Όσο κι αν είναι πλέον προβλέψιμοι και θα έπρεπε να τους είχα συνηθίσει, πάντα θα με εκπλήσσουν. Διότι αδυνατώ να εξηγήσω τι συμβαίνει μέσα στα κεφάλια τους.

Τώρα, για παράδειγμα, ξεκίνησαν ένα καινούργιο αμανέ. Ότι με τις διώξεις των σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, ο Νίκος Χριστοδουλίδης κάνει πλάτες στον Ερσίν Τατάρ για να «εκλεγεί» ξανά. Διότι, γιατί να συμβαίνει αυτό ύστερα από μισό αιώνα; Απορούν κι αυτοί, όπως απορούν και οι Τούρκοι. Προκαλεί υποψίες, δήθεν. Οι διχοτομιστές βρίσκουν πάντα κοινό βηματισμό όταν πρόκειται για τη συντήρηση του στάτους κβο, έγραφε ένας χτες, βασικός αρθρογράφος ε/κ εφημερίδας. Κατηγορώντας τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ότι είναι διχοτομιστής σύμμαχος του Τατάρ.

Με ποιο τρόπο στηρίζεται ο Τατάρ από τις διώξεις των παράνομων, που λυμαίνονται τις περιουσίες των προσφύγων, είναι ανεξήγητο. Αν υπήρχε κάποια λογική συσχέτιση στις εξελίξεις με τους σφετεριστές και τη ψηφοφορία στα κατεχόμενα θα ήταν ακριβώς αντίθετη με αυτό. Ότι με τις διώξεις ασκείται πίεση στους Τ/κ ψηφοφόρους για να αντιληφθούν ότι ψηφίζοντας τον διχοτομιστή Τατάρ αυτά τα προβλήματα θα αυξηθούν. Ότι αυτά τα προβλήματα, οι διώξεις σφετεριστών, εμφανίστηκαν τώρα διότι τώρα η τουρκική ηγεσία αρνείται και τον διάλογο και τη λύση. Κι ότι μόνο με τον διάλογο και τη λύση θα εξαφανιστούν.

Αυτό ήταν και το μήνυμα που έστειλε στους Τουρκοκύπριους ο πρώην Τ/κ ηγέτης, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ πριν από ένα μήνα. Με δηλώσεις προειδοποιούσε ότι η κρίση στα ακίνητα θα χειροτερέψει «καθώς η τουρκοκυπριακή πλευρά απομακρύνεται από τη βούληση για λύση». Κάλεσε τον επιχειρηματικό κόσμο, που διαμαρτυρόταν για τις διώξεις, να μιλήσει. «Αν δεν δημοσιοποιήσουν τη θέλησή τους για λύση, δεν θα επιβιώσουν από αυτή τη διαδικασία», έλεγε.

Έριχνε, δηλαδή, την ευθύνη στον Τατάρ που απομακρύνεται από τη λύση. Τρέχουν, όμως, οι «δικοί μας» -γι΄ αυτό λέω ότι θα με εκπλήσσουν πάντα και ότι αδυνατώ να εξηγήσω τι συμβαίνει μέσα στα κεφάλια τους- να υποστηρίξουν ακριβώς το αντίθετο. Και να πεις ότι βλέπουν στον ορίζοντα τη λύση να έρχεται και θέλουν να σταματήσουν οι διώξεις για να μην την χάσουμε, ούτε καν!

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν «ξύπνησαν» μετά από μισό αιώνα οι διώξεις επειδή στα κατεχόμενα έχουν «εκλογές» τον Οκτώβριο. Άλλωστε ένας από τους πρώτους που διώχθηκε, ο Τουρκο – Ισραηλινός Σιμόν Αϊκούτ, συνελήφθη πριν από ένα χρόνο. Δηλαδή, ο Χριστοδουλίδης οργάνωσε να στηρίξει τον Τατάρ με αυτό τον τρόπο δυο χρόνια πριν τις «εκλογές» στα κατεχόμενα;

Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησαν οι διώξεις τώρα διότι είναι τα τελευταία χρόνια που γίνεται το μαζικό πλιάτσικο με τεράστιες αναπτύξεις ξένων κλεπταποδόχων. Όπου υπάρχει παραλιακή έκταση φέρνουν «επενδυτές» και την λεηλατούν. Και τόσο αποθρασύνθηκαν με τη σιωπηρή ανοχή του νόμιμου κράτους, που πλέον έκαναν τις απατεωνιές τους και από τις ελεύθερες περιοχές. Η άλλη έμενε στο Πισσούρι και πουλούσε τα κλεμμένα διαδικτυακά. Ο Αϊκούτ έκλεβε περιουσίες, έκανε τις παράνομες αναπτύξεις του και πηγαινοερχόταν σαν κύριος στις ελεύθερες περιοχές. Γι΄ αυτό εξάλλου συνελήφθη στη Δερύνεια.

Πάντως, εάν βοηθούν κάποιοι τον Τατάρ για να συνεχίσει την διχοτομική πολιτική του είναι όλη η ελληνοκυπριακή ηγεσία και όλη η δημοσιογραφική ομάδα που ανταποκρίνεται στον όρο: ναιναικιστάν. Όχι επειδή διώκονται οι σφετεριστές. Αλλά επειδή επιμένουν ότι μπορεί να γίνει μαζί του διαπραγμάτευση η οποία θα οδηγήσει σε μια λογική διευθέτηση (λογική, λέω, ούτε δίκαιη, ούτε δημοκρατική), ενώ το μήνυμα που θα έπρεπε να στέλνουν είναι ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να συνεννοηθείς με αυτόν τον παράφρονα. Και όχι μόνο επιμένουν, αλλά τον παρακαλούν γονατιστοί να έρθει στο τραπέζι να βρουν μαζί του κοινό έδαφος. Και μάλιστα παραμονές των «εκλογών» του, αν είναι δυνατό! Τον ξεπλένουν κανονικά!

Φωτογραφία: Ξενοδοχείο από το πλιάτσικο στον Άγιο Αμβρόσιο.