Ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ είναι, σύμφωνα με τον τουρκοκύπριο δημοσιογράφο Σερντίτς Μάιπα, προσωπικά εμπλεκόμενος σε υπόθεση σφετερισμού ελληνοκυπριακής περιουσίας στην περιοχή της κατεχόμενης Πάνω Κερύνειας. Συγκεκριμένα, απέκτησε ακίνητο το 1986 μέσω του μηχανισμού της λεγόμενης «ανταλλαγής περιουσιών» – ενός θεσμικού μορφώματος χωρίς νομική υπόσταση, που συνιστά κατάφωρο σφετερισμό.

Η υπόθεση αυτή δεν αποτελεί απλώς μία πολιτική πρόκληση· είναι τρανταχτή απόδειξη πως η κατοχή δεν είναι μόνο γεωπολιτικό γεγονός, αλλά για ορισμένους αποτελεί και ζήτημα προσωπικού συμφέροντος. Ο σφετερισμός ελληνοκυπριακών περιουσιών δεν είναι απλώς σύμπτωμα της μακροχρόνιας κατοχής. Είναι μέρος μιας διαχρονικά οργανωμένης στρατηγικής, εκπορευόμενης από την Τουρκία και εκτελούμενης από τους εγκάθετους του κατοχικού καθεστώτος με σκοπό και στόχο την σταδιακή και σε βάθος χρόνου αλλοτρίωση και τουρκοποίηση των κατεχομένων εδαφών της πατρίδας μας.

Αυτό αποτυπώνεται και στην εμμονή του Ερσίν Τατάρ, ο οποίος επιμένει να παρουσιάζει τα μέτρα κατά του σφετερισμού ως «προβοκατόρικη ενέργεια» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο κατοχικός ηγέτης, αντί να αποστασιοποιηθεί από το ζήτημα και να αναγνωρίσει την παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που απορρέει από τις παράνομες αγοραπωλησίες, επιλέγει την αντιστροφή της πραγματικότητας. Κατηγορεί την Κυπριακή Δημοκρατία για «τρομοκρατικές ενέργειες» επειδή προσέφυγε στη Δικαιοσύνη για υποθέσεις παράνομης εκμετάλλευσης ελληνοκυπριακής περιουσίας, επιδιώκοντας μάλιστα να συνδέσει το ζήτημα με τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Απειλεί να τινάξει την εν εξελίξει διαδικασία του ΓΓ του ΟΗΕ στον αέρα. Οι απροκάλυπτες δηλώσεις του μετά τη συνάντηση του με την Ολγκίν την προηγούμενη εβδομάδα ήταν άκρως αποκαλυπτικές της λογικής και της τακτικής του.

Ο Τατάρ εργαλειοποιεί τον ίδιο τον σφετερισμό ως μοχλό πολιτικής πίεσης και εκβιασμού. Την ίδια ώρα, παραμένει αμετακίνητος στη θέση για λύση δύο κρατών, απορρίπτοντας μονομερώς το συμφωνημένο, εντός των Ηνωμένων Εθνών, πλαίσιο λύσης στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Με τη στάση του, αναιρεί δεκαετίες διαπραγματεύσεων και υπονομεύει κάθε προοπτική επανένωσης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, χαρακτηρίζει ως «τρομοκρατικές ενέργειες» τα νόμιμα μέτρα που λαμβάνονται κατά ατόμων εμπλεκομένων σε υποθέσεις σφετερισμού.

Είναι πλέον σαφές ότι επιδίωξή του είναι η νομιμοποίηση του status quo και η πολιτική και διεθνής αναβάθμιση του κατοχικού μορφώματος, από το οποίο, ας μην κρυβόμαστε, αποκομίζει προσωπικό όφελος.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες της και να υπερασπιστεί το δικαίωμα του ατόμου στην ιδιοκτησία. Η λήψη νομικών μέτρων για την προάσπιση των περιουσιών δεν είναι και δεν αποτελεί πολιτική απόφαση αλλά νομική υποχρέωση που προκύπτει από το γεγονός της παράνομης κατοχής.

Ταυτόχρονα, όμως, η Πολιτεία, οφείλει να στηρίξει τους πρόσφυγες με ουσιαστικά και στοχευμένα αντισταθμιστικά μέτρα για την απώλεια χρήσης της περιουσίας τους. Η υπό προυποθέσεις μεταφορά συντελεστή δόμησης είναι ένα ρεαλιστικό και αποτελεσματικό εργαλείο. Παρέχει τη δυνατότητα στον πρόσφυγα να αποκομίσει οικονομικό όφελος, χωρίς να παραιτείται από το αναφαίρετο δικαίωμα στην περιουσία του. Η δυνατότητα πώλησης του συντελεστή δόμησης λειτουργεί ως αποζημίωση για τη βίαιη στέρηση της περιουσίας. Παράλληλα όμως θα πρέπει να διασφαλιστεί και η αποτροπή της  εγκατάλειψης ή του ξεπουλήματος των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα. Και είναι γι΄αυτό τον λόγο που τα όποια αντισταθμιστικά μέτρα, οφείλουν να εξυπηρετούν διττό στόχο: αφενός μεν την έμπρακτη στήριξη του προσφυγικού κόσμου και αφετέρου την αποτροπή επικίνδυνων πολιτικών προεκτάσεων στο κεφάλαιο του περιουσιακού.

Η προστασία του δικαιώματος στην ιδιοκτησία είναι ταυτόχρονα νομική, αλλά και βαθιά πολιτική υπόθεση. Είναι πράξη ευθύνης και αξιοπρέπειας για την Κυπριακή Δημοκρατία. Η ιστορία δεν συγχωρεί την αδράνεια και η Πολιτεία δεν έχει την πολυτέλεια να παζαρεύει με σφετεριστές.

*Μέλος Π.Γ. ΔΗΣΥΠρόεδρος του Συνδέσμου Εκτιμητών Ακινήτων Κύπρου.