Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν ζούμε σε μια χώρα που καταλαβαίνει τι της συμβαίνει ή αν απλώς έχουμε παραδοθεί στη λογική του «έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα». Χθες, υπήρξε έντονη αντίδραση στα κατεχόμενα από την είδηση σε τουρκοκυπριακά μέσα ενημέρωσης ότι πλέον στα οδοφράγματα δεν θα επιτρέπεται η διέλευση Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές με «ταυτότητες» του ψευδοκράτους. Δηλαδή, η Κυπριακή Δημοκρατία, το επίσημο κράτος που αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος, τόσα χρόνια δεχόταν χαμογελαστά τις «ταυτότητές» του!
Η Αστυνομία (η νόμιμη) μετά από τη σύγχυση την οποία προκάλεσαν τα τ/κ μέσα ενημέρωσης, διευκρίνισε μέσω εκπροσώπου της, ότι δεν θεσπίσαμε κάτι καινούργιο. Όχι, απλώς τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα της Δημοκρατίας δεν μπορούν να «διαβάσουν» τις κατοχικές ταυτότητες και άρα χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνος. Τίποτα σπουδαίο, απλώς, ο λειτουργός κάθεται και τα σημειώνει εκτός συστήματος. Τουτέστιν, εντάξει, είναι παράνομο το έγγραφο, αλλά μην ανησυχείτε, θα τα επεξεργαστώ με το χέρι.
Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι βρισκόμαστε σε διαδικασία προσαρμογής για το Σένγκεν και ότι τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα απαιτούν καταχωρημένα στοιχεία. Γι’ αυτό, λέει, συστήνεται στους Τουρκοκύπριους να χρησιμοποιούν κυπριακά ή ευρωπαϊκά έγγραφα. Ωστόσο, η ίδια η Αστυνομία (η νόμιμη) παραδέχεται ότι όσοι εμφανιστούν με κατοχική ταυτότητα, περνούν κανονικά. Με καθυστέρηση, αλλά περνούν. Άλλωστε, αν δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, δεν θα προκαλούντο αντιδράσεις χθες στα κατεχόμενα.
Ας φανταστούμε την εικόνα: Ο Τ/κ εργάτης ή φοιτητής δείχνει μια «ταυτότητα» που γράφει «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» και ο λειτουργός της Δημοκρατίας την παίρνει, τη σημειώνει και επιτρέπει τη διέλευση.
Πάμε καλά; Δηλαδή, ολόκληρη Κυπριακή Δημοκρατία, το νόμιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κλείνει τα μάτια στο ψευδοκράτος; Κρατάμε πρακτικά και διευκολύνουμε τη χρήση ενός εγγράφου που, θεωρητικά, δεν αναγνωρίζουμε. Θεωρητικά… γιατί στην πράξη, ουσιαστικά το αναγνωρίζουμε και του λέμε «περάστε κύριε».
Μήπως να καθιερώσουμε και fast track λωρίδα για τους κατόχους ταυτοτήτων «ΤΔΒΚ», να μην ταλαιπωρούνται; Και για να δείξουμε όλη την καλή μας διάθεση, μήπως να ετοιμάσουμε και ειδικό application, με QR code για τους Τουρκοκύπριους που δεν έχουν έγγραφα της Δημοκρατίας, ώστε να περνούν ακόμη πιο γρήγορα; Έτσι κι αλλιώς, έμμεση αναγνώριση φαντάζει, ας την κάνουμε… σωστά!
Αναρωτιέμαι τι θα πουν οι Ευρωπαίοι όταν μάθουν ότι η Κύπρος, που τους πιέζει να μην αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος, περνάει κάθε μέρα εκατοντάδες κατοχικές ταυτότητες από τα οδοφράγματά της. Μάλλον θα μας ρωτήσουν αν θέλουμε να το περάσουμε και επίσημα στο Σένγκεν, για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις.
Πρόκειται περί πολιτικής αφασίας. Την ώρα που δίνουμε μάχη στη Νέα Υόρκη, στις Βρυξέλλες και σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος, δεν έχουμε πρόβλημα να προσφέρουμε έστω και εμμέσως, έστω και συγκαλυμμένα, αποδοχή των παράνομων εγγράφων στα διάφορα οδοφράγματα. Τι και αν αυτό προσφέρει όπλο στην τουρκική προπαγάνδα ώστε να ακυρώσει στην πράξη όλο το αφήγημα της μη αναγνώρισης; Σημασία έχει να περνούν γρήγορα οι ουρές. Λες και το μέλλον της Κύπρου κρίνεται στην ταχύτητα του scanner.
Ποιος αποφάσισε ότι τα έγγραφα του ψευδοκράτους μπορούν να χρησιμοποιούνται ως ταξιδιωτικά έγγραφα για διέλευση; Με ποιο νομικό υπόβαθρο το κράτος αποδέχεται αυτά τα χαρτιά; Έγινε πολιτική διαβούλευση για το θέμα ή απλώς εφαρμόστηκε σιωπηρά, για λόγους… ευκολίας;
Δεν έχει σημασία γιατί το κάνουμε, αν είναι για να διευκολύνουμε τους Τ/κ, αν είναι επειδή δεν θέλουμε να προκαλέσουμε ένταση και αντίδραση. Κάθε φορά που ο υπάλληλος της Δημοκρατίας ελέγχει και αποδέχεται ένα χαρτί του ψευδοκράτους, είναι σαν να προσφέρει κι ένα μικρό κομματάκι αναγνώρισης. Και όσο συνεχίζουμε να κλείνουμε τα μάτια, το τουρκικό καθεστώς στο ψευδοκράτος θα έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το γεγονός στην προσπάθειά του για διεθνή αναγνώριση. Του την προσφέρουμε καθημερινά με συνοπτικές διαδικασίες.
Αν κάποιος πιστεύει ότι πρόκειται για «τυπικότητα», πλανάται πλάνην οικτράν. Στα διεθνή νομικά και πολιτικά δεδομένα, οι συμβολισμοί έχουν βαρύτητα. Κι εδώ ο συμβολισμός είναι εκκωφαντικός.
Η διαχείριση των οδοφραγμάτων είναι λεπτό ζήτημα, γιατί αφορά την καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων, τόσο Ελληνοκυπρίων όσο και Τουρκοκυπρίων. Όμως, η διευκόλυνση της ζωής δεν μπορεί να οδηγεί σε πολιτική αυτοχειρία. Αν το κράτος θέλει να δείξει καλή θέληση, ας ενθαρρύνει τους Τουρκοκύπριους να εκδώσουν κυπριακά έγγραφα. Ας τους υποχρεώσει να εκδώσουν έγγραφα του επίσημου κράτους, απαγορεύοντάς τους τη διέλευση με έγγραφα του ψευδοκράτους. Ποιος διεθνής οργανισμός ή ξένη χώρα μπορεί να μας κατηγορήσει ότι ζητούμε να κατέχουν επίσημα έγγραφα του επίσημου κράτους;