Η παραγωγή πράσινης ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά θεωρήθηκε πανάκεια για το πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης και την κλιματική αλλαγή. Τα φωτοβολταϊκά χρησιμοποιούν την ανανεώσιμη πηγή θερμικής ενέργειας του ήλιου και την μεταβάλλουν σε ηλεκτρική, που είναι η μορφή ανανεώσιμης ενέργειας που θα μας ανοίξει νέους δρόμους για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Τα τελευταία 20 χρόνια η Κύπρος χρησιμοποίησε σε ικανοποιητικό βαθμό τα φωτοβολταϊκά συστήματα, παίρνοντας φτηνή ενέργεια από τον ήλιο. Πολλά νοικοκυριά μείωσαν σε μεγάλο βαθμό την δαπάνη για ενέργεια για χρήση των ηλεκτρικών συσκευών στο σπίτι. Το κράτος ενεθάρρυνε και χρηματοδότησε τη χρήση οικιακών φωτοβολταϊκών.
Οι επιχειρηματίες εκμεταλλευτήκαν την νέα επενδυτική ευκαιρία και εγκατέστησαν μεγάλα πάρκα φωτοβαλταϊκών, κερδίζοντας εκατομμύρια, αλλά η ηλεκτρική ενέργεια παρέμεινε πανάκριβη για όσους δεν είχαν τον χώρο για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Η έλλειψη σωστού σχεδιασμού και προγραμματισμού της αποθήκευσης και χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας ανέτρεψε τις προσδοκίες όλων. Η εγκατάσταση οικιακών βολταϊκών πήρε την κατιούσα. Και τα φωτοβολταϊκά πάρκα άρχισαν να γίνονται πρόβλημα. Για την εγκατάστασή τους χρησιμοποιείται γεωργική γη και κόβονται χιλιάδες δένδρα. Καταστρέφονται επίσης βιότοποι αιώνων και αλλάζει η γη και η χρήση της.
Ακούοντας για αυτές τις δυσκολίες ήρθαν στο νου μου δυο ευφάνταστες ιδέες για την κατασκευή φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων. Η μια ήταν στην Νότια Κορέα, όπου τα φωτοβολταϊκά ήταν η στέγη ποδηλατοδρόμου, που σχεδιάστηκε ανάμεσα στις δυο κατευθύνσεις του αυτοκινητόδρομου. Δεν χρησιμοποιούσαν καμία έκταση, που ήταν χρήσιμη για άλλο σκοπό. Αντίθετα το αποτέλεσμα ήταν ένας στεγασμένος ποδηλατόδρομος. Η δεύτερη ήταν στην Ελβετία. Τα φωτοβολταϊκά πλαίσια τοποθετήθηκαν ανάμεσα στις γραμμές του σιδηροδρόμου. Χωρίς να αχρηστεύεται χρήσιμη έκταση, χωρίς να προξενείται πρόβλημα στα τραίνα, είχαν μεγάλη παραγωγή ηλεκτρισμού.
Και τότε σκέφτηκα κι εγώ μια λύση για την Κύπρο. ‘Εχουμε το επικλινές έδαφος στις δυο πλευρές των αυτοκινητοδρόμων, μέσα στην περιφραγμένη περιοχή, που δεν έχει καμιά χρήση. Δεν μπορούν άραγε, να τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά πλαίσια σε αυτό το επικλινές έδαφος, όταν η κλίση έχει νότια έκθεση στον ήλιο; ‘Ετσι δεν θα χρησιμοποιείται ούτε γεωργική, ούτε άλλες χρήσιμες εκτάσεις.
Μπορεί η επικλινής αυτή έκταση να παραχωρείται έναντι ενοικίου στην ΑΗΚ, σε εταιρείες παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειες και ακόμα σε ιδιώτες που δεν διαθέτουν οροφή για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Ας το σκεφτούν οι ειδικοί. Νομίζω γίνεται και συμφέρει. Και δεν νομίζω ότι είναι παράλογο, δύσκολο ή άλλως πως απραγματοποίητο. Εκτός αν καταστρατηγεί κάποιο γραφειοκρατικό και απηρχαιωμένο κανονισμό.
Οι καινοτόμες ιδέες άλλαξαν πολλές φορές διάφορες περιοχές και πεδία ανάπτυξης. Ας επιδιώξουμε και μεις την εφαρμογή καινοτόμων ιδεών και ας παραμερίσουμε τις στοιχειωμένες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Μπορούμε άραγε να εγκαταστήσουμε μονάδες αφαλάτωσης, που να παράγουν νερό με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας φωτοβολταϊκών και μόνο τις ώρες της ηλιοφάνειας; Και αντί να αποθηκεύουμε την ηλεκτρική ενέργεια, να αποθηκεύουμε το νερό για να το χρησιμοποιούμε τις ώρες χωρίς ηλιοφάνεια; Άραγε τα ξενοδοχεία και οι βιομηχανίες θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτή την μέθοδο; Και το κράτος να τους ευκολύνει, καταργώντας κάθε γραφειοκρατική καθυστέρηση;
