«Δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν κρατούσες, εμένανε συμβούλευες κι εσύ παραστρατούσες», λέει ένα παλιό λαϊκό άσμα, που φαίνεται να ταιριάζει γάντι σε όσα καταγράφονται στην ένσταση που καταχώρησε η μέχρι πρότινος Δικαστής Ντόρια Βαρωσιώτου ενώπιον του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Θυμίζουμε ότι η κ. Βαρωσιώτου απολύθηκε από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο (ΑΔΣ), το οποίο στην απόφαση του, έκανε λόγο για υπονόμευση του κύρους της δικαιοσύνης από χειρισμούς της και για «σοβαρά σφάλματα» εκ μέρους της, ενώ διαπίστωσε «ελλιπή από μέρους της νομική κατάρτιση και αντίληψη». Ευτυχώς ο δικηγόρος της κ. Βαρωσιώτου Αχιλλέας Δημητριάδης έθεσε το θέμα της δημοσιότητας, και οι δικαστές του ΑΣΔ αποφάσισαν ότι τα δικόγραφα της υπόθεσης και πιθανώς οι αγορεύσεις των δύο πλευρών θα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Ανώτατου, κατά τον ίδιο τρόπο που έχει γίνει και σε προηγούμενες διαδικασίες, (σ/σ. βλ. υπόθεση Ελεγκτή) για σκοπούς πλήρους διαφάνειας της διαδικασίας. Ως εκ τούτου, δημοσιεύτηκαν τόσο η ένταση του κ. Δημητριάδη, όσο και τα υπόλοιπα σχετικά έγγραφα, τα οποία αφορούν την αλληλογραφία, θανατικές ανακρίσεις και η απόφαση του Ανωτάτου για την απόλυση της κ. Βαρωσιώτου. Υπενθυμίζεται ότι η Ντόρια Βαρωσιώτου είχε λάβει την ιστορική πλέον απόφαση σε σχέση με τα αίτια θανάτου του Θανάση Νικολάου, για την οποία της αποδόθηκαν νομικά σφάλματα, από το ΑΔΣ.
Σε ό,τι αφορά τους λόγους ένστασης, ο Αχιλλέας Δημητριάδης αναφέρει πως η απόφαση του ΑΔΣ, «πάσχει λόγω έκδηλης νομικής και/ή πραγματικής πλάνης», ειδικά σε σχέση με την απόφαση του να θεωρήσει ότι μπορούσε να επικυρώσει ή να μην επικυρώσει τον διορισμό της κ. Βαρωσιώτου στη μόνιμη θέση Επαρχιακού Δικαστή! Την απόφαση για απόλυση της κ. Βαρωσιώτου έλαβαν οι Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου Κ. Σταματίου, και τα μέλη Γ.Ν Γιασεμής, Χ. Μαλαχτός, Λ. Δημητριάδη-Ανδρέου, Ι. Ιωαννίδης, Ε. Εφραίμ, Α. Δαυίδ. Οι δικαστές αυτοί ενώ δεν είχαν εξουσία να επικυρώσουν την απόλυση της δικαστού, την απέλυσαν. Να πιστέψουμε ότι δεν γνώριζαν το Νόμο; Σύμφωνα με τον Αχ. Δημητριάδη είναι πρόδηλο ότι δεν υπάρχει στους Κανονισμούς, στον Νόμο ή στο Σύνταγμα, πρόνοια σχετικά με Επαρχιακούς Δικαστές για: (α) Δοκιμαστική περίοδο (β) Επικύρωση διορισμού (γ) Διορισμό σε μη μόνιμη θέση. Οι δικαστές του Ανωτάτου, που πέρασαν όλοι από την έδρα του Επαρχιακού Δικαστηρίου αυτό δεν το γνώριζαν;
Ο κ. Δημητριάδης, ανέφερε ακόμα πως στην απουσία ειδικού νομικού πλαισίου για τους Δικαστές σε σχέση με τη δοκιμαστική περίοδο, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, έχει επίσης έκδηλα παρακάμψει και τον περί Διαφανών και Προβλέψιμων Όρων Εργασίας Νόμο του 2023 (250)/2023), και την σαφή πρόνοια ότι δοκιμαστική πρόνοια δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. Κατά συνέπεια τούτου η απόφαση πάσχει, δεδομένου ότι τερματίζει την υπηρεσία μόνιμου Επαρχιακού Δικαστή με διαδικασία που δεν είναι συμβατή με τους Κανονισμούς, τον Νόμο, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις και ως εκ τούτου επεμβαίνει ανεπίτρεπτα στην ανεξαρτησία του Δικαστή. Ακόμα ο κ. Δημητριάδης, ανέφερε πως στην απουσία ειδικού νομικού πλαισίου για τους Δικαστές σε σχέση με τη δοκιμαστική περίοδο, το ΑΔΣ, έχει επίσης έκδηλα παρακάμψει και τον περί Διαφανών και Προβλέψιμων Όρων Εργασίας Νόμο του 2023 (250)/2023), και την σαφή πρόνοια ότι δοκιμαστική πρόνοια δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. Κατά συνέπεια τούτου, η απόφαση πάσχει, δεδομένου ότι τερματίζει την υπηρεσία μόνιμου Επαρχιακού Δικαστή με διαδικασία που δεν είναι συμβατή με τους Κανονισμούς, τον Νόμο, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις και ως εκ τούτου επεμβαίνει ανεπίτρεπτα στην ανεξαρτησία του Δικαστή.
Στην ένσταση ακόμα εγείρονται ζητήματα μη νόμιμης σύνθεσης του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, λόγω μη νομότυπης και ή εμπρόθεσμης κλήσης των μελών στη συνεδρία, καθώς και λόγω κωλύματος δύο μελών. Επίσης, προστίθεται πως τόσο η Πρόεδρος του Ανώτατου, όσον και η Δικαστής Ε. Εφραίμ, θα έπρεπε να είχαν εξαιρεθεί από την διαδικασία και χωρίς επηρεασμό της γενικότητας από την συνεδρίαση στην οποία πάρθηκε η απόφαση, δεδομένου ότι ονομαστικά στην απόφαση και είναι φανερό ότι είχαν ήδη προσωπική άποψη για την διαδικασία.
Μάλιστα, πηγαίνοντας ένα βήμα παρά πέρα, σε σχέση με τα δύο πρώτα θέματα τα οποία επικαλέστηκε το Ανώτατο, δηλαδή τους χειρισμούς της σε θανατικές ανακρίσεις, στην ένσταση αναφέρεται πως η θέση της Ντόριας Βαρωσιώτου είναι πως, όχι μόνο συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στο δικαστικό της έργο, αλλά ότι ακόμα έχουν κριθεί πεπλανημένα, εκτός δικαιοδοσίας και ή αρμοδιότητας του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου και καθιστώντας την υποκείμενο δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης.
Ο Αχιλλέας Δημητριάδης, αναφέρει επίσης πως η κ. Βαρωσιώτου δεν έτυχε δίκαιης ή εύλογης αντιμετώπισης κατ’ αναλογία και προς τις αρχές και πρακτικές που διέπουν τον δίκαιο και συνετό εργοδότη στο μέτρο που αυτές εφαρμόζονται αναλογικά, ενώ σημείωσε πως οι υπηρεσίες της τερματίστηκαν χωρίς καν προειδοποίηση. Καταληκτικά, ο κ. Δημητριάδης, αναφέρει πως τα όσα καταγράφονται στην ένσταση του, αποκαλύπτουν και παραβίαση των σχετικών ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κ. Βαρωσιώτου σε σχέση με το δικαίωμα της σε αξιοπρεπή μεταχείριση, σεβασμό της προσωπικής και επαγγελματικής της ζωής και υπόληψης, για ίση μεταχείριση καθώς και για αποτελεσματική πρόσβαση σε δίκη και θεραπεία και προστασία της περιουσίας της, στο βαθμό που επηρεάζονται τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά της δικαιώματα που προκύπτουν από τον μόνιμο διορισμό της.
Μετά από τον τελευταίο σάλο που προκλήθηκε από την απόφαση του ΕΔΑΔ σε σχέση με τον Β.Γ. Εισαγγελέα και πριν αλέκτωρ λαλείσαι ένας πολύπειρος στο Στρασβούργο δικηγόρος, ο Αχιλλέας Δημητριάδης υπερασπιζόμενος την δικαστίνα Ντόρια Βαρωσιώτου, προειδοποιεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Συνταγματικού πάσχει λόγω έκδηλης πραγματικής και νομικής πλάνης, μη δέουσας έρευνας, κακοπιστίας, αντιφατικότητας, καθώς και αντισυνταγματικότητας, αφού προκύπτει σοβαρή παραβίαση των συνταγματικών διατάξεων που αφορούν τόσο τα ατομικά δικαιώματα της κ. Βαρωσιώτου όσο και την ανεξαρτησία ενός Δικαστή, ως ένα σοβαρό ζήτημα δικαίου και ως προς την συγκρότηση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου σε σχέση με τις κατευθυντήριες γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά από τα «έργα και τις ημέρες» μιας εκτελεστικής εξουσίας που «ξέπλυνε» δισεκατομμύρια ολιγαρχών, «εκτύπωσε» χρυσά διαβατήρια πουλώντας ευρωπαϊκές υπηκοότητες, που καρατόμησε τη Λαϊκή και τον Συνεργατισμό και που στοίβαξε κόκκινα δάνεια στους ώμους των πληβείων που χάνουν τα σπίτια τους, μια εξουσία-σύστημα, αναπαύεται παρά θίν’ αλός, διότι φρόντισε να έχει τους δικούς της διορισμένους προστάτες στις πολεμίστρες της Δικαιοσύνης, φτάσαμε πια στον πάτο του τέλματος που είναι η Δικαιοσύνη. Με τις τήβεννους επί γονάτων στο τέλμα με τα χέρια πίσω από τα κεφάλια, αιχμάλωτοι της διαφθοράς…
Η βρώμα, η δυσωδία και τα ίχνη του εγκλήματος δείχνουν ότι η κατάσταση μας προσομοιάζει με αυτή στην Ιατροδικαστικη Υπηρεσία της Πάτρας, μετά την ομολογία της Ειρήνης Μουρτζούκου, ότι δολοφόνησε τα δύο βρέφη της και την αδελφή της, ενώ οι ιατροδικαστές δεν είχαν πάρει πρέφα! Οπόταν, για να μη γίνει ο εξευτελισμός απόλυτος, όλες οι υποθέσεις θανάτων της τελευταίας πενταετίας που έφεραν την ένδειξη «φυσιολογικά αίτια» μπήκαν στο μικροσκόπιο της Γενικής Διεύθυνσης Ιατροδικαστικής του υπουργείου Δικαιοσύνης. Κι αυτό υπό την αφόρητη πίεση της κοινής γνώμης που είδε μια Υπηρεσία που επηρεάζει άμεσα την απόδοση δικαιοσύνης να αποτυγχάνει για ακόμα μια φορά παταγωδώς.
Δεν ξέρω αν κάτι παρόμοιο θα γίνει κι εδώ ή θα μας πάρει ο δαίμονας ενός τέως προέδρου ο οποίος αντί να λουφάξει βγαίνει δημοσίως και νουθετεί λέγοντας άνευ ντροπής, «δυστυχώς έχουμε παρεκκλίνει από την ορθή πορεία» (!!!) και μετά πάει στα μπουζούκια με τον επί 40 χρόνια φίλο του και άδει, να ακούσουμε εμείς τα κορόιδα, «στο κελί 33»!
