Σαν σήμερα, την 5 Μαΐου 2010, συνέβη το κέντρο της Αθήνας, μπροστά στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων, έχει από τα χειρότερα εγκλήματα στην ιστορία της Ελλάδας.
Σε μία από πάμπολλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις τότε, για την οικονομική κατάρρευση της χώρας και την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίων, στην «ουρά» της ήταν το μπλοκ των αναρχοαυτόνομων. Φτάνοντας στο υποκατάστημα της τράπεζας Μαρφίν-Εγνατία στην οδό Σταδίου, και εν γνώσει τους ότι μέσα σε αυτήν, αλλά με κλειστές της πόρτες, ήταν δεκάδες υπάλληλοι, έσπασαν τα τζάμια και έριξαν μέσα μία βόμβα μολότοφ και μία φιάλη γεμάτη με βενζίνη.
Φλόγες και καπνός τυλίξαν όλο το κτίριο. Νεκροί ανασύρθηκαν η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών. Αυτοί εγκλωβίστηκαν από τις φλόγες στον 3ο όροφο του κτιρίου, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από ασφυξία.
Μερικοί βγήκαν στο μπαλκόνι για να αναπνεύσουν (φωτό), και οι τρομοκράτες-αντιεξουσιαστές τους χλεύαζαν φωνάζοντας ρυθμικά «Πέστε κάτω – Πέστε κάτω».
Υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν τότε ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, που επί των ημερών του εξαρθρώθηκε και η τρομοκρατική Οργάνωση «17 Νοέμβρης» – Γιωτόπουλος, Κουφοντίνας και Σία!
Ο Χρυσοχοίδης είναι και τώρα Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όπως έχει μετονομαστεί, και έχει υποσχεθεί στον εαυτό του, ότι αυτοί που έκαψαν τους τραπεζικούς υπαλλήλους θα βρεθούν και θα πάνε μέσα. Είπε, συγκεκριμένα, ότι οι έρευνες συνεχίζονται και είναι εντατικές.
Στίβεν Κίνγκ, 77, Αμερικανός συγγραφέας, ευρύτερα γνωστός για τα μυθιστορήματα τρόμου του, που όλα έχουν γίνει μπεστ-σελερς. Πρόσφατα, του ζήτησαν να πει κάτι για τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτείων. Χωρίς καν να το σκεφτεί, είπε: «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι χειρότερος από κάθε βιβλίο τρόμου που έχω γράψει».
Η γήρανση δεν είναι για τους λιπόψυχους. Μια μέρα, ξυπνάς και συνειδητοποιείς – η νεότητα έχει φύγει αθόρυβα. Αλλά δεν έφυγε μόνη της.
Πήρε μαζί της τις ανασφάλειές σου, την επιθυμία σου να ευχαριστήσεις, τον φόβο σου ότι δεν είσαι αρκετός.
Και στη θέση της; Σου άφησε κάτι πιο δυνατό:
Έναν πιο αργό ρυθμό, αλλά με πιο σταθερό βήμα.
Τη σοφία να αποχαιρετάς χωρίς φόβο.
Τη χάρη να αγαπάς όσους επιλέγουν να μείνουν.
Τη δύναμη να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να ζητάς συγγνώμη.
Η γήρανση δεν έχει να κάνει με την απώλεια – έχει να κάνει με το να αφήνεις πράγματα πίσω σου. Με το να μάθεις να αποδέχεσαι, να απελευθερώνεσαι και να βλέπεις πραγματικά:
Αυτή η ομορφιά δεν ήταν ποτέ μόνο στον καθρέφτη…
Ζούσε σε κάθε ιστορία, ουλή και σιωπηλή δύναμη που κουβαλούσαμε μέσα μας.
Η γήρανση είναι ένα δώρο. Φόρεσέ την με αξιοπρέπεια.
Τάδε έφη, η σπουδαία Αμερικανίδα ηθοποός Μέριλ Στρηπ, 75 ετών.
ΥΓ: Ή, όπως λέει κι ο Σαββάπουλος στο τραγούδι του με τίτλο αυτό που έβαλα στη στήλη σήμερα: Μα όπως μεγαλώνουμε, κι όμορφα παλιώνουμε/ Θα’θελα η καρδιά μου να κριθεί/από τους δασκάλους μας/ μικρούς μας και μεγάλους μας/όσους προπαντός έχουν για πάντα κοιμηθεί.
Σκέψη της Ημέρας, από τον Άγιο Σωφρόνιο (Σαχάροφ) τον Αθωνίτη (1896-1993), περί πολέμων. Που σφυροκοπούν σχεδόν όλο τον Πλανήτη. Όχι μόνο στην Ουκρανία και στην Γάζα. Σύμφωνα με την Wikipedia, αυτήν την στιγμή στον κόσμο είναι υπάρχουν περίπου 150 ενεργά πολεμικά μέτωπα. Δηλαδή, γίνονται μάχες και σκοτώνονται άνθρωποι. Πολλές χιλιάδες.
Η βία πλήθυνε στον κόσμο με τις ποικίλες μορφές της. Εμβληματική, παλαιότατη, και πιο σύνθετη μορφή της αποτελεί ο πόλεμος. Ο γέροντας Σωφρόνιος θυμάται τις φρικτές εμπειρίες του από τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο και στην συνέχεια από την Ρωσική Επανάσταση και τον εμφύλιο που ακολούθησε. Δηλώνει λοιπόν: «Έκτοτε θα προετοίμων μάλλον να ακούω περί χιλιάδων ίσως θυμάτων, εκ σεισμών, πλημμυρών, επιδημιών και άλλων θεομηνιών και καταστροφών, αίτινες προκαλούν συνήθως την συμπάθειαν πάντων, παρά πολέμων, οίτινες, σχεδόν ανεξαιρέτως παρασύρουν πάντας εις ηθικήν συμμετοχήν εις τους φόνους. Δεν υπάρχει μεγαλυτέρα αμαρτία εκείνης του πολέμου.».
