Μετά την εξαγγελία του Ερντογάν από τα κατεχόμενα, το 2021, ότι θα κτίσει «προεδρικό» μέγαρο, ο τέως κατοχικός ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, σε συνέντευξή του σε τουρκικό κανάλι (21/7/21) εξηγούσε ότι ο χώρος που επιλέγηκε να κτιστεί είναι ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας και προειδοποιούσε ότι λόγω της αντίδρασης από το «ελληνοκυπριακό κράτος» υπάρχει κίνδυνος, «να είναι ένα κτίριο που οι ξένοι δεν θα επισκέπτονται, οι ξένοι δεν θα έρχονται…».

Έπεσε έξω ο Ταλάτ. Διότι δεν πέρασε από το μυαλό του ότι οι πρώτοι που θα πήγαιναν εκεί θα ήταν Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι. Σκέφτηκε μόνο τους ξένους επίσημους οι οποίοι όπως είναι λογικό θα επηρεάζονταν από την πίεση της νόμιμης κυβέρνησης. Οι πρώτοι, λοιπόν, επισκέπτες ήταν εκπρόσωποι του ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής) ως μέλη του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ, ανάμεσά τους διπλωμάτες, ακαδημαϊκοί κ.α. Τους ενημέρωσε κι αυτούς ο Τατάρ για τις συλλήψεις των σφετεριστών και έφυγαν από εκεί πιο φωτισμένοι (δεν τους είπε φυσικά ότι το «προεδρικό» του είναι κι αυτό κτισμένο σε ε/κ γη) και αφού φωτογραφήθηκαν κορδωτοί καμαρωτοί με τα σύμβολα της παρανομίας.

Ο επόμενος επισκέπτης του «προεδρικού» ήταν ο Φειδίας Παναγιώτου, ευρωβουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Φυσικά, το κατοχικό καθεστώς προπαγάνδισε και τις δύο επισκέψεις ως να κέρδισε το λαχείο του Τατάρ. Το ξέρει ότι η de jure αναγνώριση αργεί, του κάνει και η de facto προς το παρόν.

Άδικα ανησυχούσε ο Ταλάτ ότι θα αντιδράσει το «ελληνοκυπριακό κράτος» και θα πιέζει τους ξένους να μην πηγαίνουν εκεί επειδή κτίστηκε σε ε/κ γη. Πώς να τους πει να μην πηγαίνουν όταν βλέπουν τις φωτογραφίες των εξ Αθηνών και τα βίντεο του ευρωβουλευτή; Όταν έκανε τα εγκαίνια ο εισβολέας Ερντογάν είχε πει ότι «μπήκε ακόμα μια σφραγίδα σε αυτά τα χώματα». Τελικά, τις σφραγίδες τις βάζουμε μόνοι μας. Αργά και σταθερά. Βήμα με βήμα.

Κάποτε γινόταν και κάποια ενημέρωση ώστε όσοι Ελληνοκύπριοι ή ξένοι πηγαίνουν για διακοπές στα κατεχόμενα, τουλάχιστον να μην πηγαίνουν σε ξενοδοχεία που είτε ανήκουν σε Ελληνοκύπριους, είτε είναι κτισμένα σε ελληνοκυπριακή γη. Πάει κι αυτό! Ούτε που απασχολεί κανέναν πλέον. Το κράτος διώκει τους σφετεριστές πλιατσικολόγους που έκτισαν ξενοδοχεία σε ε/κ γη, αλλά οι Ελληνοκύπριοι πάνε κατά εκατοντάδες σε αυτά τα ξενοδοχεία και μοιράζονται στιγμιότυπα από τις ξέγνοιαστες μέρες τους στα κοινωνικά δίκτυα.

Πριν μερικά χρόνια στο αεροδρόμιο Λάρνακας απαγορεύτηκε η είσοδος σε Ισραηλινούς τουρίστες και απελάθηκαν διότι δήλωσαν ως τόπο διαμονής τους στην Κύπρο κλεμμένα ξενοδοχεία Ελληνοκυπρίων. Σήμερα, δεν νομίζω να ασχολείται κανένας.

Κάποτε κάναμε και ρεπορτάζ για να θίξουμε το φαινόμενο όταν ελληνοκυπριακά τουριστικά γραφεία, κυρίως στην ελεύθερη Αμμόχωστο, οργάνωναν εκδρομές στα κατεχόμενα. Αμμόχωστο, Σαλαμίνα, Κερύνεια… Τι θα δουν, πού θα φάνε, πού θα κολυμπήσουν, πού θα ψωνίσουν. Και με μεγάλες πινακίδες στους δρόμους. Σήμερα, δεν μας κάνει πλέον εντύπωση.

Ακόμα και πέρσι, μια φωτογραφία λεωφορείου της εταιρείας Kapnos Airport έξω από τα γραφεία των τουρκοκυπριακών αερογραμμών στα κατεχόμενα έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Η εταιρεία Καπνός, απαντώντας σε σχόλια που έγιναν δήλωσε ότι δεν εκτελεί η ίδια ως εταιρεία δρομολόγια στα κατεχόμενα. Τα λεωφορεία της τα ενοικιάζουν, είπε, τουριστικοί πράκτορες «πακέτο με τον οδηγό» και μεταφέρουν τους τουρίστες για τους οποίους οργανώνουν εκδρομές στα κατεχόμενα. Διότι, όπως εξήγησε, «σχεδόν όλοι οι τουριστικοί πράκτορες εντάσσουν στα τουριστικά πακέτα τους και τα κατεχόμενα».

Άλλωστε, όπως γράφουν οι τουρκοκυπριακές εφημερίδες, από οικονομικής πλευράς, τα οδοφράγματα έχουν γίνει πολύ πιο σημαντικά από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και τα λιμάνια. Διότι, οι τουρίστες που πάνε από τα οδοφράγματα είναι πολύ περισσότεροι.

Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι πλέον παράξενο. Όσοι παραξενευόμαστε ακόμα, είτε με τον Φειδία, είτε με το ΕΛΙΑΜΕΠ, είτε με τις διακοπές στα κατεχόμενα, είτε με τα ψώνια και τις βενζίνες, μάλλον πρέπει να φροντίσουμε να το ξεπεράσουμε. Ακόμα κι όσοι επιμένουμε να διώκονται οι σφετεριστές. Διότι, σύντομα θα γίνουμε οι παράξενοι του χωρκού. Αν δεν γίναμε ήδη.

Υ.Γ. Και τί φρικτή η μέρα που ενδίδεις / (η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις), /

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα / και πηαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη /

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του / και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.