Ο Κυριάκος Πολυκάρπου σχολιάζει τα όσα συμβαίνουν και τα όσα ακούγονται πως συμβαίνουν στο Γενικό Σύστημα Υγείας.
Για να προστατεύσουμε το ΓεΣΥ, από τυχόν κατάρρευση, πρέπει να απομονώσουμε αυτούς που το πολεμούν από μέσα και από έξω. Δεν είναι λίγοι, είναι αδίστακτοι, είναι άπληστοι, είναι ανήθικοι, είναι γενικώς και αορίστως… απάνθρωποι. Ήταν και πριν το ΓεΣΥ. Και παραμένουν.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι που οι κακοί, λίγοι ή πολλοί, βρίσκουν συνεργάτες στις στρατιές των δικαιούχων. Που για να τους κάνει τα χατίρια ο γιατρός, κάνουν κι αυτοί τα χατίρια στον γιατρό. Κάποτε με πλήρη συνείδηση, κάποτε σιωπηρά, κάποτε επειδή φοβούνται τη μήνη του, κάποτε επειδή τον λυπούνται («ας το έβρει που άλλον»), κάποτε αδιαφορώντας να δουν έστω το μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, με τις υπηρεσίες που τους χρέωσε ο γιατρός. Ή, αποφεύγοντας να καταγγείλουν. Διότι πιστεύουν βλακωδώς πως δεν είναι αυτούς που υπερχρέωσε, αλλά κάτι γενικό και αόριστο, το ΓεΣΥ.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα όποια «συστημικά» ή «δομικά» προβλήματα του ΓεΣΥ. Αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει όλους μας είναι να μην κλέβουν οι πάροχοι το ΓεΣΥ, να μην κλέβουν οι δικαιούχοι το ΓεΣΥ και να μην συνεργάζονται, πάροχοι και δικαιούχοι, για ευκολότερο και μεγαλύτερο κλέψιμο.
Και υπάρχει ένας τρόπος να το περιορίσουμε: Να ελέγχουμε τι μας χρέωσε ο ειδικός γιατρός ή το νοσηλευτήριο, μέσα από το email που λαμβάνουμε ΠΑΝΤΑ μετά τη χρήση του συστήματος. Διαφορετικά θα γίνουμε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι. Όπως και για πολλά άλλα.
