Τι γυρεύει ο λύκος να προσέχει τα πρόβατα; Στην προκειμένη περίπτωση ο λύκος είναι η κατοχική Τουρκία και τα πρόβατα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Όπως είναι γνωστό, η Ε.Ε. θυμήθηκε πως θα πρέπει να αναβαθμίσει την άμυνα της και να θωρακίσει τα μέλη της από τυχόν επιθέσεις. Προχώρησε και διαμόρφωσε κανονισμό, τον γνωστό SAFE, ο οποίος αφορά στα μέτρα ενίσχυσης της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, μέσω μηχανισμού δανεισμού της Επιτροπής προς τα κράτη-μέλη.
Από εκεί και πέρα, επιχειρείται να διευρυνθεί αυτή η προσπάθεια με τη συμμετοχή τρίτων χωρών, φωτογραφίζοντας τούτο την κατοχική Τουρκία. Το θέλουν βασικοί Ευρωπαίοι κι όχι μόνο παίκτες για τους δικούς τους λόγους. Για λόγους που μπορούν να αντιληφθούν όλοι, στον ευρωπαϊκό μηχανισμό, SAFE, θέλει την Τουρκία και το ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες της αθηναϊκής «Καθημερινής», ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Μάρκ Ρούτε, την περασμένη Πέμπτη συναντήθηκε με τους πρέσβεις της Ε.Ε. στην έδρα της Ένωσης και τάχθηκε εμμέσως πλην σαφώς υπέρ της συμμετοχής της Τουρκίας στον ευρωπαϊκό αμυντικό μηχανισμό. Όπως σημειώνεται, η παρουσία του Ρούτε σε συνάντηση των μονίμων αντιπροσώπων της Ε.Ε. (Coreper), που δεν συνηθίζεται και η κίνησή του συνδέεται χρονικά με την επιβεβαίωση εκ μέρους της Κομισιόν ότι η Άγκυρα κατέθεσε αίτηση ενδιαφέροντος για συμμετοχή στο πρόγραμμα SAFE.
Είναι προφανές ότι επιχειρείται να βρεθεί τρόπος συμμετοχής της Τουρκίας, η οποία ειρήσθω εν παρόδω ήδη έχει κάνει βήματα μέσω συμμετοχής της σε ευρωπαϊκές εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της αμυντικής βιομηχανίας. Επιχειρεί, δηλαδή, να μπει από το παράθυρο και να πωλεί όπλα στους Ευρωπαίους!
Μπορεί, όμως, η Τουρκία να συμμετάσχει; Υπάρχουν ενστάσεις αλλά και έντονες απόψεις υπέρ της εμπλοκής της κατοχικής δύναμης. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, βρισκόμενος την περασμένη Δευτέρα στη Λευκωσία και αργότερα στην Αθήνα, χωρίς να κατονομάζει την Τουρκία ( αυτήν, όμως ,εννοούσε) έθεσε το γενικό πλαίσιο, λέγοντας δημόσια πως το SAFE «είναι ανοικτό για τρίτες χώρες, αλλά για τρίτες χώρες που δεν αποτελούν απειλή για την ασφάλεια κάθε κράτους μέλους. Σε κράτη που επιτίθενται ή απειλούν την ασφάλεια κράτους μέλους δεν μπορεί να τους επιτραπεί να χρησιμοποιήσουν το SAFE. Και για να χρησιμοποιηθεί το SAFE από μια τρίτη χώρα, αυτή θα πρέπει να υπογράψει αμυντική συμφωνία, η οποία πρέπει να τύχει έγκρισης από όλα τα κράτη μέλη». Άρα δεν μπορεί να συμμετάσχει. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο οποίος καθόρισε τη στάση της Αθήνας, λέγοντας ότι «δεν μπορούν να συμμετάσχουν χώρες που απειλούν με πόλεμο χώρες της Ένωσης», εννοώντας την Τουρκία χωρίς να την κατονομάσει. Δεν φτάνει μέχρι του σημείου να κατονομάσει την Τουρκία, για λόγους που έχουν να κάνουν και με την ευρύτερη στάση της Αθήνας έναντι της επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας. Κινείται μονίμως στη λογική κατευνασμού. Στην Τουρκία αναφέρθηκε ευθέως απαντώντας σε ερώτηση ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ο οποίος παρέπεμψε στην ομοφωνία των 27 για να υπάρξει συμφωνία με τρίτο κράτος. Προδίκασε δε τη στάση της Λευκωσίας λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να χρηματοδοτούμε, να δίνουμε πόρους της ΕΕ σε τρίτα κράτη, τα οποία απειλούν κράτη μέλη της ΕΕ.»
Είναι προφανές πως ο λύκος γυροφέρνει, έχει και υποστηρικτές, όπως είναι το ΝΑΤΟ, μάλλον και την Ουάσινγκτον. Υπάρχουν, όμως, δικλείδες ασφαλείας, οι οποίες μπορούν και πρέπει να αξιοποιούνται. Μπορεί για την Τουρκία να είναι πολλά τα λεφτά, αλλά όταν αφήνουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, το αποτέλεσμα είναι εκ προοιμίου γνωστό. Άλλωστε, επειδή η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει εδάφη της Κύπρου και απειλεί την Ελλάδα, δεν μπορεί να περάσει την πύλη του SAFE. Χρειάζεται ομοφωνία, που δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να διαμορφωθεί ενόσω η Τουρκία κατέχει εδάφη στην Κύπρο.
