«Μας ταλαιπωρεί ένα χρόνο η υπουργός Παιδείας». «Βρίσκεται σε διάσταση με την αλήθεια». «Θα απορρυθμίσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα». Μερικές μόνο από τις «βαρύγδουπες» ατάκες που αμόλησε χθες, ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρης Ταλιαδώρος. Τον ακούς και, αν δεν γνωρίζεις πράγματα και καταστάσεις, θα θεωρήσεις ότι η Αθηνά Μιχαηλίδου είναι η χειρότερη υπουργός Παιδείας των τελευταίων δεκαετιών. Προφανώς, και κάκιστος ως άνθρωπος αφού συνειδητά -κατά τον καταγγέλλοντα- τους βασανίζει για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Αμέσως μετά, όμως, τον ακούς να πετάει το αμίμητο «βρέθηκε μια γυναίκα να αλλάξει τη νομοθεσία μετά από 50 χρόνια». Μάλιστα, γυναίκα ούσα κυρία μου, πώς τολμάς. Στο είπε και ευγενικά, διότι κανονικά η κυπριακή διάλεκτος αποδίδει καλύτερα την πραγματική έννοια: Βρέθηκε μια γεναίκα…
Τον ακούς επίσης, όταν ο δημοσιογράφος του υποδεικνύει ότι η κοινή γνώμη είναι εναντίον του, να απαντά ότι την καθοδηγούν κάποιοι δημοσιογράφοι. Τότε, ακόμη και αν δεν ξέρεις πράγματα και καταστάσεις, χάνεις πάσα ιδέα. Και καταλήγεις να μονολογήσεις: «Δεν μας παρατάς κύριε Ταλιαδώρε…, δεν σε αντέχουμε άλλο».
Δυστυχώς για τον πρόεδρο της ΟΕΛΜΕΚ, δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτή τη στήλη ότι χειραγωγεί την κοινή γνώμη εναντίον των εκπαιδευτικών. Αντιθέτως, με κόστος το 2018 στη μεγάλη σύγκρουση τους με την Κυβέρνηση, στήριξε δυναμικά τον αγώνα τους. Επειδή οι αποφάσεις του υπουργείου Παιδείας είχαν ληφθεί μονομερώς και χαρακτηρίζονταν από ετσιθελισμό. Παράλληλα, επί της ουσίας των όσων επιχειρούσαν να τους επιβάλουν, η στήλη ήταν σίγουρη ότι μόνο ζημιά θα προκαλούσαν.
Σήμερα, όμως, οι ενέργειες και η συμπεριφορά του Ταλιαδώρου (και μερικών άλλων στην ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων για να είμαστε δίκαιοι) δεν μας επιτρέπουν να τηρήσουμε ανάλογη στάση.
Ο διάλογος μεταξύ υπουργείου Παιδείας και συνδικαλιστικών οργανώσεων διεξάγεται για περισσότερο από ένα χρόνο. Αυτό δείχνει πως καμία πρόθεση επιβολής επί των εκπαιδευτικών δεν υπήρχε από το υπουργείο. Μάλιστα, στη διάρκεια αυτού του διαλόγου, καταγράψαμε αρκετές αλλαγές τις οποίες επέφερε το υπουργείο στην αρχική του πρόταση.
Παράλληλα, στη διάρκεια αυτού του διαλόγου, παρακολουθήσαμε αρκετές φορές συζητήσεις με τους επικεφαλής των εκπαιδευτικών οργανώσεων. Δεν καταφέραμε να διακρίνουμε ουσιαστικά σημεία διαφωνίας, τα οποία να πείθουν πως αν εφαρμοστούν θα απορρυθμίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα. Αντιθέτως, διακρίναμε μια προσπάθεια μεγαλοποίησης μερικών διαφορών, έτσι ώστε να επιτρέπει τη διατήρηση μιας γραμμής αντιπαράταξης.
Αυτή η στάση τηρήθηκε και κατά τη διάρκεια των παρατάσεων, που η επιτροπή Παιδείας έδωσε στο διάλογο. Σε μια προσπάθεια να εξαντλήσει κάθε ψήγμα δυνατότητας να υπάρξει συμφωνία.
Δεν θα σταθούμε, όμως, τόσο στην ουσία του νομοσχεδίου για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Θα χρειάζονταν σελίδες για να αναλυθούν τα διάφορα σημεία. Το λέμε αυτό, επειδή η στάση του Ταλιαδώρου και των συνδικαλιστικών οργάνων, εμφανίζεται προκλητική για την κοινωνία. Δεν προτάσσεται ποσώς το συμφέρον των μαθητών, το οποίο ιεραρχείται ως πρώτιστο.
Η ΟΕΛΜΕΚ αποφάσισε στάση εργασίας για αύριο, από τις 7.30 μέχρι τις 11 ως ένδειξη διαμαρτυρίας, την ώρα που η επιτροπή Παιδείας θα αρχίσει την κατ’ άρθρο συζήτηση του νομοσχεδίου. Δηλαδή, το συμβούλιο του οποίου ηγείται ο Ταλιαδώρος, αφήνει τους μαθητές στο σπίτι και τους καλεί να πάνε στο σχολείο στις 11!!!
Αν κάποιος ταλαιπωρεί κάποιον κύριε Ταλιαδώρε, είσαστε εσείς την κοινωνία. Μόνο κάποιος με σαδιστική τάση θα αποφάσιζε κάτι τέτοιο. Οι μαθητές (εκείνοι που ουδόλως ευθύνονται) θα ζημιώσουν χάνοντας μαθήματα. Οι γονείς θα βασανιστούν να βρουν τρόπο (αν βρουν) να στείλουν τα παιδιά τους στις 11.
Τόση είναι η μανία αυτών που οδηγούν τα πράγματα στα άκρα, ώστε ακόμη και όταν η επιτροπή Παιδείας αποφάσισε να μετακινήσει τη συνεδρία στις 2 μμ ώστε να αποφευχθεί η στάση εργασίας σε ώρες μαθημάτων, η ΟΕΛΜΕΚ στάθηκε αδύνατο να επιδείξει ελάχιστη καλή θέληση. Αντ’ αυτού, ο Ταλιαδώρος δήλωνε: «Πρώτη φορά γίνεται μετακίνηση συνεδρίας…». Ε και; Πού είναι το κακό άνθρωπέ μου; Αντί να δεις τη θετική πρόθεση, το πήρες ανάποδα.
Χθες, τον άκουγα όλη μέρα να τριγυρνά τα κανάλια και να διατυμπανίζει ότι θέλουν να ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο στο οποίο δεν υπάρχουν κριτήρια αξιολόγησης και θα τα αποφασίσουν μετά την ψήφιση. Όποιος το άκουγε, ένα δίκαιο μπορεί να του έβρισκε. Δεν έλεγε, όμως, ότι κριτήρια υπάρχουν αλλά το νομοσχέδιο ορίζει Επιτροπή Παρακολούθησης η οποία θα τα διαμορφώσει λεπτομερώς στην πορεία. Κυρίως, ότι στην Επιτροπή θα συμμετέχουν θεσμικά και οι τρεις εκπαιδευτικές οργανώσεις.
Σε μια από τις εμφανίσεις του, ο Ταλιαδώρος έκλεισε λέγοντας: «Κάπου αλλού υπάρχει πρόβλημα». Είναι ίσως το μοναδικό σημείο στο οποίο συμφωνούμε απολύτως.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ηγέτες των οργανώσεων, δυστυχώς, εμφανίζονται με νοοτροπία προηγούμενου αιώνα. Κλείνουν τα μάτια σε κάθε αλλαγή. Το πρόβλημα είναι ότι κλείνουν τ’ αφτιά στην ανάγκη, επιτέλους, μετά από μισό αιώνα, να αλλάξει ο τρόπος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να αποβεί προς όφελος των μαθητών. Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί συνδικαλιστές, που βρίσκονται μια ανάσα από τη συνταξιοδότηση, δεν θέλουν να αλλάξει οτιδήποτε για να μην απωλέσουν κεκτημένα ή το ρυθμιστικό ρόλο τον οποίο παρασκηνιακά είχαν. Πολλές φορές λειτουργώντας προς όφελος ημετέρων.
Το πρόβλημα κύριε Ταλιαδώρε, είναι ότι κουράσατε την κοινωνία. Και έχετε μείνει πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης και τον εκσυγχρονισμό που απαιτείται!
