Αν η Εισαγγελία και η Αστυνομία καλούσαν για κατάθεση τους πολιτικούς για τις δημόσιες δηλώσεις τους δεν θα έκαναν άλλη δουλειά. Μόνο όσα λένε στις μεσημβρινές εκπομπές επί παντός επιστητού θα ήταν αρκετά.
Εκεί θα ακούσεις καθημερινά ατάκες επικίνδυνες, ο καθένας λέει ό,τι θέλει, βγάζει συμπεράσματα, εξαπολύει κατηγορίες, πετάει ρετσινιές. Για διάφορους. Από πολιτικούς μέχρι εργολάβους. Από υπουργούς μέχρι εισαγγελείς. Και από Πρυτάνεις πανεπιστημίων μέχρι προέδρους του ΓεΣΥ. Αλλά, δεν ασχολείται κανένας.
Γι΄ αυτό μας φαίνονται αστείες οι αντιδράσεις που προκάλεσε και οι διαστάσεις που δόθηκαν σε μια ανάλογου περιεχομένου δήλωση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Είπε σε τηλεοπτική συζήτηση, στην εκπομπή «Αιχμές» του Σωτήρη Παρούτη, ότι συνεργάτης του Προέδρου δήλωνε ότι γνώριζε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου «για την καρατόμησή μου πριν καν από τις τελικές αγορεύσεις». Για να τονίσει τη θέση που επαναλαμβάνει συχνά ότι πίσω από τη δίωξή του κρύβεται ο ίδιος ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης.
Συνήθως τέτοιες τοποθετήσεις κάνουν όλοι πως δεν τις ακούνε. Άλλωστε, τι σημαίνει γνώριζε την απόφαση κάποιος. Όλοι τότε έκαναν τις προβλέψεις τους. Ίσως και ο συνεργάτης του Προέδρου να έκανε προβλέψεις για την απόφαση, μπορεί να έπαιζε και στοιχήματα. Αλλά, φαίνεται πως τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη δεν θα τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί, αποφάσισαν να τον παρουσιάσουν ως επικίνδυνο και ως πολιτικό. Επειδή είναι και χαμηλής ποιότητας η κρίση τους, δεν αντιλαμβάνονται ότι με τις διαστάσεις που δίνουν σε έναν ισχυρισμό που θα περνούσε απαρατήρητος, ενημερώνουν οι ίδιοι την κοινή γνώμη, η οποία ήδη είναι καχύποπτη με τους ίδιους και όχι με τον τέως Γενικό Ελεγκτή.
Για τη δήλωση του κ. Μιχαηλίδη θα μπορούσαν να απαντήσουν ότι λέει πελλάρες, ότι οργιάζει η φαντασία του, ότι αυτά είναι κουτσομπολιά, ότι αυτό που λέει δεν αποδεικνύει τίποτα… Αντί αυτού, ακούσαμε τον υπουργό Δικαιοσύνης να παίρνει το σοβαρό του και να τον καλεί «να καταθέσει άμεσα στις αρμόδιες αρχές οποιαδήποτε στοιχεία ή μαρτυρικό υλικό διαθέτει», διότι «πρόκειται για σοβαρή καταγγελία, η οποία αγγίζει κορυφαίους θεσμούς του κράτους».
Μετά έβγαλε ανακοίνωση και το Ανώτατο Δικαστήριο, κάτι ασυνήθιστο (δεν απαντά ούτε σε συγκριμένες αποκαλύψεις για το δικαστικό σώμα) και τον καλεί να διαβιβάσει τα στοιχεία «στις αρμόδιες αρχές του Κράτους και την εξέταση της καταγγελίας του το ταχύτερο δυνατόν». Και τελικά, του τηλεφώνησε ο Αρχηγός Αστυνομίας «με οδηγίες του Γενικού Εισαγγελέα και Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα», όπως λέει η Αστυνομία, για να δώσει γραπτή κατάθεση. Προσέξτε: Με οδηγίες ΚΑΙ του Γενικού ΚΑΙ του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Είναι πιο αυστηρές οι οδηγίες όταν είναι και από τους δύο; Αν ήταν από τον ένα μόνο δεν θα ανταποκρινόταν η Αστυνομία; Είναι κι αυτό ενδεικτικό για την γελοιότητα της ιστορίας.
Έδωσε, λοιπόν, και κατάθεση και επανέλαβε όσα είπε δημοσίως. Τι θα γίνει τώρα; Θα πάνε οι αστυνομικοί στον συνεργάτη του Προέδρου κι αυτός είτε θα αρνηθεί ότι είπε αυτά που του καταλογίζει ο κ. Μιχαηλίδης, είτε θα ισχυριστεί ότι τα είπε, αλλά όχι επειδή γνώριζε εκ των έσω αλλά επειδή τα είδε στον ύπνο του ή επειδή νιώθει ότι είναι προφήτης. Η ουσία όμως δεν έχει σημασία. Αρκεί να δημιουργούνται εντυπώσεις.
Γι΄ αυτό και ακολούθησαν κόμματα να κάνουν μαθήματα ευπρεπούς συμπεριφοράς. Με πρώτο το ΔΗΚΟ που τάχιστα εξέδωσε ανακοίνωση για να μας πει ότι παρακολουθεί «με λύπη τις δημόσιες τοποθετήσεις του επικεφαλής του πολιτικού κινήματος ΑΛΜΑ», και ότι «είναι λυπηρό να υποβαθμίζεται ο δημόσιος λόγος με αυτόν τον τρόπο». Όπως και η ΔΗΠΑ, που επίσης αναστατώθηκε από όσους «επιλέγουν να ρίχνουν σκιές μέσα από τηλεοπτικά παράθυρα και πυροτεχνήματα εντυπώσεων»…
Είναι λυπηρό πράγματι. Όχι διότι υποβαθμίζεται ο δημόσιος λόγος, αλλά διότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτε άλλο παρά ποινικοποίηση του δημόσιου λόγου και ειδικά του δημόσιου λόγου ενός μόνο πολιτικού. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν είναι πλέον κρατικός αξιωματούχος για να δικαστεί για «ανάρμοστη συμπεριφορά», είναι αρχηγός κόμματος. Και στήνεται όλο αυτό το σκηνικό για να προεκταθεί στα μάτια του κόσμου η «ανάρμοστη συμπεριφορά» του και στον πολιτικό του βίου (πριν καλά καλά ξεκινήσει). Τόσο πολύ υποτιμούν την αντίληψη των πολιτών!
