδέψει σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, θα συλληφθεί. Η κυρία Μιχαηλίδου τόλμησε να προσυπογράψει και να αναρτήσει σχετικό ψήφισμα που λέει: «Με το πιο κάτω ψήφισμα αντιστεκόμαστε σε κάθε άμεση ή έμμεση υποστήριξη του πρωθυπουργού του Ισραήλ Benjamin Netanyahu, ο οποίος ευθύνεται για το θάνατο δεκάδων χιλιάδων αμάχων και είναι καταζητούμενος από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». 

Η εν λόγω ανάρτηση αποτέλεσε είδηση γιατί η κυρία Μιχαηλίδου είναι σύζυγος του Κώστα Καδή, ο οποίος επιλέγηκε από τον πρόεδρο ως επίτροπος στην Κομισιόν. Κι ως σύζυγος ενός διορισμένου από τον πρόεδρο θα έπρεπε να συμφωνεί με ότι κάνει ο πρόεδρος ή αν μη τι άλλο να σιωπά. «Δεν πέτυχε διορισμό» σχολίασε στέλεχος του ΔΗΣΥ. Με άλλα λόγια, όσοι διορίζονται από τον πρόεδρο θα πρέπει να υπογράφουν τυφλή υποταγή τόσο οι ίδιοι όσο και τα μέλη της οικογένειας του, λες και είναι μέλη κάποιας σέχτας.

Η κυρία Μιχαηλίδου δεν το έπραξε. Και χρειάστηκε να εξηγήσει τη θέση της. «Έχω στηρίξει την Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη και αναγνωρίζω τα θετικά στοιχεία της Διακυβέρνησής της, θεωρώ όμως ότι σε μια δημοκρατία πρέπει να νιώθουμε ελεύθεροι να εκφράζουμε τις θέσεις μας, ακόμα και όταν διαφωνούμε. Ως πολίτης αυτής της χώρας και ως πολίτης του κόσμου έχω φωνή, όπως όλοι πρέπει να έχουμε, για να υπερασπιζόμαστε το δίκαιο, σύμφωνα με τη συνείδηση μας». Κι η συνείδηση της είναι με το μέρος του αδυνάτου. «Εδώ και δύο χρόνια η Κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου βομβαρδίζει αδιάκριτα τη Γάζα, προκαλώντας τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων αμάχων και πάνω από 10,000 παιδιών. Εικόνες που στοιχειώνουν τη συνείδηση κάθε ευαισθητοποιημένου ανθρώπου».

Ακόμα κι αν πιστεύει κάποιος πως η γεωπολιτική στρατηγική (όποια κι αν είναι και όποια τα οφέλη της) είναι πιο σημαντική από τις ζωές δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, δεν μπορεί να προσμένει από όσους δεν μπορούν να μείνουν ασυγκίνητοι μπροστά στο δράμα που εξελίσσεται στη Γάζα, ή όποιο άλλο δράμα, να σιωπούν.

Ακόμα και η σύζυγος του Τατάρ τόλμησε να εκφράσει άποψη υποστηρίζοντας όσους διαμαρτύρονται για την επιβολή της μαντήλας στα σχολεία. Και εμείς, που είμαστε τάχα πιο φιλελεύθεροι, θεωρούμε πως οι σύζυγοι δημοσίων προσώπων δεν πρέπει να έχουν φωνή;