>Κάθε Κύπριος πολίτης που εκλέγεται από, ή διορίζεται σε οποιοδήποτε αξίωμα, εδώ ή στο εξωτερικό, πρέπει να ξέρει ότι δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του, ούτε τις όποιες φιλοδοξίες του. Είναι υπηρέτης όλων των συμπολιτών του, είτε τον ψήφισαν είτε όχι. Είναι υπηρέτης και πρεσβευτής της πατρίδας του. Της Κύπρου. Αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα. Που εκτός άλλων πολλών, του δίδει το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης. Να λέει και να κάνει ό,τι θέλει, στα πλαίσια κανόνων που έχουν θεσπίσει αιώνες τώρα οι φωτισμένοι και πολιτισμένοι άνθρωποι. Και τον ανταμείβει και πλουσιοπάροχα.
>Στ’ αλήθεια: δεν αντέχω καν στην σκέψη ότι ως πολίτης της ΕΕ και εγώ, χρηματοδοτώ όλη αυτήν την πελώρια σαχλαμάρα του! Δεν μας φτάνει που υποφέρουμε από τις κομματικές αγκυλώσεις, που εν πολλοίς φροντίζουν περισσότερο την δική τους πελατεία. Έχουμε τώρα, στο πρόσωπο του Παναγιώτου έναν άνθρωπο που δεν πληροί καμία λογική και τυπική, αν θέλετε, προϋπόθεση για να είναι στο Ευρωκοινοβούλιο. Πέραν αυτού, επαναλαμβάνω, εκθέτει την χώρα του. Και αυτό, νομίζω, πρέπει να απασχολήσει στα σοβαρά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μία κουβέντα με τον Παναγιώτου, δεν ξέρω εάν θα άλλαζε την στάση του, αλλά τουλάχιστον να καταγραφόταν. Μήπως και εντυπωθεί στο σκόρπιο μυαλό του.
>Θυμάμαι που, επί Πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και, κυρίως, Κώστα Σημίτη, που υπήρχε μια συνεχής επίβλεψη και συνεργασία με όλους τους ευρωβουλευτές. Ώστε, ειδικά σε μεγάλα εθνικά ζητήματα, η Ελλάς να μιλάει με μια φωνή. Το τηρούσαν ακόμα και εκείνοι που είχαν διαφορετική άποψη. Το να κάνει ο Παναγιώτου σούρτα-φέρτα στην Ρωσία του Πούτιν, δεν ξέρω εάν καταλαβαίνει πόση ζημιά κάνει, όχι τόσο στην Κύπρο, αλλά οπωσδήποτε στην ΕΕ. Πολλές χώρες της, είναι αλήθεια ότι χάνουν χρήματα με την μη ευθυγράμμιση με το Κρεμλίνο στον πόλεμό κατά της Ουκρανίας. Πόλεμο, παρεμπιπτόντως κύριε Φειδία, που έχει ολόιδια χαρακτηριστικά με την εισβολή και κατοχή της μισής πατρίδας μας. Στην οποία, οι Ρώσοι έχουν ανοίξει προξενείο στα κατεχόμενα, πηγαινο-έρχονται όποτε θέλουν, ακόμα και στο απ’ εκεί «παράνομο» αεροδρόμιο, αγοράζουν γη αβέρτα, κι όποτε θέλουν μπαινοβγαίνουν και στα δικά μας μέρη. Όπου πολλοί από αυτούς έχουν αποκτήσει – συγγνώμη, αγοράσει – την υπηκοότητά μας.
>Στο Χ κυκλοφορούν μερικά βιντεάκια χαρακτηριστικά. Στο ένα, ο Παναγιώτου λέει από κειμένου, στο βήμα του Ευρωκοινοβουλίου ότι: «Η ηθική πυξίδα της ΕΕ είναι εντελώς κατεστραμμένη. Έχουμε κόψει διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία, και της επιβάλαμε τις μεγαλύτερες κυρώσεις στην Ιστορία». Παρενέβη αμέσως ο Γερμανός ευρωβουλευτής Μόριτζ Κέρνερ της ομάδας Renew Europe, και με πολύ ήρεμη φωνή και ψυχραιμία λέει τα εξής στον Κύπριο ευρωβουλευτή: «Σε ρωτώ: έχεις πάει στην Ουκρανία έστω μία φορά; Έχεις επισκεφθεί τα μέρη εκεί; Είδες τι έχει συμβεί εκεί; Αυτό που κάνεις εδώ, έχοντας και την τεράστια μιντιακή υποστήριξη που έχεις από τους νέους ανθρώπους εδώ, νομίζω πως είναι δική σου υποχρέωση να δεις και να μάθεις τι συμβαίνει και εκεί. Αντί να κάνεις «δηθενιές», όπως τώρα.Δεν ξέρω αν κατάλαβε τι του λένε. Αμφιβάλλω.
>Σε ένα tweet μου, επέρριψα μέρος της ευθύνης και σε αυτούς που τον ψήφισαν, έχοντας εκδηλώσει πολλές φορές την διαφωνία μου στην ρήση «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», που ισχύει και στην πολιτική με τους ψηφοφόρους.
Ο φίλος και τέως ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδάκης, διαφωνεί μαζί μου, και μου γράφει στο Χ: «Χρήστο διαφωνώ να τα ρίχνουμε συνέχεια σε αυτούς που τον ψήφισαν. Λίγο η απογοήτευση και ο θυμός από τα παραδοσιακά κόμματα λίγο ο χαβαλές εκλέγηκε. Το πρόβλημα είναι με αυτούς που συνεχίζουν να τον στηρίζουν μετά απ όσα είδαν, με ανόητα επιχειρήματα του τύπου όλοι το ίδιο κτλ.».
> Συμφωνώ με το «λίγο η απογοήτευση και ο Θυμός», και διαφωνώ με το «λίγο ο χαβαλές». Είναι «πολύς ο χαβαλές».
Φωτό: Αυτοθαυμασμός.
(*) … για το καλό του!
