Άκουγα τη συνέντευξη του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας, Σταύρου Παπασταύρου, στο Open, που έριξε κι άλλη φωτιά στο ζήτημα του καλωδίου, και περίμενα να τον ρωτήσει ο δημοσιογράφος σε ποια φάση βρίσκεται το έργο, ή ακόμα και γιατί δεν συνεχίζονται οι υποθαλάσσιες έρευνες, που είναι το πρώτο βήμα.
Τίποτα. Ούτε λέξη. Ούτε ο δημοσιογράφος, ούτε ο υπουργός. Μόνο για μηνύματα ενότητας Αθήνας – Λευκωσίας, έλεγαν, ότι «η ελληνική κυβέρνηση δεν εκβιάζει» ότι «οι σχέσεις Ελλάδας – Κύπρου είναι αδιάρρηκτες»… Τέτοια. Και μια απαράδεκτη προσπάθεια να πέσουν όλες οι ευθύνες στην Κύπρο και ειδικά στη διαφωνία του Μάκη Κεραυνού. «Ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών, πριν και μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη – Χριστοδουλίδη στη Νέα Υόρκη, αμφισβητεί τη βιωσιμότητα του έργου», έλεγε ο κ. Παπασταύρου. Και έδινε των εντύπωση ότι όλη αυτή η φασαρία των ημερών οφείλεται στον Μάκη Κεραυνό.
Γράψαμε κι εμείς επικριτικά κείμενα για την αμφισβήτηση του κ. Κεραυνού, ιδίως για τον άκομψο τρόπο που το έκανε, για ένα έργο το οποίο συμφωνήθηκε από τις κυβερνήσεις και ιδίως θεωρείται τεράστιας σημασίας από την ΕΕ και το χρηματοδοτεί με 658 εκατομμύρια. Αλλά το να αποδίδεται στον Κεραυνό η συγκρουσιακή ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε και που είναι πλέον απειλή για το έργο, είναι τουλάχιστον υποκρισία. Διότι η Αθήνα γνωρίζει πως υπάρχει άλλο πρόβλημα πολύ πιο σοβαρό από την αμφισβήτηση ενός υπουργού. Αλλά επί τούτου δεν λέει κανένας τίποτε.
Το έργο παραμένει σε τροχιά υλοποίησης, έλεγε κ. Παπασταύρου, ωστόσο αντιμετωπίζει εμπόδια λόγω των «αλληλοσυγκρουόμενων μηνυμάτων» που φτάνουν από τη Λευκωσία. Η απόλυτη αλήθεια, όμως, είναι ότι η τροχιά υλοποίησης πάγωσε τον Ιούλιο του 2024 στην περιοχή της Κάσου. Το ιταλικό πλοίο levoli Relume ξεκίνησε το πρώτο βήμα της «τροχιάς υλοποίησης», που είναι η έρευνα για την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου από την Κρήτη μέχρι την Κύπρο.
Οι έρευνες του ιταλικού πλοίου γίνονταν με βάση ελληνικές Navtex που εξέδωσε ο σταθμός του Ηρακλείου για την περιοχή των ελληνικών χωρικών υδάτων εκτός από ένα σημείο το οποίο βρίσκεται μισό μίλι έξω από τα 6 μίλια της ελληνικής χωρικής θάλασσας στην Κάρπαθο. Η Τουρκία με δική της Navtex είχε υποστηρίξει ότι το σημείο αυτό αποτελεί μέρος της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και γι΄ αυτό απαιτούσε όπως ο συντονισμός γίνει με τις τουρκικές Αρχές. Για να επιβάλουν οι Τούρκοι αυτή την απαίτηση, να αναγκάσουν την Ελλάδα να αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία τους και να τους ζητήσει άδεια, έστειλαν πέντε πολεμικά πλοία τα οποία ανέπτυξαν στην περιοχή της Κάσου και παρακολουθούσαν το ιταλικό πλοίο.
Προκλήθηκε μια μίνι κρίση αλλά για να μην γενικευθεί η κρίση σταμάτησαν οι έρευνες. Από τότε ανέλαβε η διπλωματία (υπό τον Γιώργο Γεραπετρίτη) να λύσει το πρόβλημα με την Τουρκία. «Θα συνεχιστούν οι έρευνες το επόμενο διάστημα», είπε από τότε πολλές φορές ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι δεν συνεχίστηκαν. Ένα χρόνο και τέσσερις μήνες από τότε που διακόπηκαν. Όπως και να το δούμε, η Τουρκία επέβαλε με πολεμικά πλοία τις αξιώσεις της και η Ελλάδα προσπαθεί να κάνει διπλωματία.
Είναι μια ωμή αλήθεια αυτή. Και η άλλη είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία συμφώνησε να πληρώσει στον ΑΔΜΗΕ €25 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του χρόνου. Μπήκε μπροστά ο Μάκης Κεραυνός και δηλώνει ότι δεν πληρώνει διότι το έργο δεν είναι βιώσιμο, λέει. Αλλά, μήπως αυτό έχει σχέση με το ότι η «τροχιά υλοποίησης» σταμάτησε στην Κάσο και δεν ξαναξεκίνησε; Και μέσω Κεραυνού ήθελε η κυπριακή κυβέρνηση να στείλει μήνυμα στην ελληνική και στον ΑΔΜΗΕ;
Διότι και ο πιο αδαής αντιλαμβάνεται ότι ένα τέτοιο έργο δεν μπλοκάρεται επειδή διαφωνεί ένας υπουργός. Οι Έλληνες υπουργοί, λοιπόν, αντί να τα ρίχνουν στον Κεραυνό, καλά κάνουν να μας ενημερώσουν, σε ποιο σημείο βρίσκεται η «τροχιά υλοποίησης». Διότι, απ΄ ότι ξέρω, ούτε η κυπριακή κυβέρνηση γνωρίζει πού βρίσκεται αυτή η τροχιά!
