Πρόσωπο της Ημέρας. Ο δημοφιλής και πολύ σημαντικός Ισραηλινός συγγραφέας, Νταβίντ Γκρόσμαν, που για πρώτη φορά, με συνέντευξή του στην ιταλική «La Repubblica», που αναδημοσιεύει το Protagon, λέει για τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα: «Το γεγονός ότι αυτή η κρίση ξέσπασε εξαιτίας όσων έκανε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου είναι άσχετο πια, λαμβάνοντας υπόψη τα βάσανα αυτών των παιδιών και των αθώων πολιτών».
Θυμίζω: Σήμερα συμπληρώνονται 599 ημέρες από την έναρξη του πολέμου του Ισραήλ κατά της Χαμάς στην Παλαιστίνη, έπειτα από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου 2023. Σκοτώθηκαν 1.193 άνθρωποι. Και η Χαμάς πήρε μαζί της φεύγοντας 251 όμηρους. 59 παραμένουν ακόμα στη Γάζα.
Τώρα. Από την αρχή του πολέμου –και με στοιχεία μέχρι τα μέσα του τρέχοντος μηνός– με διασταυρωμένα στοιχεία από πολλές πηγές στη Wikipedia, υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν περίπου 66.000 άνθρωποι (σχεδόν 58.000 Παλαιστίνιοι και περίπου 1.800 Ισραηλινοί), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της Γάζας, που ελέγχεται από τη Χαμάς.
Επίσης, σκοτώθηκαν, 166 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης, 120 ακαδημαϊκοί, και πάνω από 224 εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις. Οι μελετητές έχουν εκτιμήσει ότι το 80% των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν είναι άμαχοι. Μια έρευνα μελέτη της Υπηρεσίας της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR), η οποία επαλήθευσε τους θανάτους από τρεις ανεξάρτητες πηγές, διαπίστωσε ότι το 70% των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν σε κτήρια κατοικιών ήταν γυναίκες και παιδιά.
Την περασμένη εβδομάδα η Ελλάδα αντέδρασε ξεκάθαρα και δίχως υποσημειώσεις στα συνεχιζόμενα από το Ισραήλ κτυπήματα στην Γάζα, με πολλά θύματα ανάμεσα σε αμάχους, κυρίως γυναικόπαιδα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αναγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα έχει στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, αλλά:
«Δεν έχω καμία δυσκολία να πω ότι αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες στη Γάζα είναι αδικαιολόγητο και απαράδεκτο. Και πρέπει το Ισραήλ άμεσα να σταματήσει αυτές τις επιχειρήσεις και να διευκολύνει τον ΟΗΕ και τις ΜΚΟ, ώστε να αποκατασταθεί η τροφοδοσία φαγητού και φαρμάκων το συντομότερο δυνατόν».
Και ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σε δηλώσεις έκανε λίγο πριν από την είσοδό του στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την περασμένη εβδομάδα «για την προστασία των αμάχων», τόνισε εμφατικά ότι:
«Η Γάζα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση από την αρχή των εχθροπραξιών, τον Οκτώβριο του 2023, οι πολίτες αντιμετωπίζουν την πείνα, λιμό σχεδόν. Και εκατοντάδες μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων έχουν ήδη σκοτωθεί».
Η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν μπορεί να βρει τρόπο να πει κάτι για αυτήν την ανθρωπιστική τραγωδία; Ασφαλώς και έχουμε στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Με τον Νετανιάχου, όχι. Ετσί κι αλλιώς, μάλλον δεν θα γλυτώσει τη φυλακή!
Ο εμπνευσμένος. «Ελάτε μητέρες, πατέρες απ’ όλη τη χώρα και μην επικρίνετε αυτό που δεν μπορείτε να καταλάβετε. Οι γιοι και οι κόρες σας είναι πέρα από τις δυνατότητές σας. Ο παλιός σας δρόμος γερνάει γρήγορα. Παρακαλώ βγείτε από τον καινούργιο, αν δεν μπορείτε να βοηθήσετε τους καιρούς που αλλάζουν».
Ο ποιητής, νομπελίστας και τραγουδοποιός, Μπομπ Ντίλαν. Που το Σάββατο που μας πέρασε, 24 Μαΐου, έγινε 84 ετών κι ακόμα γράφει ποιήματα και τραγούδια.
Έχω φτιάξει ένα αρχείο, εδώ και περίπου 10 χρόνια, με τίτλο «Άνθρωποι που είμαι ευτυχώς ότι έζησα και ζω επί των ημερών τους, και πια τους θεωρώ δικούς μου».
Έχω τον Ντίλαν δίπλα στον Σαββόπουλο, τον Λέναρντ Κοέν, τον Πάμπλο Πικάσο (ως το 1973 έζησε), τον Ελύτη, τον αγαπημένο μου καουμπόι Τζον Γουέιν, τον Λιονέλ Μέσι, την ποιήτρια και συγγραφέα Μάγια Αγγέλου, την Κική Δημουλά, τη Χάνα Άρεντ, την Ισραηλινο-αμερικανίδα δικαστικό, Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, τον Νέλσον Μαντέλα και τον αγαπημένο μου σύγχρονο πολιτικό, Μιχάλη Παπαγιαννάκη, που σαν χθες, το 2009 έφυγε τόσο γρήγορα από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 68 ετών – θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με και για όλους τους ανθρώπους που είμαι ευτυχής ότι «γνώρισα» (εντός και εκτός εισαγωγικών…).
Κάποτε στην Ελλάδα –δεν πάνε δα και πάρα πολλά χρόνια– όταν τα πράγματα στράβωναν άσχημα, έβγαιναν ανοικτά, σημαντικοί άνθρωποι των τεχνών, των γραμμάτων, των επιστημών, έλεγαν ανοικτά την άποψή τους και ο πολιτικός κόσμος, πρόσωπα και κόμματα, έπαιρναν το μήνυμα. Κάτι άλλαζαν.
Και σήμερα, επισημαίνονται πράγματα από σπουδαίους επιστήμονες και πνευματικούς ανθρώπους. Αλλά δεν βλέπουμε πολλή ανταπόκριση. Κακό ανοσοποιητικό, λέει ένας φίλος μου. Αλαζονεία, προσθέτω.
