Ίσως τις πιο δύσκολες ώρες του περνάει τώρα ο Ντόναλντ Τραμπ. Εκτιμώντας ότι οι διαμαρτυρίες φοιτητών, ντόπιων και ξένων, στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ κατά του συνεχιζόμενου πολέμου του Ισραήλ στη Παλαιστίνη, με χιλιάδες νεκρούς, άμαχους κυρίως, πλήττουν το κύρος του ιδίου –όπως και του Νετανιάχου– και θέτει ταυτόχρονα και το προσφιλές του θέμα «να φύγουν οι μετανάστες».
Πολλοί από τους οποίους, όπως επιβεβαιώνει και ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, είναι παράνομοι. Εκμεταλλεύτηκαν τον θεμιτό ξεσηκωμό φοιτητών για τα γεγονότα στη Γάζα, ανακατεύτηκαν με αυτούς, και έβαλαν την δική τους ατζέντα.
Η κατάσταση είναι έκρυθμη. Εκτός ελέγχου.
Όπως ξέρουμε, έχει επιβληθεί απαγόρευση της κυκλοφορίας το βράδυ και το Λος Άντζελες γέμισε στρατό.
Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, Γκάβιν Νιούσομ, έκανε λόγο για «Δημοκρατία σε σταυροδρόμι».
Επί χούντας στην Ελλάδα, όπου επίσης, καταργήθηκε αυτό που λέμε «έννομη τάξη», με θλιβερή κατάληξη την εισβολή και την λεηλασία της Κύπρου, υπάρχει ένα βιβλίο του Ανδρέα Παπανδρέου με παρόμοιο τίτλο «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα».
Οι δύο περιπτώσεις δεν είναι συναφείς. Ασφαλώς. Όμως, ο ορισμός, η ουσία της Δημοκρατίας δοκιμάζεται. Ιδίως σε μία χώρα, την Αμερική, που θεωρείται, με όλα τα λάθη και τις παρεκτροπές της, χώρα ελευθερίας και με θεσμούς στέρεους και δοκιμασμένους.
«Η Καλιφόρνια δεν είναι άγνωστη στην επιβολή της νομοθεσίας περί μετανάστευσης. Αντί να επικεντρώνεται όμως σε παράνομους, και, μάλιστα, με σοβαρό ποινικό μητρώο και με βεβαιωμένη και τελεσίδικη, βάσει του νόμου, εντολή οριστικής απέλασης, μια γραμμή που και τα δύο κόμματα (Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό), έχουν υποστηρίξει εδώ και καιρό, αυτή η κυβέρνηση προωθεί μαζικές απελάσεις, στοχεύοντας αδιακρίτως σε εργατικές οικογένειες μεταναστών, ανεξάρτητα από τις ρίζες ή τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν».
Αυτό που συμβαίνει τώρα, λέει ο κ. Νιούσομ, είναι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε είχαμε ζήσει ως τώρα. «Το Σάββατο το πρωί, όταν ομοσπονδιακοί πράκτορες πήδηξαν από ένα βαν, χωρίς διακριτικά, κοντά σε έναν μεγάλο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, άρχισαν να “αρπάζουν” ανθρώπους αδιάκριτα.»
Ήταν, λέει, μια σκόπιμη στόχευση ενός έντονα λατινοαμερικανικού προαστίου.
Σε άλλο σημείο της πόλης, συνελήφθησαν: Μια Αμερικανίδα πολίτης στον ένατο μήνα εγκυμοσύνης, ένα 4χρονο κορίτσι που είχε χαθεί στο πλήθος , οικογένειες χωρισμένες, άνθρωποι που κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν.
Και κατέληξε: «Όπως πολλές Πολιτείες, η Καλιφόρνια δεν είναι άγνωστη σε τέτοιου είδους ταραχών. Τις διαχειριζόμαστε τακτικά και με τις δικές μας Αρχές επιβολής του νόμου. Αλλά αυτό, πάλι, ήταν διαφορετικό».
Από την άλλη και δίχως να δικαιολογούνται όλα όσα συμβαίνουν, πρέπει να αναγνωρίσει κάποιος ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κάνει κάτι διαφορετικό απ’ ότι υποσχέθηκε να κάνει. Και για αυτό τον ψήφισαν πανηγυρικά.
Δεν έχει σημασία από ποιες Πολιτείες είναι αυτοί και εάν πράγματι είχαν ως πρώτο αίτημά τους «να φύγουν οι παράνομοι ξένοι». Ο Τραμπ κατέβηκε με αυτήν την ατζέντα και θριάμβευσε.
Τούτο, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τη βία. Κάτι με το οποίο όμως, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν φαίνεται να έχει κανένα απολύτως πρόβλημα!…
Τέλος, η βρετανική εφημερίδα «The Guardian», που είναι πάντα προσεκτική να κρίνει γεγονότα που είναι ακόμα σε εξέλιξη, σημειώνει ως «τροφή για σκέψη» και το εξής:
«Ό,τι συμβαίνει τώρα, δεν είναι ένα απλό, μεμονωμένο περιστατικό. Οι ειδικοί λένε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ προετοιμαζόταν εδώ και χρόνια για αυτό που συμβαίνει τώρα. Η επίδειξη στρατιωτικής δύναμης εκ μέρους του ήταν καιρό στην ατζέντα του. Ήξερε ότι οι τηλεοπτικές εικόνες θα λειτουργήσουν προς όφελός του. Και ότι αυτό θα επέτρεπε στην κυβέρνησή του να “κατασκευάσει” μια κρίση!»…
